شرکتهای سرمایهگذاری
وقتی صحبت از تامین سرمایه و پول میشود نخستین مکانی که به ذهن میرسد بانک است. بانکها تنها بخشی از نظام تامین سرمایه را بر عهده دارند و معمولا از پروژههای کلان با ریسکهای کنترل شده حمایت مالی میکنند. شیوه کاری مرسوم آنها نیز وام دادن همراه با گرفتن وثیقه و با بهره مشخصی است که توسط بانک مرکزی تعیین میشود. با این اوصاف، بانکها و موسسات اعتباری نسبت به تامین مالی پروژههایی که سوددهی در بلندمدت دارند تمایلی نشان نمیدهند. در این میان کسب و کارهای نوپا که ضمانتهای لازم را برای دریافت وام نداشته و صورت مالی پایداری نیز ندارند چطور میتوانند به حیات خود ادامه داده و برای رسیدن به مراحل رشد و سوددهی تلاش کنند؟ کسبوکارهای نوپا در حالی بر پایه دانش و استعداد کارآفرینان جوانی پایهگذاری میشوند که اموال منقول و غیرمنقول قابل توجهی برای بانکها ندارند. سرمایه اصلی این جوانان، استعداد، دانش و تلاششان بوده و واقعیت اینجاست که بانکها نمیتوانند این موارد را به عنوان ضمانت در نظر بگیرند. این گونه است که ضرورت وجود شرکتهای سرمایهگذاری خطرپذیر احساس میشود. شرکتهایی که با حضورشان، از پروژههای کارآفرینان حمایت کرده و آنها را به ادامه مسیر دلگرم میکنند.
شرکتهای سرمایهگذاری خطرپذیر واقعا خطر میپذیرند؟
شرکتهای سرمایهگذاری خطرپذیر در حالی بر روی کسبوکارها سرمایهگذاری میکنند که هنوز تمایز مشخصی بین کسبوکارهای نوپایی که موفق میشوند و کسبوکارهایی که شکست میخورند وجود ندارد. به گواه مقالههای معتبر دنیا مانند مقاله «سرمایه خطرپذیر چگونه کار میکند؟» از نشریه معتبر هاروارد بیزینس ریویو، محدوده سرمایهگذاری شرکتهای خطرپذیر در زمانی است که پیشبینی موفقیت یا شکست تقریبا غیرممکن است و معمولا در ناحیهای قرار دارد که یک پروژه نیاز به سرمایه مالی، مربیگری و دانش فنی کسبوکار برای رشد دارد. شرکتهای سرمایهگذاری خطرپذیر از آنجا که برخلاف رویههای متداول سرمایهگذاری، بدون ضمانت، دانش و سرمایهشان را در اختیار جوانان ارزشآفرین قرار میدهند تمام شرکتهای سرمایهگذاری تلاششان را میکنند تا این جوانان را برای رسیدن به رویاهایشان یاری رسانند. شرکتهای سرمایهگذاری خطرپذیر به معنای واقعی کلمه شریک هستند و اینگونه نیست که با هزار راه گوناگون قانونی و ضمانتهای اجرایی بخواهند یا بتوانند در صورت به ثمر نرسیدن پروژه، سرمایه خود را (آن هم بدون بهره) بازگردانند.
شرکتهای سرمایهگذاری خطرپذیر در محدوده سیاهرنگ بر روی کسبوکارها سرمایهگذاری میکنند
در این محدوده، معمولا امکان تمییز این که کدام کسبوکار موفق میشود وجود ندارد.
شرکتهای خطرپذیر موسسات خیریهای نیستند که صرفا به دنبال حمایت و رشد فضای کارآفرینی کشور باشند و سوددهی یا زیانده بودن کسب و کارهای نوپا برایشان اهمیتی شرکتهای سرمایهگذاری نداشته باشد. به عبارتی شرکتهای سرمایهگذاری خطرپذیر از راه دیگری ریسک خود و سرمایهگذارانشان را کنترل میکنند؛ آنها سعی میکنند همپای کارآفرینان برای موفقیت کسب و کارشان تلاش کنند. این تلاش شرکتهای خطرپذیر با انتقال دانش و تجربه امکانپذیر میشود. میتوان اینگونه استنباط کرد که چون ارائه سرمایه در ازای شراکت در کسب و کار بوده است، بنابراین سرمایهگذار خطرپذیر تمام توان خود را بکار میگیرد تا از طریق انتقال دانش و مربیگری، کسب و کار به موفقیت رسیده و چالشهای پیش آمده را پشت سر بگذارد.
به همین دلیل در دنیا به شیوه سرمایهگذاری شرکتهای خطرپذیر، معمولا سرمایهگذاری هوشمند یا «Smart Money» نیز میگویند؛ پولی که فراتر از پول بوده و میتواند مجموعه را علاوه بر حمایت مالی، حمایت دانشی، فکری و مدیریتی کرده و توانمندتر سازد.
