ارزدیجیتال و ارز فیات

شما می توانید برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد رمزارزها مقاله پشتوانه ارز دیجیتال را نیز مطالعه نمایید.

لیست کامل قیمت لحظه ای ارزهای دیجیتال

این روزها با افزایش محبوبیت رمزارزها در دنیا و همچنین پیشرفت تکنولوژی، روزانه پروژه‌های رمزارزی جدیدی روی کار می‌آیند و هر یک از آنها در تلاش هستند تا یکی از نیازهای کاربران و فعالین این حوزه را برطرف نمایند. در حال حاضر چیزی بالغ بر 3000 رمزارز در بازار ارزهای دیجیتال وجود دارند که کاربران با بسیاری از آنها آشنایی دقیقی ندارند. در این صفحه از وبسایت ارزاکس، اطلاعات مورد نیاز کاربران در مورد هریک از رمزارزها فراهم شده است و شما برای به دست آوردن اطلاعات مربوط به هریک ازآنها کافی است تنها نام آن رمزارز را در این صفحه جستجو و وارد صفحه اختصاصی آن رمزارز شوید. در هر صفحه اطلاعاتی همچون قیمت ارزدیجیتال، درصد تغییرات روزانه، حجم معاملات روزانه بازار و نمودار هفت روزه هر رمزارز ارائه شده است. لیست رمزارزهای ارائه شده در این صفحه بر اساس حجم معاملات بوده و بر همین اساس بیت کوین به عنوان پرچمدار این حوزه در صدر لیست قرار گرفته است. با توجه به اطلاعات موجود، بیت کوین دارای بیشترین ارزش بازار و تتر دارای بیشترین معاملات روزانه در بازار هستند. در لیست زیر مشخصات و قیمت ارزهای دیجیتال برتر بازار را خواهید دید.

از صفحه قیمت ارز دیجیتال ارزاکس چگونه استفاده نماییم؟

در این صفحه لیست کامل و جامعی از ارزهای دیجیتال برتر بازار و اطلاعات مورد نیازی که در یک نگاه به دست می‌آیند، قرار دارد. با جستجوی نام هر رمزارز و انتخاب آن، به صفحه اختصاصی مربوط به آن رمزارز دست خواهید یافت. در صفحه اختصاصی مربوط به هر رمزارز، اطلاعاتی همچون قمیت ارزدیجیتال مورد نظر، معادل تومانی آن، نمودار قیمت لحظه‌ای آن، نمودار عقربه ای و اطلاعاتی در مورد آن رمزارز که معمولاً در زیر نمودارها آورده می‌شود، در وجود دارد.

همانطور که گفته شد اطلاعات بسیار زیاد و کاربردی در مورد هررمزارز در این صفحات ارائه شده است که شما می‌توانید بسته به نوع نیاز خود از هر یک از آنها بهره بگیرید.

در ادامه قصد داریم تا به مرور قیمت ارزهای دیجیتال مختلف بپردازیم. ارزهایی که در ادامه آورده شده اند جزو رمزارزهای برتر بازار هستند. بدیهی است که این قیمت‌ها مربوط به زمان نگارش است و ممکن است در طول زمان تغییرات زیادی داشته باشد و جایگاه هر یک از آنها تغییر یابد.

قیمت ارز ارزدیجیتال و ارز فیات دیجیتال بیت کوین

بیت کوین سال 2009 روی کار آمد. قیمت ارز دیجیتال بیت کوین از سال 2009 تا به امروز فراز و فرودهای زیادی را تجربه کرده است. قیمت بیت کوین در سال‌های آغازین پیدایش 0 دلار و بسیار ناچیز بود. در آن سال‌‌‌ها بیت کوین به دنبال معرفی خود بود. در سال 2011 قیمت آن به بالای 10 دلار رسید و این نشانه خوبی برای آینده بیت کوین بود. روند افزایش قیمت بیت کوین ادامه دار بود تا جایی که در سال 2012 قله صد دلاری را نیز فتح کرد. سال 2013 سال رکوردشکنی قیمت ارز دیجیتال بیت کوین بود چراکه قیمت آن به بیش از 1200 دلار رسید. قیمت بیت کوین بعد از آن تا سال 2017 ثبات قیمت را تجربه کرد ولی در میانه این سال بار دیگر اوج گرفت و به بالای هزار دلار بازگشت. روند افزایش قیمت به قدری سریع بود که قیمت آن تا 17500 دلار نیز پیش رفت. در حال حاضر قیمت ارز دیجیتال بیت کوین چیزی حدود 36000 دلار است.

قیمت ارز دیجیتال اتریوم

قیمت ارز دیجیتال اتریوم نیز نوسانات زیادی را پشت سر گذاشته است. قیمت اتریوم در نخستین روز‌‌‌های آغاز به کار آن، 3 دلار بود. قیمت اتریوم تا سال 2017 کمتر از 10 دلار بود و در این سال به مرز 800 دلار نیز رسید. در سال 2018 این افزایش قیمت ادامه پیدا کرد و باعث شد تا رکورد تاریخی 1359 دلار در ماه ژوئن آن سال برای اتریوم به ثبت برسد. بعد از این ثبت تاریخی قیمت اتریوم وارد روند نزولی شد. در نمودار بالا می‌‌‌توانید نوسانات قیمت اتریوم را مشاهده نمایید. در حال حاضر قیمت ارز دیجیتال اتریوم چیزی حدود 2800 دلار است.

قیمت ارز دیجیتال تتر

یکی از استیبل کوین‌های شناخته شده و مشهور در میان کاربران این حوزه ارز دیجیتال تتر است. قیمت ارز دیجیتال تتر برابر با 1 دلار است. علی رغم اینکه قیمت تتر همیشه ثابت نیست و دچار نوسان نیز می‌‌‌شود اما همیشه در حوالی همین قیمت خرید و فروش می‌‌‌شود. تتر را می‌‌‌توان پلی بین ارز فیات و ارز‌‌‌های دیجیتال قلمداد کرد.

چهارمین ارز دیجیتالی که به قیمت آن می‌‌‌پردازیم ریپل است. ریپل نیز در 2 سال اول قیمت چندان بالایی نداشت و با کمتر از 1 دلار معامله می‌‌‌شد. در سال 2017 قیمت ارز دیجیتال ریپل اندکی افزایش پیدا کرد و در سال 2018 به بیش از 2.5 دلار رسید. سپس بار دیگر سیر نزولی خود را آغاز کرد و دوباره به کمتر از 1 دلار کاهش پیدا کرد.

آنچه گفته شد تحلیل بسیار ساده‌ای از برخی از ارزهای دجیتال بیشتر شناخته شده، از ابتدای پیدایش تا این لحظه بود. توجه داشته باشید که تحلیل قیمت ارزهای دیجیتال برای یک تریدر موفق از مهم ترین عوامل است و تمامی اطلاعات ارائه شده در این صفحه می‌تواند برای تریدرهای این حوزه و تحلیل‌های آنها کاربردی و مفید باشد.توجه داشته باشید که این ابزارها صرفاً به منظور تسهیل عملکرد کاربران ارائه شده است و سایت ارزاکس هیچ گونه مسئولیتی در قبال تصمیم گیری کاربران در قبال چگونگی استفاده از این ابزارها نخواهد داشت.

ارز دیجیتال و انواع آن _ ایده تجارت

ارز دیجیتال شکلی از ارز است که فقط به صورت دیجیتال یا الکترونیکی در دسترس است. به آن پول دیجیتال، پول الکترونیک، ارز الکترونیکی یا سایبرنقد نیز می گویند.

ارزهای دیجیتال، ارزهایی هستند که فقط با رایانه یا تلفن همراه قابل دسترسی هستند، زیرا فقط به صورت الکترونیکی وجود دارند.

ارزهای دیجیتال معمولی نیازی به واسطه ندارند و اغلب ارزان ترین روش برای معامله ارز هستند.

آشنایی با ارز دیجیتال

ارزهای دیجیتال ویژگی فیزیکی ندارند و فقط به صورت دیجیتال در دسترس هستند. تراکنش های مربوط به ارزهای دیجیتال با استفاده از رایانه یا کیف پول الکترونیکی متصل به اینترنت یا شبکه های تعیین شده انجام می شود. در مقابل، ارزهای فیزیکی مانند اسکناس و سکه های ضرب شده، ملموس هستند، به این معنی که دارای ویژگی ها فیزیکی مشخصی هستند. تراکنش‌های مربوط به چنین ارزهایی تنها زمانی امکان‌پذیر می‌شوند که دارندگان آنها دارای مالکیت فیزیکی این ارزها باشند.

ارزدیجیتال دارای کاربرد مشابه ارزهای فیزیکی هستند. می توان از آنها برای خرید کالا و پرداخت هزینه خدمات استفاده کرد. آنها همچنین می توانند استفاده محدودی را در میان برخی از جوامع آنلاین مانند سایت های بازی، پورتال های قمار یا شبکه های اجتماعی پیدا کنند.

ویژگی های ارز دیجیتال

همانطور که قبلا ذکر شد، ارزهای دیجیتال فقط به صورت دیجیتالی وجود دارند. معادل فیزیکی ندارند.

ارزهای دیجیتال می توانند متمرکز یا غیرمتمرکز باشند. ارز فیات که به شکل فیزیکی وجود دارد، یک سیستم متمرکز تولید و توزیع توسط بانک مرکزی و سازمان‌های دولتی است. ارزهای دیجیتال برجسته مانند بیت کوین و اتریوم ، نمونه هایی از سیستم های ارز دیجیتال غیرمتمرکز هستند.

ارزهای دیجیتال می توانند ارزش را انتقال دهند. استفاده از ارزهای دیجیتال مستلزم تغییر ذهنی در چارچوب موجود برای ارزها است، جایی که آنها با معاملات خرید و فروش کالا و خدمات مرتبط هستند. با این حال، ارزهای دیجیتال این مفهوم را گسترش می دهند. به عنوان مثال، یک توکن شبکه بازی می تواند عمر یک بازیکن را افزایش دهد یا قدرت های فوق العاده ای برای آنها فراهم کند. این معامله خرید یا فروش نیست، بلکه بیانگر انتقال ارزش است.

انواع ارز دیجیتال

ارز دیجیتال یک اصطلاح فراگیر است که می تواند برای توصیف انواع مختلف ارزهای موجود در حوزه الکترونیکی استفاده شود. به طور کلی، سه نوع مختلف ارز وجود دارد:

ارزهای رمزنگاری شده

کریپتوکارنسی ها ارزهای دیجیتالی هستند که از رمزنگاری برای ایمن سازی و تایید تراکنش ها در یک شبکه استفاده می کنند. همچنین از رمزنگاری برای مدیریت و کنترل ایجاد چنین ارزهایی استفاده می شود. بیت کوین و اتریوم نمونه هایی از ارزهای دیجیتال هستند. بسته ارزدیجیتال و ارز فیات به حوزه قضایی، ارزهای دیجیتال ممکن است تنظیم شوند یا نباشند.

ارزهای مجازی

ارزهای مجازی، ارزهای دیجیتال غیرقانونی هستند که توسط توسعه دهندگان یا یک سازمان موسس متشکل از سهامداران مختلف درگیر در فرآیند کنترل می شوند. ارزهای مجازی را نیز می توان به صورت الگوریتمی توسط یک پروتکل شبکه تعریف شده کنترل کرد. نمونه ای از ارز مجازی یک توکن شبکه بازی است که اقتصاد آن توسط توسعه دهندگان تعریف و کنترل می شود.

ارزهای دیجیتال بانک مرکزی

ارزهای دیجیتال بانک مرکزیCBDC)) ارزهای دیجیتال تنظیم شده ای هستند که توسط بانک مرکزی یک کشور صادر می شوند. یک CBDC می تواند مکمل یا جایگزینی برای ارز سنتی فیات باشد. برخلاف ارز فیات که به دو صورت فیزیکی و دیجیتالی وجود دارد، یک CBDC صرفا به شکل دیجیتالی وجود دارد. انگلستان، سوئد و اروگوئه چند کشوری هستند که در حال بررسی برنامه هایی برای راه اندازی نسخه دیجیتالی ارزهای فیات بومی خود هستند

مزایای ارزهای دیجیتال

مزایای ارزهای دیجیتال به شرح زیر است:

زمان انتقال و تراکنش سریع دارند. از آنجایی که ارزهای دیجیتال معمولاً در یک شبکه وجود دارند و بدون واسطه نقل و انتقالات را انجام می دهند، مدت زمان مورد نیاز برای نقل و انتقالات مربوط به ارزهای دیجیتال بسیار سریع است. از آنجایی که پرداخت ها با ارزهای دیجیتال مستقیماً بین طرفین معامله بدون نیاز به هیچ واسطه ای انجام می شود، تراکنش ها معمولاً آنی و کم هزینه هستند. این در مقایسه با روش‌های پرداخت سنتی که شامل بانک‌ها یا اتاق‌های پایاپای است، بهتر است . تراکنش‌های الکترونیکی مبتنی بر ارز دیجیتال نیز ثبت و شفافیت لازم را در معاملات به همراه دارد.