شرکتهای سرمایهگذاری خطرپذیر و رشد اقتصادی کشورهای جهان
با وجود این که تنها چند دهه از حضور شرکتهای سرمایهگذاری خطرپذیر در اقتصاد جهانی میگذرد، بر اساس مقاله «چه اندازه سرمایه خطرپذیر اقتصاد آمریکا را به پیش میراند؟» منتشر شده توسط مدرسه کسبوکار استنفورد، در بین هر پنج شرکت بزرگ جهانی که سهامشان در بازارهای بورس عرضه شده است، سه شرکت در مراحل رشدشان از خدمات شرکتهای سرمایهگذاری خطرپذیر استفاده کردهاند. نکته جالب در مورد این آمار شرکتهای سرمایهگذاری این است که بدانیم بسیاری از شرکتهای بزرگ جهانی تاریخچهای طولانی دارند و پیش از به وجود آمدن شرکتهای سرمایهگذاری خطرپذیر در اقتصاد جهانی وجود داشتهاند، وگرنه این آمار بسیار بالاتر از آمار فعلی بود. مطالعات نشان میدهد شرکتهای مطرحی در ایالات متحده از جمله گوگل و فیسبوک و نیز شرکتهای مشابه اینها در چین یعنی بایدو(Baidu) و تنسنت(Tencent) در مراحل شکلگیری و رشد از خدمات شرکتهای سرمایهگذاری خطرپذیر استفاده کردهاند. همچنین در این میان نباید از نقش حکومتها در توسعه این نوع شرکتها غافل شد. به طور مثال با تصویب قانونی حیاتی در سال 1979 در کشور آمریکا که به موجب آن امکان تامین سرمایه توسط نهادهایی همچون صندوق بازنشستگی در شرکتهای سرمایهگذاری خطرپذیر فراهم آمد، فعالیت این شرکتها بسیار اثربخشتر از پیش شد. پیش از تصویب این قانون تنها 18 درصد از شرکتها از خدمات شرکتهای سرمایهگذاری خطرپذیر استفاده کرده بودند، اما آمار نشان میداد که در سالهای اولیه پس از تصویب این قانون، 42 درصد از شرکتها از خدمات شرکتهای سرمایهگذاری خطرپذیر بهره بردند. بنابر این نوع داده است که کارشناسان یکی از عوامل اصلی رشد اقتصادی کشور آمریکا را حضور شرکتهای سرمایهگذاری خطرپذیر و حمایت بیشائبه دولت از آنان میدانند. البته این اتفاق تنها محدود به ایالات متحده نیست، تقریبا تمام کشورهای توسعهیافته از مزایای حضور این شرکتها بهره میبرند. به طور مثال در کشور سنگاپور، تنها در سال 2015، سرمایهای بیش از یک میلیارد دلار توسط شرکتهای سرمایهگذاری خطرپذیر بر روی استارتآپها سرمایهگذاری شده است. این میزان سرمایه بیش از صد درصد در مقایسه با سال 2013 رشد داشته است. در دوره مشابه، بیش از 120 میلیارد یوان در کشور چین نیز سرمایهگذاری خطرپذیر صورت پذیرفته است. همچنین این نوع شرکتها، از سال 1984 یعنی بیش از سی سال قبل در مالزی به وجود آمدهاند. اخیرا نیز با اختصاص سرمایه اولیه 100 میلیوندلاری، شرکت MACVAP به همراه بانک توسعه اسلامی (IDB) درصدد سرمایهگذاری بر روی استارتآپهای کشورهای اسلامی هستند. اینها همه نشانگر نقش اساسی شرکتهای سرمایهگذاری خطرپذیر در اقتصاد امروز جهان است. از این رو حمایت از شرکتهای سرمایهگذاری خطرپذیر در کشور از جمله صندوق جسورانه سرآوا، بیش از پیش برای رشد اقتصادی و توسعه بخش خصوصی کشورمان جدی و حیاتی به نظر میرسد.
نقش شرکتهای خطرپذیر در پیشبرد علم و فناوری
تحقیقات متعددی وجود دارند که نشان میدهند متوسط بودجهای که در شرکتهای سرمایهگذاری خطرپذیر برای پیشبرد علم و فناوری صرف میشود بسیار بالاتر از متوسط بودجه در شرکتهای سنتی است. به طور مثال 82 درصد از کل بودجه اختصاص داده شده به تحقیق و توسعه در شرکتهای سهامی عام که در دو دهه اخیر در کشور آمریکا شکل گرفتهاند، از طرف شرکتهای سرمایهگذاری خطرپذیر تامین شده و همچنین بخش اعظمی از بودجه سرمایهگذاری 60 میلیارد دلاری شرکتهای سرمایهگذاری خطرپذیر در کشور آمریکا در سال 2015 به تحقیق و توسعه اختصاص داده شده است. شرکتهای خطرپذیر معمولا در سه حوزه فناوری اطلاعات، تجارت الکترونیک و زیست فناوری سرمایهگذاری میکنند. هر سه حوزه نیازمند توجه جدی به دانش و فناوری است و عملا بدون دانش و فناوری امکان نوآوری و به وجود آمدن کسبوکارهای نو در این سه حوزه وجود ندارد. البته نگاه کوتاهنگرانهای وجود دارد که به طور مثال حوزه خردهفروشی آنلاین را به عنوان حوزهای دانشمحور نمیبیند، که اگر ذرهای تجربه و حضور در این نوع کسبوکار وجود داشته باشد، به سادگی قابل درک است که برای بهینهسازی عملیات، انبارداری، مشتری مداری و خدمات تحویل در مقیاس بزرگ نیازمند فرآیندهای دقیق علمی مبتنی بر جدیدترین فناوریها هستیم. به همین دلیل است که در بسیاری از کشورهای توسعه یافته، بودجه تخصیصی توسط این شرکتها در حوزه علم با بودجه اختصاصی دولت و دانشگاهها قابل مقایسه است و باعث ایجاد رشد چشمگیر علمی میشوند.