آنها نیازی به ساخت فیزیکی ندارند و نمی توانند کثیف شوند.

بسیاری از الزامات ارزهای فیزیکی، مانند ایجاد تأسیسات تولید فیزیکی، برای ارزهای دیجیتال وجود ندارد. چنین ارزهایی همچنین در برابر نقص های فیزیکی یا کثیفی موجود در ارز فیزیکی مصون هستند.

ارزدیجیتال می تواند اجرای سیاست های پولی و مالی را تسهیل کند

تحت رژیم ارزی فعلی، فدرال رزرو از طریق یک سری واسطه – بانک ها و مؤسسات مالی – برای گردش پول در یک اقتصاد کار می کند. CBDC ها می توانند به دور زدن این مکانیسم کمک کنند و یک سازمان دولتی را قادر می سازد تا پرداخت مستقیم به شهروندان را انجام دهد. آنها همچنین با رفع نیاز به ساخت فیزیکی و حمل و نقل اسکناس از مکانی به مکان دیگر، روش های تولید و توزیع را ساده می کنند.

ارزدیجیتال می تواند هزینه های تراکنش را ارزان تر کند.

ارزهای دیجیتال امکان تعامل مستقیم در یک شبکه را فراهم می کنند. به عنوان مثال، یک مشتری می‌تواند مستقیماً به یک مغازه‌دار تا زمانی که در یک شبکه قرار دارد، پول پرداخت کند. حتی هزینه‌های مربوط به تراکنش‌های ارز دیجیتال بین شبکه‌های مختلف در مقایسه با هزینه‌های ارزهای فیزیکی یا فیات نسبتاً ارزان‌تر است. با حذف واسطه هایی که به دنبال رانت اقتصادی از پردازش تراکنش هستند، ارزهای دیجیتال می توانند هزینه کلی یک تراکنش را ارزان تر کنند.

معایب ارزهای دیجیتال

معایب ارزهای دیجیتال به شرح زیر است:

همه مشکلات ذخیره سازی و زیرساختی را حل نمی کنند.

در حالی که ارزهای دیجیتال به کیف پول فیزیکی نیاز ندارند، مجموعه ای از الزامات خاص خود را برای ذخیره سازی و پردازش دارند. به عنوان مثال، اتصال به اینترنت مانند تلفن های هوشمند و خدمات مرتبط با ارائه آنها ضروری است. کیف پول های آنلاین با امنیت قوی نیز برای ذخیره ارزهای دیجیتال ضروری هستند.

آنها مستعد هک هستند

منشا دیجیتالی آنها ارزهای دیجیتال را مستعد هک می کند. هکرها می توانند ارزهای دیجیتال را از کیف پول های آنلاین بدزدند یا پروتکل ارزهای دیجیتال را تغییر دهند و آنها را غیرقابل استفاده کنند. همانطور که موارد متعدد هک در ارزهای دیجیتال ثابت کرده است، ایمن سازی سیستم ها و ارزهای دیجیتال یک کار در حال پیشرفت است.

ارزدیجیتال می تواند از نظر ارزش متغیر باشند.

مقایسه انواع ارز دیجیتال

ارز دیجیتال اصطلاحی است که به نوع خاصی از ارز الکترونیکی با ویژگی های خاص اطلاق می شود.از نظر قانونی و فنی، تعاریف قانونی بی‌شماری از ارز دیجیتال و انواع زیرشاخه‌های ارز دیجیتال وجود دارد. با ترکیب ویژگی‌های مختلف ممکن، تعداد زیادی پیاده‌سازی وجود دارد که انواع و اقسام فرعی ارز دیجیتال را ایجاد می‌کند. بسیاری از حوزه های قضایی دولتی تعریف منحصر به فرد خود را برای ارز دیجیتال، ارز مجازی، ارز دیجیتال، پول الکترونیکی، پول شبکه، پول نقد الکترونیکی و سایر انواع ارز دیجیتال پیاده سازی کرده اند.

ارز دیجیتال در مقابل ارز مجازی

ارز مجازی در سال 2012 توسط بانک مرکزی اروپا به عنوان «نوعی پول دیجیتالی غیرقانونی که توسط توسعه دهندگان آن صادر و معمولاً کنترل می شود و در بین اعضای یک جامعه مجازی خاص مورد استفاده و پذیرش قرار می گیرد » تعریف شده است. وزارت خزانه داری آمریکا در سال 2013 آن را tersely بیشتر به عنوان تعریف “ابزار مبادله است که مانند یک ارز در برخی از محیط، اما تمام ویژگی های واقعی ارز را ندارد” وزارت خزانه داری ایالات متحده همچنین اعلام کرد که “ارز مجازی در هیچ حوزه قضایی وضعیت قانونی و ارزی ندارد.

بر اساس گزارش «ارزهای دیجیتال» نوامبر 2015 بانک تسویه‌های بین‌المللی ، دارایی‌ای است که به صورت دیجیتالی ارائه شده و دارای برخی ویژگی‌های پولی است. ارز دیجیتال را می توان به یک واحد پول مستقل تبدیل کرد و توسط ناشر مسئول بازخرید پول دیجیتال در قبال پول نقد صادر شد. در این صورت، ارز دیجیتال نشان دهنده پول الکترونیکی (پول الکترونیکی) است. ارز دیجیتالی که بر حسب واحد ارزش خود یا با انتشار غیرمتمرکز یا خودکار به عنوان ارز مجازی در نظر گرفته می شود. به این ترتیب، بیت کوین یک ارز دیجیتال است و همچنین نوعی ارز مجازی است. بیت کوین و جایگزین های آن بر اساس الگوریتم های رمزنگاری هستند، بنابراین به این نوع ارزهای مجازی، ارزهای رمزنگاری شده نیز می گویند.

دیجیتال در مقابل ارز دیجیتال

cryptocurrency یک زیر نوع ارز دیجیتال است دارایی که متکی رمزنگاری به زنجیره ای با هم امضای دیجیتال از انتقال دارایی، نظیر شبکه و عدم تمرکز . در برخی موارد از طرح اثبات کار یا اثبات سهام برای ارزدیجیتال و ارز فیات ایجاد و مدیریت ارز استفاده می شود. ارزهای رمزپایه می توانند به سیستم های پول الکترونیکی اجازه دهند که غیرمتمرکز شوند. هنگامی که با بلاک چین پیاده سازی می شود، سیستم دفتر دیجیتال یا سیستم نگهداری سوابق از رمزنگاری استفاده می کندبرای ویرایش قطعات جداگانه ورودی های پایگاه داده که در بسیاری از سرورهای جداگانه توزیع شده اند. اولین و محبوب ترین سیستم بیت کوین است ، یک سیستم پولی الکترونیکی همتا به همتا که مبتنی بر رمزنگاری است.