نقش شرکتهای خطرپذیر در اشتغالآفرینی
علاوه بر نقش مستقیم شرکتهای خطرپذیر در آفرینش کسبوکارهای دانشمحور و گسترش فضای کار، این شرکتها به واسطه امکاناتی که کسبوکارهای نو در اشتغالآفرینی و کاهش چشمگیر هزینههای اطلاعرسانی دارند، نقش مهمی در کاهش نرخ بیکاری ایفا میکنند. به عنوان مثال، امروزه بسیاری از افرادی که مهارتی برای ارائه دارند (مثل معلمی، باغبانی و غیره) میتوانند با هزینههای پایینی به معرفی خود بپردازند و به صورت خویشفرما به کار مشغول شوند. این روند هزینههای دلالی بیفایده و انحصاری را که پیش از این در بسیاری از حوزهها وجود داشت از بین میبرد و فضای کسبوکارهای کوچک و متوسط در کشور را توسعه میدهد. فراموش نکنیم این نوع روند زودبازده است و بار سنگینی را هم از دوش دولتها برای اشتغالآفرینی بر میدارد و در کنار اینها موجب توسعه بخش خصوصی میشود. یکی از شرکتهای خوبی که در این زمینه در ایران فعال است، شرکت فرانش است که در حوزه آموزش ویدئویی آنلاین فعالیت میکند؛ با امکاناتی که این شرکت در اختیار کاربران قرار میدهد، همه امکان این را دارند تا مهارتهای خود را در اختیار سایر کاربران قرار دهند. از این طریق نگرانیهای بسیاری در باب آگاهیبخشی و هزینههای گزاف تبلیغاتی از میان میرود و صاحبان حرفه و مهارت میتوانند خود را در معرض دید میلیونها نفر قرار دهند، که هم به توسعه بخش آموزش کشور کمک مینماید و هم اشتغالزایی چشمگیری را ایجاد میکند.
تفاوت سرمایهگذاری خطرپذیر با انواع دیگر سرمایهگذاری
سرمایهگذاری خطرپذیر با انواع دیگر سرمایهگذاری تفاوتهایی اساسی دارد که باید در ذهن داشته باشیم. نقدینگی و تامین مالی در کسبوکارها نقش جریان خون در بدن انسان را دارد. بدون خون انسانی وجود ندارد و بدون تامین مالی، نه کسبوکاری و نه اشتغالی. بسیاری از آفتهایی که جوامع مختلف با آن درگیرند، از نرخ بالای بیکاری ایجاد میشود. ایران با در اختیار داشتن بیش از سی میلیون جوان و حدود پنج میلیون فارغالتحصیل رشتههای مهندسی، بستر بسیار مناسبی برای رشد و کارآفرینی دارد. اما از یاد نبریم که کارآفرینی هنگامی موثر است که همراه با ارزش آفرینی باشد؛ به عنوان مثال کسبوکارهای نو بسیاری وجود دارد که در عین این که محصولاتی نوآورانه عرضه میکنند شکست میخورند، زیرا ارزش خاصی برای مصرفکنندگان بوجود نیاوردهاند. سرمایهگذاران معمولا در پی نوعی سرمایهگذاری بیدردسر و با ریسک پایین هستند، از این رو سرمایه خود را یا در بانکها قرار میدهند یا به دنبال بازارهای وسوسهکننده اما با ارزشآفرینی بسیار پایینی مثل بازار طلا و ارز میروند. سرمایهگذاری خطرپذیر اساسا نگاهی بلندمدت با تحمل ریسک بسیار بالا را میطلبد. به همین دلیل برخلاف انواع سرمایهگذاریهای دیگر که ضمانتهای محکمی برای بازگشت سرمایه و کسب سود فراوان در کوتاهمدت وجود دارد، سرمایهگذار خطرپذیر ناگزیر است تا هر آن چه در توان دارد خرج کند تا کارآفرینان مورد حمایتش را به موفقیت برساند و به همین دلیل سرنوشت کارآفرین و سرمایهگذار به همدیگر گره میخورد. این اتفاق در نهایت با توسعه حوزه کارآفرینی کشور همراه است که اصلیترین برندهاش مردماند. مردمی که هم صاحب شغل میشوند و هم به آینده کشور امیدوار میگردند. نخبگانی که با فراغ بال به رشد کشور میاندیشند و نوجوانانی که قهرمانانشان را از میان چهرههای ملی در عرصه اقتصاد و دانش برمیگزینند و برای ساختن آینده این مرزوبوم هر روز مصممتر از دیروز میشوند.
شرکتهای سرمایهگذاری
در ثبت شرکت سرمایهگذاری ، موارد مربوط به سرمایهگذاری بهطور کامل بیان شده. سرمایهگذاری در علممالی به این معنی است که فرد مالی را با این هدف که در آینده قیمتش افزایش پیدا میکند و سودآور خواهد بود را خریداری مینماید و با فروش آن مال به قیمت بالاتر سود و منفعت خوبی را کسب میکند.
علم اقتصاد سرمایهگذاری را به معنای خریدن کالایی که در آینده افراد آن را مصرف میکنند ولی در حال حاضر نیازی به آن ندارند و فروش آن پر سود خواهد بود را تعریف نموده شرکتهای سرمایهگذاری است.
بهطور کلی سرمایهگذاری به معنای هزینه کردن و گذاشتن پول در چیزی به امید کسب سود و منفعت از آن است.
تعریف شرکت سرمایهگذاری
شرکت سرمایهگذاری یکی از انواع ثبت شرکتها در کشور است که هدف از تشکیل این نوع شرکتها این است که بهصورت دورهای و مقطعی از شرکتهای زیر مجموعه کسب سود و منفعت کنند. اگر نوسانات موجود در بازار بورس و سرمایه سبب ایجاد تغییر شود شرکت سرمایهگذاری اقدام به فروش سهام شرکتهای زیر مجموعه خود میکند، این شرکتها خواهان کسب سود از بازار نوسانات سهام هستند.
بهطور کلی هدف اصلی شرکتهای سرمایهگذاری
خریداری کردن سهام برای زمان طولانی و یا مدیریت
شرکتهای زیر مجموعه نیست.
بر اساس کاهش و افزایش سرمایه چگونگی ورود و خروج آن در شرکتهای سرمایهگذاری مطابق با روشهای ذکر شده در قانون تجارت انجام میشود در این نوع از شرکتها اگر شخص سرمایهگذار قصد داشته باشد که سهام خود را افزایش دهد بایستی سهام دیگر سهامداران را از آنان خریداری کند و اگر سرمایهگذار بخواهد از شرکت خارج شود باید سرمایه خود را به فرد دیگری انتقال دهد.
بررسی انواع شرکتهای سرمایهگذاری
با توجه به شیوه و روش کاری شرکت سرمایهگذاری بهطور کلی دو نوع شرکت در این زمینه وجود دارد که به تعریف آنها میپردازیم:
«شرکتهای سرمایهگذاری»
«شرکتهای سرمایهگذار»
1- تعریف شرکتهای سرمایهگذاری :
هدف از ثبت این نوع شرکت این است که با وجود داشتن افراد متخصص که با داشتن علم و آگاهی میتوانند
شرکتهای دیگر را تجزیه و تحلیل کنند و بدانند چه وقتی و به چه میزانی، سهام شرکتها را خریداری کنند، و یا زمان مناسب برای واگذاری سهام خریداری شده را تشخیص دهند تا بتوانند با سرمایهگذاری در شرکتها به کسب سود و منفعت برسند.
خرید و فروش سهام مربوط به شرکتهای بورسی و غیر بورسی بهشکل تخصصی از فعالیت اصلی این شرکتها محسوب میشود، در این شرکتها میتواند بین چند ساعت تا چند ماه برای هر سهم زمان صرف شود اما بهطور معمول بر طبق دیدگاه کوتاه مدت بر روی یک سهام اقدام مینمایند.
2- تعریف شرکتهای سرمایهگذار :
شرکتهای سرمایهگذار معمولا خدماتی یا تولیدی بوده و بهوسیله اجرای خدمات خود و تولید و فروش تولیدات خود، کسب سود و درآمد میکنند و این شرکتها بهمنظور کسب سود بیشتر نسبت به سرمایهگذاری در دیگر شرکتها اقدام مینمایند.
این مدل از شرکتها، اقدام به خریداری کردن سهام شرکتهای دیگر با مورد بررسی قرار دادن ایدهها و نظرهای مختلف و غیر تخصصی در حیطه کاری خود مینمایند و امید دارند که سرمایهگذاریشان سودآور خواهد بود.
سرمایهگذاران به دودسته تقسیم میشوند :
1- اشخاص حقوقی :
اشخاص حقوقی بهدلیل در اختیار داشتن حجم منابع مالی مناسب و نیز داشتن وسعت عمل میتوانند تاثیر زیادی در بازار سرمایه داشته باشند و از مهمترین آنها میتوان به صندوقهای بازنشستگی، بانکها، شرکتهای بیمه و. اشاره نمود.
2- اشخاص حقیقی:
افرادی هستند که با خرید و فروش اوراق بهادار با هدف کسب سود و منفعت اقدام میکنند و اگر سرمایه اشخاص حقیقی زیاد باشد شاید بتوانند با خرید درصد بالایی از سهام شرکت کنترل شرکت را بهدست بگیرند .
حداقل سرمایه مورد نیاز برای ثبت شرکت سرمایهگذاری
مطابق با قوانین مربوط به سازمان بورس و اوراق بهادار، حداقل میزان سرمایه مشخص شده برای ثبت شرکت سرمایهگذاری برای شرکت سهامی خاص پنجمیلیارد ریال و برای شرکت سهامی عام پنجاهمیلیارد ریال میباشد .
شرکتهای سرمایهگذاری
اسناد و گزارش های یک سازمان بازتاب دهنده بخش بزرگی از اقدامات و فعالیت های سازمان است و معیار مهمی برای قضاوت است.
مدیران شرکتهای سرمایهگذاری و هیات مدیره وظیفه راهبری و نظارت بر عملکرد شرکتهای تابعه همچنین تصمیم گیری برای آینده و مسیرهای پیشروی سازمان را بر عهده دارند.
سیمان تامین با در اختیار داشتن 29 خط تولید سیمان، 17 شرکت سیمانی یکی از بزرگترین شرکتهای سرمایه گذاری تخصصی کشور است.
- پرتال سهامداران
- پرتال خبری
- شرکتهای تابعه
- اطلاعات بورسی کدال
- وضعیت نماد بورسی سیتا
- اخبار و تازههابایگانی اخبار
ویدئوها
آگهی مزایده عمومی آهنآلات و ضایعات متعلق به شرکت سولیران (درحال تصفیه)
آگهی مزایده عمومی ملزومات اداری متعلق به شرکت سولیران (درحال تصفیه)
آگهی مزایده عمومی ماشینآلات متعلق به شرکت سولیران (درحال تصفیه)
مراسم عزاداری امام حسن مجتبی و دخت سه ساله اباعبدالله برگزار شد
بازدید مدیرعامل شستا از سیمان زنجان
اهداف و راهبردها
ایجاد شبکههای همافزا بین شرکتهای تابعه، تامین کنندگان و مشتریان در راستای تکمیل زنجیره ارزش
با تاکید بر تنوع بخشی به محصولات و خدمات و بازار سازی در جهت افزایش مصرف اقتصادی سیمان
مسئولیت اجتماعی (CSR) به شرکت کمک میکند از نظر اجتماعی و بهویژه به خاطر تاثیرات احتمالی خود در جامعه و محیط پاسخگو باشد.