دیجیتال در مقابل ارز سنتی

بیشتر عرضه سنتی پول ، پول بانکی است که در رایانه ها نگهداری می شود. آنها در برخی موارد ارز دیجیتال محسوب می شوند. می توان استدلال کرد که جامعه بی پول ما به طور فزاینده ای به این معنی است که همه ارزها در حال تبدیل شدن به ارزهای دیجیتال هستند، اما آنها به این صورت به ما ارائه نمی شوند.

ارز فیات چیست؟+تفاوت Fiat Currency با ارزهای دیجیتال

ارزهایی که هیچ کالای دیگری پشتوانه آنها نباشد به عنوان ارز فیات شناخته می شوند. یورو، پوند، ین و سایر ارزهای اصلی همگی ارزهای فیات محسوب می شوند.

از استاندارد طلایی تا ارز فیات

در سال 1971، ایالات متحده رسما به استاندارد طلا پایان داد. به جای دلاری که مقدار مشخصی طلا را نشان می دهد، دلار آمریکا اکنون بر اساس عرضه و تقاضا و اعتقاد به دولت ایالات متحده ارزش گذاری می شود.

بنابراین، ارزهای اقتصادهای توسعه یافته تر مانند ایالات متحده، ژاپن، اتحادیه اروپا و سایرین معمولاً با ارزش ترین هستند. کشورهایی که دارای بی ثباتی یا اقتصاد توسعه نیافته هستند، معمولاً ارزهای با ارزش کمتری دارند.

در برخی موارد، این کشورهای کوچکتر کمتر توسعه یافته حتی ارز خود را صادر نمی کنند. و اگر تصادفاً این کار را انجام دهند، معمولاً آن را با ثبات تر یک اقتصاد توسعه یافته مرتبط می کنند. به عنوان مثال، اکثر کشورهای حوزه کارائیب، ارزهای خود را به دلار آمریکا متصل می کنند، زیرا بیشتر اقتصاد آنها توسط گردشگران آمریکایی تامین می شود. لبنان واحد پول خود را به پوند انگلیس متصل می کند. بیشتر کشورهای آفریقایی به یورو پایبند هستند.

اثرات جانبی ارز فیات

هدف از انجام این کار حفظ ثبات بیشتر اقتصاد آنها است. با این حال، یک نقص وجود دارد. سیاست اقتصادی اعمال شده توسط کشورهای دارای ارز ذخیره مانند ایالات متحده یا اتحادیه اروپا در نهایت به این کشورهای کوچکتر می رسد. آنها حرف کمی دارند و مجبور می شوند با دستی که با آنها برخورد می شود کنار بیایند.

علاوه بر این، ارزهای فیات همیشه در حالت نوسان هستند. ارزها با ارزش تر و کم ارزش تر می شوند. اگر به خارج از کشور سفر کرده اید و سعی کرده اید ارزهای خود را مبادله کنید، می دانید که دلار آمریکا دقیقاً برابر با یورو یا پوند یا هر ارز دیگری نیست.

زمانی که ارزها توسط کالاهایی مانند طلا یا نقره حمایت می شدند، این پدیده وجود نداشت. قرن ها پیش، جهان موافقت کرد که تجارت طلا را تسهیل کند. هر کشور تعیین می کرد که ارزش یک اونس طلا به واحد پول خود چقدر است.

این استانداردسازی باعث حذف نرخ ارز شد. بنابراین، اگر می‌خواهید پوند انگلیس خود را به دلار آمریکا تبدیل کنید، تنها چیزی که باید بدانید این است که دولت‌های بریتانیا و آمریکا گفته‌اند یک اونس طلا چند پوند و دلار است.

ارز فیات امروز

با پایان یافتن جنگ جهانی دوم و ایجاد چشم انداز ژئوپلیتیکی جدید، برندگان جنگ هماهنگ شدند تا از طرح بازی اقتصادی جدید رونمایی کنند. در ابتدا برنامه این بود که دلار آمریکا با طلا با نرخ 35 دلار در هر اونس مبادله شود. سپس واحد پول هر کشور دیگری به دلار آمریکا گره می خورد.

با این حال، این سیستم در سال 1971 زمانی که رئیس جمهور نیکسون قابلیت تبدیل دلار به طلا را قطع کرد، کنار گذاشته شد. در این لحظه فیات ها متولد شدند.

محبوبیت ارز فیات افزایش یافت زیرا به دولت ها و به ویژه بانک های مرکزی کنترل بیشتری بر اقتصاد می دهد. با ارزهای فیات تحت اختیار خود، بانک های مرکزی می توانند بر عرضه اعتبار، نقدینگی و نرخ بهره نظارت کنند.

هدف این رویکرد جدید به حداقل رساندن اثرات چرخه های رونق و رکودی بود که اقتصادها قبلاً از آن عبور می کردند. بانک‌های مرکزی می‌توانند نرخ‌های بهره را تغییر دهند یا عرضه پول را محدود کنند تا رشد را تشویق یا محدود کنند.

با این حال افزایش کنترل دولت بر اقتصاد همیشه پایدار نبوده است. ارزهای فیات همیشه قابل اعتماد نیستند. آنها را می توان بیش از حد دستکاری کرد و هنگامی که از کنترل خارج شدند، کشیدن افسار دشوار می شود.

تورم اجتناب ناپذیر است

یکی از مشکلات کلیدی ارزهای فیات افزایش ریسک تورم است. نمونه های انگشت شماری در طول تاریخ وجود دارد که بانک های مرکزی از قدرت خود سوء استفاده کرده اند.

زیمبابوه خانه یکی از بدترین بحران های تورمی در تاریخ مدرن بود. برای جلوگیری از رکود اقتصادی در اوایل دهه 2000 ، بانک مرکزی زیمبابوه شروع به چاپ پول با نرخ نجومی کرد. در پایان این اتفاق ناگوار، ارز زیمبابوه 99.9 درصد از ارزش خود را از دست داد. آنقدر از کنترل خارج شد که بانک مرکزی مجبور شد اسکناس 100 تریلیون دلاری منتشر کند.

امروزه کشورهای زیادی وجود دارند که با مشکلات تورمی خود در نتیجه نفوذ بیش از حد دولت دست و پنجه نرم می کنند. نرخ تورم ونزوئلا 2000 درصد است، در حالی که لبنان حدود 200 درصد است. پول آرژانتین نیمی از ارزش خود را از دست داده است و ارز ترکیه یک سوم از ارزش خود را از دست داده است.