توسعه پایدار با حفظ محیط زیست و توسعه بازار با تاکید بر تنوع بخشی به محصولات و خدمات و بازارسازی در جهت افزایش مصرف اقتصادی سیمان سرلوحه شرکت است.
شرکتهای سرمایهگذاری
تعریف شرکتهای سرمایهگذاری
شرکت سرمایه گذاری
تعریف شرکتهای سرمایهگذاری (Investment Company)
سرمایه: سرمایه (به انگلیسی: Capital)، سرمایه گذاری: سرمایهگذاری (به انگلیسی: Investment) یعنی به تعویق انداختن مصرف فعلی، برای دستیابی به امکان مصرف بیشتر در آینده. سرمایهگذاری، خرید اقلام دارایی و یا اوراق بهاداری است که با گذر زمان، منجر به ایجاد درآمد و افزایش ارزش برای سرمایهگذار خواهد شد.
شرکتهای سرمایهگذاری اصولا به قصد مدیریت مالک سهام شرکت های تابعه خود نمی شوند و دیدگاه بلندمدت در خرید سهام ندارند. به محض آنکه سود مورد نظر خود را محقق یافته ببینند.
سهام یک شرکت را میفروشند و سهام شرکتهای دیگر را میخرند یا در صورتی که در چشمانداز کوتاهمدت، کاهش ارزش سهامی را مشاهده کنند، آن سهم را خواهند فروخت. این نوع شرکتهای سرمایهگذاری، در پی به دست آوردن سود از نوسانات قیمت سهام در بازار هستند و قاعدتا باید فقط در سهام پذیرفته شده در بورس سرمایهگذاری کنند.در حال حاضر، اکثر شرکتهای سرمایهگذاری در ایران همزمان هر سه فعالیت شرکت مادر، شرکت مدیریت سرمایهگذاری و شرکت سرمایهگذاری را دارند. شیوه مدیریت شرکت مادر و نوع برخورد آن با شرکتهای تابعه با شرکت مدیریت سرمایهگذاری و شرکت سرمایهگذاری متفاوت است. در نتیجه گردآوری مجموعه ناهمگونی از فعالیتها موجب میشود که انرژی مدیریت شرکتها مصروف مسایلی شود که همجنس نیستند و در نتیجه تمرکز و تخصص حرفهای هم در یک بخش به سختی ایجاد میش
سرمایه گذاری خطر پذیر
سرمایه گذاری خطر پذیر یا VC که مخفف Venture capital بوده و از آن با عنوانهای «سرمایه گذاری جسورانه» یا «سرمایهگذاری کارآفرینی» نیز نام میبرند، عبارت است از تأمین سرمایه برای شرکت ها و کسب و کارهای نوپا (استارت آپ ها) و کارآفرین و عموما دانش بنیان که مستعد جهش و رشد ارزش هستند. این شرکت ها در مراحل ابتدایی رشد و تکامل اقتصادی خود، مورد توجه سرمایه گذارانی هستند که با وارد کردن سرمایه، شکاف سرمایه و کمبود نقدینگی شرکت های کارآفرین را جبران کرده و در گروه سهام داران آنها قرار میگیرند. سرمایه گذار خطر پذیر با مدیریت فعالانه، برنامهریزی و انتقال تجارب در افزایش قیمت سهام این شرکت ها نقش مهمی ایفا میکند. رونق و توسعه فعالیتهای سرمایه گذاری خطرپذیر موتور محرکه و محور اصلی رشد محصولات جدید و نوآوری در عرصه فناوری است.
شرایط شرکت های سرمایه پذیر
شرکت های VC عموماً در شرکت هایی که به تکنولوژی و محصولی جدید یا روش کار جدیدی دست پیدا کرده باشند، و یا روش و خدمتی را به شیوه ای نوین ارائه نمایند سرمایه گذاری میکنند. این سرمایه گذاران در ازای پولی که سرمایه گذاری میکنند، سهام آن شرکت را تصاحب نموده و از این طریق خلق ثروت میکنند.
اگر چه ماهیت و شهرت اصلی سرمایهگذاری خطرپذیر،حضور و مشارکت در صنایع نوپا، جدید و پرریسک است، اما بعضا هم مشاهده میشود شرکتهایی که در دیگر مرحله چرخه حیات خود هستند، متقاضی جذب سرمایه خطرپذیر میشوند. حتی مواردی از سرمایهگذاری در صنایع معمولی (Low Tech) نظیر ساختمانسازی و واردات و صادرات نیز به چشم میخورد که نشان میدهد سرمایهگذاری خطرپذیر، صرفا محدود به فعالیت در صنایع با تکنولوژی بالا(High Tech) نیست.
انواع سرمایه گذاران خطرپذیر
- سرمایهگذاران خطرپذیر سازمانی
۱/ سرمایه گذاران خطر پذیر سازمانی
سرمایهگذاران سازمانی آن دسته از شرکتها و موسسات با هویت تجاری هستند که دارای افراد حرفهای تمام وقت به منظور یافتن و تامین مالی طرحهای نو با ریسکی مناسب هستند. شرکتهای سرمایهگذاری، صندوقهای سرمایهگذاری، صندوقهای بازنشستگی، بنیادهای خیریه و صندوقهای وقفی در گروه سازمانی قرار میگیرند.