متأسفانه شهروندان عادی در این کشورها بیشترین آسیب را می بینند. کسانی که پس انداز زندگی خود را در حساب بانکی دارند، ممکن است یک روز از خواب بیدار شوند و ببینند که پول کشورشان نیمی از ارزش خود را از دست می دهد. این دقیقاً همان چیزی است که در سال 1994 در یوگسلاوی اتفاق افتاد . نرخ تورم ماهانه این کشور به 313,000,000% رسید و قیمت ها در اوج خود هر 1.4 روز دو برابر می شد.

تفاوت ارزهای فیات با ارزهای دیجیتال

حتی اگر یک شبه نباشد، تورم می تواند به آرامی در طی چند دهه اتفاق بیفتد.

وقتی دولت‌ها پول بیشتری چاپ می‌کنند، ارزش پول موجود در حساب‌های بانکی شهروندان، ارزش خانه‌هایشان و بسیاری از دارایی‌های دیگر را کاهش می‌دهند. برعکس قیمت تمام شده کالاها و کالاها افزایش می یابد. افراد کم درآمد بیشترین ضربه را از تورم وارد می کنند.

در ایالات متحده تقریباً دو برابر بیشتر از رکود بزرگ سال 2008 پول در گردش است. نه تصادفی، درست پس از رکود بزرگ، اولین ارز دیجیتال جهان، بیت کوین ، ایجاد شد. بیت کوین در تلاش بود تا با بیش از حد بانک های مرکزی مبارزه کند.

امروزه هزاران ارز دیجیتال وجود دارد. نامیدن برخی از این «ارزها» ممکن است اشتباه باشد. ارزهای رمزنگاری شده مانند Dogecoin ، ارزدیجیتال و ارز فیات Shiba Inu، و بسیاری دیگر از memecoin ها هیچ کاربرد واقعی ندارند و هیچ کاری برای حل مشکل فیات انجام نمی دهند.

در حالی که برخی دیگر از ارزهای رمزنگاری شده اهداف مختلفی مانند اتریوم و قراردادهای هوشمند آن را انجام می دهند، طراحی اولیه بیت کوین به عنوان یک پناهگاه امن برای کسانی است که می خواهند از بانک های مرکزی دوری کنند.

افرادی که به بیت کوین اعتقاد دارند، آن را به عنوان همه چیزهایی که ارزهای فیات نیستند، می دانند: عرضه محدودی دارد. نمی توان آن را دستکاری کرد و متکی به هیچ مرجع حاکمیتی نیست. امیدواریم از مطالعه این مقاله در جت تک لذت برده باشید!💖

ارز فیات Fiat چیست؟

ارز فیات(Fiat) یا پول فیات به عنوان پول قانونی شناخته می شود که ارزشش را از دولتی که آن را صادر کرده است می گیرد. پول فیات شامل پول کاغذی و سکه بوده و ارزش ان همانطور که گفته شد توسط دولتی که آن را چاپ می کند مشخص می شود. واژه فیات از یک واژه لاتین به همین نام گرفته شده است. کشورهای جهان از پول فیات به جای مبادلات پایاپای و کالای فیزیکی برای ارائه خدمات خرید کالا، سرمایه گذاری و سپرده گذاری استفاده می نمایند. ارز فیات را می توان جایگزین مناسبی برای استاندارد طلا و پول کالایی در نظر گرفت.

درواقع fiat یک ارز دولتی است که توسط کالای فیزیکی مانند طلا یا نقره پشتیبانی نشده، بلکه ارزشش از طریق رابطه بین عرضه و تقاضا و ثبات دولت صادرکننده، نشأت می گیرد. اکثر ارزهای کاغذی مدرن ارزهای فیات هستند، از جمله دلار آمریکا، یورو، پوند و دیگر ارزهای مهم جهانی. ارز فیات به بانک های مرکزی کشورها امکان کنترل بیشتری بر اقتصادشان می دهد، زیرا آن ها می توانند مقدار چاپ پول را کنترل کنند. ارزهای فیات فقط دارای ارزش هستند و دولت این ارزش را حفظ می کند. هیچ ابزاری برای تأمین پول به خودی خود وجود ندارد.

یکی از مخاطرات اصلی که پول های کاغذی مانند دلار دارند این است که کشورها در چاپ و عرضه آن ها زیاده روی کرده و باعث ایجاد تورم در اقتصاد شوند.

منشأ پیدایش پول فیات

انسان ها قبل از آن که سیستم اقتصاد به صورت امروزی و به طور پیچیده ای شکل گرفته باشد، در ابتدا چیزی به عنوان پول نداشتند. برای تبادل بین یکدیگر از کالا استفاده کرده و کالایی را با کالای دیگر بدون در نظر گرفتن ارزش کالا و تنها براساس نیازشان، مبادله می کردند. به این سیستم مبادله کالا با کالا یا پایاپای گفته می شد. با گذشت زمان و آزمون و خطای سیستم های مختلف مبادله، انسان ها به سیستم سکه طلا و نقره روی آوردند. اولین نمونه سکه ضرب شده در تاریخ ۶۴۰ پیش از میلاد در آناتولی غربی ضرب و مورد استفاده قرار گرفت. با گذشت زمان مردم به مبادله با سکه های طلا و نقره اعتماد کرده و از آن برای داد و ستد استفاده کردند.

اما سابقه اولین چاپ پول فیات به کشور چین باز می گردد که در آن زمان قابل تبدیل به واحدهای پولی دیگر از جمله نقره، طلا و ابریشم بود. در قرن 13 سیستم ارز فیات توسط امپراطوری مغول راه اندازی شد، سیستم پول فیات در قرن 17 وارد قاره اروپا شده و در کشورهای دیگری همچون هلند و سوئد مورد استفاده قرار گرفت. اما از آنجا که سیستم فیات در کشور سوئد با شکست مواجه شد، استاندارد نقره را جایگزین آن کردند. کم کم سیستم ارز فیات به فرانسه نو و همچنین مستعمرات آمریکای شمالی رسید و از این سیستم ارزی برای مبادلات و انتقال دارایی در معاملات استفاده شد. ایالات متحده آمریکا که ارزدیجیتال و ارز فیات در ابتدای قرن بیستم مجددا سیستم کالایی را جایگزین پول فیات کرده بود و از سال 1933 به بعد مبادله طلا با پول های کاغذی را متوقف کرده بود، نهایتا در سال 1972 میلادی، (همزمان با ریاست جمهوری ریچارد نیکسون)، با کنارگذاشتن استاندارد طلا از پول فیات برای سیستم پولی خود استفاده کرد.

آنچه که باعث اهمیت ارزهای فیات در جهان شد این بود که دولت ها و بانک های مرکزی به واسطه این ارزها سعی کردند اقتصاد خود را از بدترین اثرات طبیعی توسعه و رکودهای چرخه تجاری محافظت کنند.