۲/ سرمایهگذاران خطرپذیر منفرد
سرمایهگذاران منفرد که فرشتگان کسب شرکتهای سرمایهگذاری و کار نامیده میشوند، افراد ثروتمندی هستند که عموما به سرمایهگذاری در طرحها به صورت شخصی می پردازند. آنها افرادی متمول هستند که در کسب و کار آشنایان خود سرمایهگذاری میکنند. گروهی دیگر با پیشزمینه فنی، در کنار یکدیگر گرد آمدهاند تا سرمایه خود را در اختیار یک صنعت خاص قرار دهند.
ویژگی های سرمایه گذاری خطر پذیر
۱/ توجه به شرکت های نوپا
در مرحله ابتدایی معمولا کارآفرینانی با ایدهها و نوآوری های جالب وجود دارند و در بسیاری از موارد، حتی ساماندهی مناسبی در قالب شرکت ندارند. بنابراین ارزیابی ظرفیت کارآفرینان جوان با ایده های دانش بنیان و نوآورانه بسیار دشوار است و خواهان مهارتهای ویژهای با افق زمانی سودآوری بلندمدت میباشد. عموما جهت گیری سرمایه گذاری خطرپذیر به سمت شرکت های نوپا و نوآور است.
۴/ ارزیابی همه جانبه
سرمایه ها بیشتر در شرکت های نوپا و دانش بنیانی سرمایه گذاری می شود که رشدی سریع دارند. اما همواره می بایست جهت سنجش توان طرح ها و شرکت ها از نظر موفقیت ارزیابی هایی در مورد وضعیت بازار، مدیریت، فناوری و … صورت گیرد.
۲/ خطرپذیری
خطرپذیری نقش بسزایی در توسعه تکنولوژی دارد. خطر پذیری به مجموعه شرایطی وابسته است که یکی از آنها ایجاد مشوقهایی برای سرمایه داران صندوق هاست تا درقبال سرمایه گذاری های مطمئن پاداش دریافت نمایند و در قبال شکست بی تفاوت نباشند.
۳/ دیدگاه بلند مدت
خطرپذیری برای کسب سود بدون در نظر داشتن دیدگاه بلند مدت امکان پذیر نمیباشد. اساسا دیدگاه کوتاهمدت در توسعه تکنولوژی و نوآوری جایی ندارد و اگر دیدگاه کوتاه مدت بر صندوق سرمایه گذاری خطرپذیر حاکم شود، این صندوق ها از مفهوم سرمایه گذاری خطرپذیر دور میشوند. صندوق سرمایه گذاری خطرپذیر عموما دیدگاه بلند مدت دارد.
۵/ مدیریت حرفهای
تصمیمگیری درباره انتخاب پروژه های مناسب باید به گونهای باشد که بازگشت سرمایه را به بالاترین میزان برساند. مدیریت در صندوق سرمایه گذاری خطرپذیر بگونه ای است که کاهش خطر از طریق مشارکت در پروژه های متعدد دنبال می شود.
۶/ انگیزه سودآوری
صندوقی که سرمایه خود را در طرحهای نوآورانه و دانش بنیان و در عرصه تکنولوژی های پیشرفته در معرض خطر قرار میدهد، برنامه نسبتا طولانی برای کسب سود بیشتر دارد و عموما سود مورد نظر صندوق سرمایه گذاری خطر پذیر، از محل افزایش ارزش سهم مالکیت آنها در زمان فروش حاصل میشود و کمتر از راه درآمد جاری شرکت ها. این صندوق ها همانطور که از نامشان بر می آید، خطرپذیرند. در چندین طرح همزمان سرمایه گذاری کرده و پیش می برند. برخی از این طرح ها به نتیجه رسیده و بسیار سود آور خواهند بود و برخی دیگر نیز به سرانجام نرسیده و متوقف شده و برای صندوق زیان آور می شود. با این حال، صندوق با انگیزه سودآوری در بلند مدت پیش می رود.
۷/مشارکت در مدیریت شرکتها
سرمایه گذاران که عموما باتجربه و دارای شم تجاری و اقتصادی بالا هستند، با اتکا به تجربههای حاصل از کمک به شرکتهای مشابه، با مشارکت و راهنمایی در مدیریت شرکتهای سرمایه پذیر نوپا، به ایجاد ارزش افزوده می پردازند و نقش کارآفرینی پررنگتری از نقش تامین کنندگی منابع مالی ایفا می کنند.
۸/ مشارکت در مالکیت شرکت ها
زمانی که صندوق های سرمایه گذاری خطرپذیر در مالکیت شرکت ها سهیم می شوند، از هر ابزاری برای کمک به موفقیت این شرکت ها استفاده میکنند. مشاورههای متعدد در کمک به شرکت های دانش بنیان نوپا و مبتنی بر تکنولوژی و نوآوری مطرح میگردد و این کار بهمعنای پیوند نظاممند ایده و تخصص کارآفرینان جوان با تجربه و شم تجاری کارشناسان صندوق های سرمایه گذاری است.
۹/ خروج از سرمایهگذاری
سیاست صندوق های خطر پذیر بر آنست که طرحی را وارد شوند، به بلوغ رسانند و با واگذاری سهام، از آن خارج شوند. این صندوق ها پس از کسب سود مورد انتظار خود در طرح ها، سهام خود را واگذار کرده تا بتوانند در طرح ها و شرکت های جدیدتر سرمایه گذاری نمایند.