تفاوت پول کالایی با پول فیات در ارزش ذاتی آن هاست. پول کالایی دارای ارزش ذاتی بوده و ارزش ذاتی خود را از موادی که از آن ساخته شده است، مانند سکه های طلا و نقره می گیرد. در مقابل پول Fiat فاقد ارزش ذاتی است. ارزش پول فیات از وعده دولت صادرکننده اش نشات می گیرد.

دلیل شکل گیری ارز فیات بدون پشتوانه چه بود؟

با اینکه سیستم استاندارد طلا توانسته بود بسیاری از مشکلات معاملات تجاری را حل کند و از سوی دیگر هر کسی نیز می توانست به راحتی پول های خود را به طلا تبدیل کند و تجار و بازرگانان از آن برای مبادلات بین المللی استفاده می کردند و با تمام مزیت های دیگر سیستم استاندارد طلا، این سیستم نتوانست ماندگاری خود را حفظ کند. آنچه که به عنوان دلایل عدم ماندگاری سیتم استاندارد طلا عنوان می شود، عبارتند از:

• معدن های جدید طلا به شدت کمیاب شدند.
• مردم طلاهای خود را احتکار کردند و به کمبود آن دامن زدند.
• نرخ طلا که در ابتدا به صورت نرخ ثابتی تعریف شده بود اجرا نشد و به این دلیل نرخ طلا به صورت محاسبه ای باقی ماند.
• با شروع جنگ جهانی ذخایر مالی کشورها با کمبود مواجه شد.

در کنار این عوامل از آنجا که کار با این سیستم نیز به مرور سخت شد، سیستم استاندارد طلا در دهه 80 میلادی از بین رفته و پول های بدون پشتوانه جایگزین آن شد.ارزدیجیتال و ارز فیات

مزایای استفاده از پول فیات چیست؟

1. مقرون به صرفه بودن و نیاز به هزینه کمتر برای تولید پول فیات
2. کمبود و نبود ذخایر طلا روی آن اثر ندارد
3. انعطاف پذیری پول فیات در بحران های اقتصادی
4. در اختیار قراردادن قدرت زیاد به دولت ها و بانک های مرکزی در ارزهای فیات با اقتصاد قوی
5. پول فیات اگر بتواند نقش های مورد نیاز اقتصاد یک کشور (یعنی نقش ذخیره ارزش، ارائه حساب عددی و تسهیل مبادله)، را در واحد پولی خود ذخیره کند، می تواند به عنوان یک ارز خوب عمل کند.
6. از پول فیات می توان در مبادلات بین المللی استفاده کرد. چراکه تبدیل به واحد پول تجاری شده است.
7. عرضه پول فیات توسط بانک های مرکزی و دولت ها کنترل می شود (برعکس ارزهای دیجیتال)و دلیل آن هم این است که پول فیات مانند طلا یک منبع کمیاب یا ثابت نیست. این کنترل عرضه به دولت ها امکان می دهد تا قدرت مدیریت متغیرهای اقتصادی مانند عرضه اعتبار، نقدینگی، نرخ بهره و سرعت پول را داشته باشند.

معایب استفاده از پول فیات چیست؟

1. تورم: تورم همزمان با تولد پول فیات با آن همراه شد. به همین دلیل تورم موجب شد که آمار افراد فقیر ارزدیجیتال و ارز فیات در جامعه افزایش یابد. چرا که تورم به افرادی که حقوق ثابت دارند، ضرر زده و موجب کاهش قدرت خرید آنها می شود.
2. افزایش بیش از حد نقدینگی: زمانی که حجم نقدینگی با میزان تولید کالا و خدمات متناسب نباشد، اعتبار پول های بدون پشتوانه ضرر می کند. چرا که با افزایش نقدینگی، تقاضا نیز افزایش می یابد و اگرعرضه مناسبی برای تأمین این تقاضاها نباشد، تورم افزایش می یابد.
3. از بین رفتن دولت ها: با از بین رفتن دولت ها، پول های بدون پشتوانه در خطر هستند. چون دولت ها هستند که به اعتبار و ارزش پول های بدون پشتوانه کمک می کند. پس اگر دولتی در میان نباشد، ارزش پول ملی از بین خواهد رفت.
4. ایجاد حباب در پول فیات: با توجه به عرضه نامحدود آن توسط دولت ها، فرصت های بیشتری برای ایجاد حباب با پول فیات وجود دارد.
5. وابسته بودن ارزش ارز فیات به سیاست: ارزش پول فیات بستگی به سیاست های مالی و مقررات دولتی توسط دولت صادرکننده اش دارد. سیاست پولی غیرمسئولانه می تواند منجر به تورم، حتی تورم بیش از حد یک ارز فیات شود.

چرا اقتصادهای مدرن از پول فیات حمایت می کنند؟

دلیل استفاده اقتصادهای مدرن از fiat انعطاف پذیری و ارائه قدرت مدیریت به دولتمردان کشورهاست که به واسطه این انعطاف پذیری می توانند ارزهای خود را مدیریت کرده، سیاست های پولی را تعیین کرده و بازارهای جهانی باثباتی را ایجاد نمایند.همچنین امکان بانکداری جزء به جزء وجود دارد. به این معنا که به بانک های تجاری اجازه می دهد مقدار پول موجود را برای پاسخگویی به تقاضای وام گیرندگان چند برابر کنند.

چه جایگزینی برای ارز فیات وجود دارد؟

امروزه تقریبا همه کشورها دارای پول قانونی (ارز فیات) هستند. با وجود اینکه شما می توانید طلا و سکه بخرید و بفروشید، اما این سکه ها به ندرت برای خریدهای روزمره استفاده می شوند و بیشتر به عنوان یک دارایی که قابلیت ذخیره سازی دارد استفاده می شوند.

حتی ارزهای دیجیتالی مانند بیت کوین در دهه گذشته به عنوان چالشی برای ماهیت تورمی ارزهای فیات ظاهر شده و مورد علاقه و پذیرش قرار گرفته و از اقبال خوبی هم برخوردار بودند، نیز معنای سنتی پول و ارز فیات را ندارند.

ارز فیات و ارز دیجیتال با یکدیگر چه ارتباطی دارند؟

هر دو ارز دیجیتال و فیات، هیچ گونه پشتوانه فیزیکی مانند طلا ندارند. کنترل این ارز توسط دولت صادرکننده اش انجام می شود، در صورتی که ارز دیجیتال ماهیت غیرمتمرکز دارد.

از جمله تفاوت های موجود بین این دو ارز، نحوه تولید پول های جدید در هر یک از این دو سیستم است. به عنوان مثال بیت کوین یا اتریوم نمونه هایی از ارزهای دیجیتال هستند که در مقایسه با پول فیات که هیچ گونه محدودیتی ندارد، تولید و عرضه محدودی در سکه دارد.

تراکنش در ارزهای دیجیتال برگشت ناپذیر بوده، در صورتی که در ارزهای فیات این‌ چنین نیست.

از دیگر تفاوت های ارز فیات با ارز دیجیتال این است که سیستم ارز فیات قابلیت مبادلات ارزی بزرگتر با نوسان کمتری را دارد. در صورتی که در بازار ارز دیجیتال این شرایط کاملاً برعکس است. این بازار بسیار پر نوسان است.

شما می توانید برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد رمزارزها مقاله پشتوانه ارز دیجیتال را نیز مطالعه نمایید.

نتیجه گیری

سابقه پول فیات به قرن ها قبل باز میگردد. کشور چین اولین کشوری بود که پول فیات را چاپ و از آن برای مبادلات استفاده کرد. سیستم پول فیات در کنار تمام مزایایی که برای اقتصاد جوامع ایجاد کرد، از جمله مقرون به صرفه بودن و هزینه تولید پایین، اما دارای معایبی نیز هست که مهمترین آن تورم است. ارز فیات با ارز دیجیتال تفاوت های بسیاری دارد. از جمله اینکه ماهیت ارزهای دیجیتال غیرمتمرکز بوده و توسط هیچ نهاد ثالث و یا دولتی کنترل نمی شوند.

مقایسه پول فیات و ارز دیجیتال

مقایسه پول فیات و ارز دیجیتال در این مقاله سوال‌های زیادی را پاسخ خواهد داد . تغییر سیستم های مالی دنیا در گذر زمان و ظهور ارزهای دیجیتال ، چالش های جدیدی در برابر علاقه مندان به دنیای سنتی و مدرنیسم قرار داده است .

پول فیات

پول فیات نوعی از ارز است که توسط دولت ها صادر و توسط مقامات پولی و بانکی آن کشور مثل بانک مرکزی تنظیم ، چاپ و یا ضرب می گردد . ارز فیات همان پولی است که مردم به صورت روزمره از آن استفاده می کنند .

ارزش پول فیات به دلیل اینکه مانند گذشته پشتوانه ای مانند طلا یا نقره ندارد ، دولتی است که آنرا صادر کرده است . همچنین ارزش آن به باور ، اعتبار ، پذیرش در استفاده در تراکنش های دو طرف ، حمایت دولت و …. است . ارزش پول فیات از ارتباط بین عرضه و تقاضا و ثبات دولت نیز حاصل می گردد .

بیشتر ارزهای کاغذی دنیا مانند : دلار آمریکا ، یورو در اروپا و دیگر ارزهای مهم پول فیات هستند .

ارز فیات می تواند به صورت کاغذی و اسکناس ، به صورت الکترونیکی ، پی پال ، کارت های اعتباری و … باشد .

فیات یک لغت لاتین و به معنی حکم ” باید بشود ” ، ” بگذار بشود ” است .

تاریخچه ارز فیات

در کشور چین حدود قرن یازدهم میلادی و در زمان سیچوآن ، برای اولین بار ، به جهت خرید ابریشم ، نقره و طلا ، تصمیم به چاپ پول کاغذی گرفته شد .

همچنین پس از آن در حوالی قرن سیزدهم و در زمان یکی از نوادگان چنگیز به نام کوبلای خان بود که ارز فیات در سرزمین های تحت سلطه وی شروع به کار کرد . هرچند برخی مورخان معتقند هزینه بالای راه اندازی این سیستم و تورم ناشی از آن باعث سقوط سلطنت کوبلای خان شد .

در قرن هفدهم نیز اروپائیان به این امر روی آوردند . کشورهایی مانند اسپانیا ، هلند و سوئد از ارز فیات استفاده می کردند . عدم موفقیت سوئد در این امر باعث شد درنهایت سیستم مالی این کشور به استاندارد نقره روی گردان شود .

در قرن های 18 و 19 فرانسه و تمام مستعمرات آن و کشورهای آمریکای شمالی به تدریج شروع به استفاده از این سیستم پولی نمودند .

مدتی بعد و در قرن بیستم ، تا سال 1933 ایالات متحده آمریکا مجدد به سمت پول کالایی رفتند . در این سال دولت مبادله پول های کاغذی را با سایر کالاها و طلا متوقف کرد . و نهایتا در سال 1971 رئیس جمهور ایالات متحده “ریچارد نیکسون” پول فیات را رسما جایگزین استاندارد طلا نمود . پس از این تصمیم بود که استاندارد طلا در تمام کشورهای دنیا متوقف شد و ارز فیات جایگزین سیستم پولی سنتی گذشته گردید .

مزایای استفاده از ارز فیات

معایب استفاده از ارز فیات

ارز دیجیتال ، رمز ارز

رمزارز یا ارز دیجیتال : (Cryptocurrency) یکی از مدل های ارز مجازی است که از تکنولژی رمزنگاری در ساخت و طراحی آن استفاده شده و معمولاً به صورت نامتمرکز اداره می‌شود.

رمزارز (یا رمزپول، یا ارز رمزپایه) نوعی پول دیجیتال است . در آن تولید تأیید اصالت تراکنش ها با استفاده از الگوریتم‌های رمزگذاری کنترل می گردد . و معمولاً به‌ صورت نامتمرکز (بدون وابستگی به یک بانک مرکزی) به انجام کار می پردازند . با توجه به تعریف های زیادی که در مورد رمزارزها به وجود آمده این عبارت از نظر حقوقی دقت کافی ندارد .

به دلیل کنترل نامتمرکز ، رمزارزها معمولا مقابل سیستم بانکداری قرار می گیرند . این نامتمرکز بودن در رمزارزها از طریق تکنولژی بلاک چین امکان پذیر شده که خود آن نوعی از دفتر کل توزیع شده است .

اولین کریپتوکارنسی نامتمرکز بیت کوین نام دارد که در سال 2009 توسط ساتوشی ناکاموتو ایجاد و عرضه گردید .

تعریف رمزارز در واژه نامه مریم وبستر :

«هرگونه ارزی که تنها به صورت دیجیتالی وجود دارد . معمولاً صادرکننده یا تنظیم کننده مرکزی ندارد . اما از سامانه توزیع شده برای ذخیره تراکنش‌ها و مدیریت انتشار واحدهای جدید استفاده می‌کند و برای ممانعت از جعل و تراکنش‌های متقلبانه بر رمزنگاری تکیه دارد»

تعریف رمزارز در واژه نامه آکسفورد :

هر گونه سامانه پول الکترونیکی که برای خرید و فروش آنلاین استفاده می‌شود و نیازی به بانک مرکزی نداشته باشد .