سرمایه گذاری خطر پذیر در ایران
در ایران یکی از حلقههای مهم مفقوده در زنجیره کارآفرینی، شرکتهای سرمایهگذاری خطرپذیر است و کمتر سازمان و شرکتی را میتوان یافت که بطور کامل شاخصهای سرمایهگذاری خطر پذیر را رعایت کرده باشد. در هیچ یک از شرکت ها و صندوق های شکل گرفته در ایران در این زمینه تاکنون بخش خصوصی به تنهایی وارد عمل نشده و غالباً با مشارکت و حمایت و سرمایه دولت است. به همین دلیل تأمین عمده هزینههای جاری این صندوق ها و شرکت ها شرکتهای سرمایهگذاری توسط بخش دولتی است. متأسفانه طی سال های اخیر ساختار استانداردی که مطابق با نرم جهانی و توسط تیم مدیریت حرفهای باشد در این شرکت ها به چشم نمیخورد. بدون داشتن نگاه بنگاه داری در این صنعت، نمیتوان انتظار رشد و موفقیت از آن را داشت، لذا نگاه دولتی که عمدتاً توسط نهادهایی نظیر معاونت علمی فناوری ریاست جمهوری با هدف حمایت از بنگاههای دانش بنیان صورت میپذیرد، میتواند شروع کننده و توسعه دهنده صنعت سرمایهگذاری خطرپذیر در ایران گردد.
ضرورت سرمایهگذاری خطر پذیر در ایران
با توجه به تنوع کم داراییهای مالی در ایران و وابستگی این داراییها به یکدیگر یافتن زمینههای جدید سرمایهگذاری یک ضرورت اجتنابناپذیر برای کشور است. اهمیت و ضرورت سرمایهگذاری خطر پذیر در ایران از این حیث است که تاکنون برای اجرای چرخه نوآوری در شرکتهای دانشبنیان و به ثمر رساندن یک ایده خلاقانه تا مرحله تجاریسازی آن، از منابع دولتی و به عبارت بهتر پول نفت مصرف میشده است. لذا اقتصاد مبتنی بر نفت که همان استفاده از منابع دولتی برای این نوع حمایتهاست، اقتصاد مقاومتی مبتنی بر اقتصاد دانش بنیان را محقق نخواهد ساخت.
با توجه به اهمیت و ضرورت گسترش فعالیتهای اقتصادی در بخش خصوصی، باید ابزارهای مالی مورد نیاز این بخش نیز ایجاد و گسترش یابد. سرمایهگذاران خطرپذیر به عنوان موثرترین نهادهای مالی به منظور حمایت از ایدههای خلاق کسب وکار در صحنه اقتصاد، یکی ازمهمترین ابزارها هستند.
روش کار سرمایه گذاران خطرپذیر
۱/ انتخاب طرح
این بخش مسئولیت بررسی طرحهای پیشنهادی به شرکت و در نهایت انتخاب طرح مناسب که پتانسیل سرمایهگذاری را دارا باشد به عهده دارد. پس شرکتهای سرمایهگذاری از انتخاب طرح باید یک برنامه سرمایهگذاری شامل میزان بودجه و زمانهای تزریق آن به طرح آماده شود.
۲/ بخش تأمین مالی
وی سی فرمها اغلب توانایی پرداخت تمام منابع سرمایهگذاری را به تنهایی ندارند و در این راه سعی میکنند علاقهمندان به این نوع سرمایهگذاری را با خود همراه کنند مانند: افراد ثروتمند، صندوقهای بازنشستگی، صندوقهای وقف، سازمانهای خیریه، بانکها و …
۳/ بخش مدیریت شرکتهای نوپا
این قسمت از اهمیت بالایی برخوردار است چرا که در این مرحله، سرمایهگذار از ﻃﺮﯾﻖ حضور درﺟﻠﺴﺎت ﻫﯿﺎت ﻣﺪﯾﺮه شرکت، کمک به جذب نیروی انسانی متخصص،کمک به برنامهریزیهای استراتژیک شرکت، رصد و ارزیابی فعالیتهای شرکت، ﮐﺎر ﺧﻮد را ﺑﺎ ﺷﺮﮐﺖ آﻏﺎز و ادامه میدهد.
۴/ بخش خروج از سرمایه گذاری
این قسمت نیاز به افرادی دارد که با شرکتها و افراد زیادی ارتباط داشته باشند همچنین نحوه ورود و پذیرش شرکتها به بورس و نحوه واگذاری سهام را بدانند، تا بهترین سیاست برای واگذاری سهام شرکتی را که در آن سرمایهگذاری کرده اند را اتخاذ نموده تا بتوانند به بهترین نحو سهام خود را نقد کنند.
سرمایه گذاری خطرپذیر توسط صندوق نوآوری و شکوفایی
در صورتی که شرکتی به سرمایه گذار جهت تزریق سرمایه به صورت مشارکتی نیاز داشته باشد می تواند از طریق صندوق نوآوری و شکوفایی برای مشارکت در طرح، اقدام نمایند. صندوق نوآوری و شکوفایی در راستای آیین نامه و اهداف خود و به منظور حمایت از شرکت های دانش بنیان اقدام به مشارکت به صورت خطرپذیر در طرح ها می نماید.
حداکثر میزان سرمایه گذاری در طرح ها توسط صندوق نوآوری و شکوفایی
صندوق نوآوی و شکوفایی با توجه به بودجه اولیه و سالیانه خود، از نظر منابع مالی، کمبودی نداشته و می تواند برای طرح ها و شرکت های دانش بنیان تا میزان لازم سرمایه گذاری نماید.
با توجه به آنکه بستر ها و زیرساخت های این نوع حمایت در صندوق نوآوری و شکوفایی به تازگی تدوین و آماده سازی شده اند، هنوز به تعداد فراوان از این نوع همایت ارائه نشده است. ولی شرکت هایی بوده اند که با ارائه طرح توجیهی مناسب و روشن، چند ده میلیارد تومان نیز با صندوق نوآوری و شکوفایی وارد شراکت شده و طرح آنان مورد پذیرش واقع شده است.
شرایط طرح جهت سرمایه گذاری توسط صندوق نوآوری و شکوفایی
- طرح ارائه شده باید از سوی یک شرکت دانش بنیان باشد. زیرا که صندوق نوآوری و شکوفایی بنا بر اساسنامه خود، تنها می تواند به شرکت های دانش بنیان ارائه خدمت نماید.
- طرح ارائه شده باید از نظر صرفه اقتصادی، مقرون به شرکتهای سرمایهگذاری شرکتهای سرمایهگذاری صرفه باشد. یعنی IRR طرح از نرخ مورد انتظار سرمایه گذار (صندوق نوآوری و شکوفایی) که حدود ۳۵ تا ۴۰ درصد است، بیشتر باشد.
- طرح باید به خوبی تبیین شده باشد و جزئیات آن نیز در گزارش های ارائه شده به صندوق نوآوری و شکوفایی آمده باشد.
- زیرساخت های شرکتهای سرمایهگذاری طرح و یا حتی مقدمات آن آماده سازی شده باشد.
- مدیریت شرکت و معاونین ایشان، توان مدیریتی لازم برای انجام طرح را داشته باشند.
- نیروهای انسانی متخصص برای انجام پروژه در شرکت متقاضی حاضر باشند.
- بازار طرح، ریسک های بازار، رقبا و محصول های مکمل و جانشین آن به خوبی بررسی شده باشد.
- برنامه فروش و عرضه محصول مشخص باشد.
- پیشرفت طرح دارای گانت چارت بوده و به ریز مشخص باشد که در چه زمانی باید چه فعالیت هایی انجام گردد.
- طرح ارائه شده از نظر مالی دارای برنامه ریزی بوده تا مشخص باشد که چه زمانی، چه میزان و به چه منظور باید در طرح سرمایه گذاری کرد.
- طرح مورد نظر از نظر SWOT بررسی شده باشد، این بدان معناست که نقاط قوت و ضعف داخلی شرکت به خوبی و شفاف ارائه شده باشد و هم فرصت ها و تهدیدهایی که از خارج از شرکت متوجه پیشبرد طرح است به خوبی تبیین شده باشد.
فرآیند ارائه درخواست سرمایه گذاری به صندوق نوآوری و شکوفایی
همانطور که پیش از این بیان شد، شرکت ها و افرادی که خواهان سرمایه گذاری توسط صندوق نوآوری و شکوفایی می باشند، باید در قالب شرکت های دانش بنیان اقدام نمایند.
برای ثبت درخواست، کافیست نامه را به عنوان شرح درخواست خود به صندوق نوآوری و شکوفایی فکس نمایید و با شماره تلفن ۴۲۱۷۰۰۰۰ تماس حاصل نمایید و فکس درخواست خود را اعلام نمایید تا موضوع در آن نهاد پیگیری شود.
طرح شما در ابتدا در دبیرخانه صندوق نوآوری و شکوفایی وارد شده و شرکتهای سرمایهگذاری در بخش پذیرش بررسی می گردد. شرکت های دارای طرح برای سرمایه گذاری به معاونت سرمایه گذاری ارجاع شده و در آنجا یکی از کارشناسان عهده دار موضوع درخواست شرکت می شود و موارد را پیگیری می کند. پس از مشخص شدن کارشناس پرونده، آنرا به کارگزاران مورد اعتماد صندوق نوآوری و شکوفایی جهت بررسی های میدانی و تکمیل طرح نویسی ارجاع می دهند. پس از دریافت اطلاعات توسط کارگزاری قرار بررسی حضوری شرکت متقاضی، گذاشته می شود. پس از بررسی محصولات از دید فنی و بازار، شرکت را از دید مالی و حقوقی نیز ارزیابی می کنند و در نهایت گزارشی توسط کارگزار نوشته شده و تسلیم صندوق می شود. پس از مطالعه کارشناس مربوطه در صندوق نوآوری و شکوفایی، جلسه پیش دفاع به برگزار می شود.
پس از بررسی موضوع در جلسه پیش دفاع و عرضه نتیجه ارزیابی به شرکت متقاضی، اگر اعتراضی به رای صندوق و کارگزار وجود داشت، بررسی می گردد و در صورت نیاز موارد در جلسات متعدد بررسی می شود و در نهایت در بخش پیش دفاع، نتیجه گیری و جمعبندی مشخص می شود. پس از پیش دفاع جلسه اصلی در کمیته صندوق تشکیل می شود. حاضرین در این جلسه اعضای هیئت عامل صندوق نوآوری و شکوفایی می باشند و پس از بررسی نهایی مصوبه ای حاضر می شود که در آن شروط، وثایق، شیوه پرداخت تسهیلات، عامل پرداخت و ناظر پرونده مشخص می شود.
پس از مصوبه، مبلغ مورد تصویب به شرکت متقاضی پرداخت شده و در ازای آن سهام به صندوق نوآوری و شکوفایی منتقل می شود.
دیدگاه شما