مقایسه پول فیات و ارز دیجیتال

پول فیات و مرز ارز روشهایی برای پراخت هستند اما بایکدیگر تفاوتهایی نیز دارند . برخی از تفاوتهای ارزفیات و رمزارز به شرح زیر است .

قانونی بودن

اولین موضوع در مقایسه ارز فیات و رمزارز شکل قانونی بودن آنها می باشد . دولت‌ها ارزهای فیاتی را صادر می‌کنند که توسط بانک مرکزی آن کشور تنظیم گردیده باشد . پول فیات مانند یک مناقصه قانونی است که در بیشتر اوقات به ‌عنوان روش رسمی برای انجام تراکنش‌ها تلقی می‌شوند. دولت‌ها عرضه پول فیات را کنترل می‌کنند و با کنترل سیاست‌های توزیع، ارزش آن‌ها را در زمان‌های مختلف تغییر می‌دهند.

از سوی دیگر رمزارزها اساساً دارایی‌های دیجیتال هستند . به‌عنوان روش تبادلی استفاده می‌شوند که دولت هیچ کنترلی بر روی آن ندارد. خصوصیت غیرمتمرکز بودن آن بدین معنی است که هیچ مقام مرکزی بر روی ارزش آن کنترل و اثر ندارد. برخی از کشورها رمزارزها را ممنوع کرده‌اند . دلیل نگرانی دولتها آن است که از آن‌ها برای فعالیت‌های غیرقانونی مثل تروریسم و پول‌شویی استفاده گردد .

ماهیت فیزیکی

رمزارزها به دلیل اینکه به‌صورت آنلاین و مجازی کار می‌کنند، به شکل فیزیکی قابل لمس نیستند. در عوض ارزهای فیات دارای جنبه فیزیکی هستند و به شکل سکه و اسکناس موجود هستند تا به شکل فیزیکی قابل حس کردن باشند. جنبه فیزیکی پول فیات در حال حاضر چالش‌های بسیاری را با خود به همراه دارد و جابه‌جایی این مقدار عظیم از پول نیز سخت خواهد بود .

جنبه تبادل

مورد کلیدی بعدی در مقایسه ارز فیات و رمزارز این است که رمزارزها به شکل دیجیتالی موجود هستند و توسط کامپیوترها ایجاد می‌شوند و به شکل قطعه کدی خصوصی عمل می‌ نمایند . روش تبادل آن‌ها نیز کاملاً دیجیتال است. در مقابل، پول فیات می‌تواند هم به شکل دیجیتال و هم به شکل فیزیکی مورد استفاده قرار بگیرد. سرویس‌های پرداخت الکترونیک به افراد اجازه انتقال پول فیات را به‌ صورت دیجیتال می‌دهد. همچنین افراد می‌توانند با یکدیگر از این طریق تعامل کنند و پول را به صورت فیزیکی جابه‌جا کنند.

عرضه

یک تفاوت اصلی دیگر در مقایسه ارز فیات و رمزارز در نحوه عرضه است. پول فیات دارای عرضه نامحدود است و این مسئله به این معنی است که مقامات مرکزی هیچ محدودیتی برای تولید پول ندارند. اکثر رمزارزها در عرضه ظرفیتی مشخص دارند و این یعنی مجموعه‌ای مشخص از کوین‌ها برای عرضه وجود دارد. برای مثال، کل تعداد بیت‌کوین‌هایی که عرضه خواهد شد ۲۱ میلیون است. با پول فیات، غیرممکن است که بتوان مقدار پول در گردش را در هر بازه زمانی مشخص کرد ولی با رمزارزها، چنین کاری ممکن است.

ذخیره‌سازی

مجازی بودن رمزارزها به این معنی است که آن‌ها به ‌صورت آنلاین در دسترس هستند. بدین ترتیب در کیف‌پول‌های دیجیتال ذخیره می‌شوند که عموماً با نام کیف‌پول رمزارز شناخته می‌شوند. در حالی ‌که اکثر کیف‌پول‌های دیجیتال مدعی هستند که ذخیره‌سازی امنی ارائه می‌کنند، ولی برخی از آن‌ها هک شده‌اند و باعث شده است افراد دارایی‌های بسیاری را از دست بدهند.

از سوی دیگر تنوع ارزدیجیتال و ارز فیات پول فیات به این معنی است که آن را می‌توان به اشکال مختلف ذخیره کرد. برای مثال، فراهم‌کنندگان سرویس‌های پرداخت‌ مثل پی‌پال، به افراد اجازه ذخیره پول فیات به شکل دیجیتال را نیز می‌دهد. بانک‌ها نیز مسئول مراقبت از ارزهای فیزیکی هستند. رمزارزها و پول‌های فیات با ویژگی‌هایی همراه هستند که باعث می‌شود بدون در نظر گرفتن صلاحیت آن‌ها، به آن‌ها به شکل وسیله‌ای برای سواستفاده دولت‌ها نگاه نشود. با این ‌حال، معایبی نیز دارند و در سراسر دنیا مناقشاتی در مورد کاربرد هر یک از این ارزها وجود دارد.

سخن آخر

در مقایسه پول فیات و ارز دیجیتال می توان گفت : هرچند ارزهای دیجیتال در چند سال اخیر جایگاه مناسبی در اقتصاد جهانی پیدا نموده اند ، اما هنوز هم ارز فیات رایج‌ترین سیستم مالی در دنیاست. دلار، پوند و یورو با توجه به کشورهای چاپ کننده‌ی آن‌ها که همگی اقتصادهای قدرتمندی دارند . هنوز مهم‌ترین رکن فعالیت‌های اقتصادی در گوشه و کنار دنیا هستند. این ارزها هرچند تاریخچه سفیدی ندارند و مشکلات فراوانی تا به اینجا برای کشورهای مختلف و اقتصاد آن‌ها ایجاد کرده‌اند، اما هنوز هم پذیرش عمومی بیشتری نسبت به ارزهای دیجیتال در دنیا وجود دارد .

با این وجود به نظر می رسد زمان زیادی لازم است تا مردم دنیا به جای پولهای فعلی قابل لمس ، پولهایی را که به صورت یک کد نوشتاری تولید می گردند را بپذیرند . به هر حال همچنان آینده هر دوی این نظامهای مالی در پرده ای از ابهام قرار دارد و آینده مشخص خواهد کرد کفه ترازو در سالهای بعد به سمت کدامیک سنگین تر شده و توانایی تسخیر بازار های مالی را بدست می آورند .