روندها چگونه عمل می‌کنند

آشنایی با بیهوشی عمومی و پیامدهای آن

سه عنوان بیهوشی ، بی حسی و بی دردی همگی رساننده ی یک مفهوم هستند که در زبان لاتین با اصطلاح ( ANESTHESIA ) خوانده می شود. خود واژه ی متشکل از دو بخش (AN) به معنای بدون و (ESTHESIA) به معنای حس می باشد . در ادامه می خواهیم با بیهوشی عمومی بیشتر آشنا شویم.

انواع بیهوشی برای جراحی

• بیهوشی موضعی ( بی حسی موضعی ) : این نوع بیهوشی برای جلوگیری درد از یک ناحیه بدن استفاده می شود و در این نوع بی هوشی بیمار هوشیار می باشد از این نوع بیهوشی اغلب برای جراحی های کوچک است که این بی حسی به نقطه مورد نظر تزریق می شود .
• بی حسی منطقه ای : همان طور که از اسمش مشخص است باید منطقه ایی را که باید جراحی شود ، بی حس کنند. این نوع بی حسی بر روی منطقه ای از اعصاب بیمار تاثیر می گذارد.لازم به ذکر است که این نوع بیهوشی بستگی به نوع جراحی و وضعیت بیمار دارد.

انواع بی حسی های منطقه ایی :

۱- نخاعی : معمولا برای نواحی لگن ، مقعد ، شکم استفاده می شود . این روش اغلب در مایع نخاع در کمر تزریق می شود که باعث بی حسی در قسمت کمر به پایین فرد می شود و امروزه اغلب برای سزارین از این روش استفاده می شود.

۲- اپیدورال : مانند بی هوشی نخاعی است و برای اندام تحتانی مورد استفاده است . در این نوع بیهوشی از یک کاتتر که لوله ای قابل انعطاف است با ایجاد شکافی در بدن قرار میگیرد و داروی بیهوشی به صورت مداوم از این طریق وارد بدن می شود.از این نوع بیهوشی که از رایج ترین روش های بی حسی در زایمان ،بیماری که در ناحیه کمر عفونت دارد یا بیماری که نا هنجاری ستون مهره ای و فشار مغزی بالا دارند .

۳- بازویی : این نوع بی حسی نیز از طریق تاثیر بر اعصاب تزریق می شود و باعث بی حسی قسمت بازوی فرد می گردد.

• بی حس کننده عمومی (بی هوشی عمومی) : در طی عمل جراحی، بیمار بیهوش است. داروی بیهوشی می‌تواند هم توسط ماسک و هم از طریق ورید به بیمار داده شود.هنگامی که جراحی تمام شود، بیهوشی قطع می شود و بیمار در اتاق ریکاوری از خواب بیدار می شود.

رعایت نکاتی قبل از بیهوشی

در طی مشاوره ای که قبل از عمل بینی نیز با شما انجام می شود نکاتی را در شب قبل از جراحی بینی توسط دستیار جراح یادآوری می کنند در زیر به آنها اشاره کرده ایم :

• شب قبل از جراحی شام سبک بخورید
• هشت ساعت قبل از عمل نباید چیزی بخورید و بنوشید.
• از آوردن زیورآلات و لنز و هر نوع وسیله ایی را با خود به اتاق عمل خودداری کنید
• آرایش صورت و ناخن خودداری کنید.
• با کادر خدمات پزشکی همکاری لازم را داشته باشید و به همه ی سوالات آنها پاسخ مناسب دهید

مراحل بیهوشی عمومی

در جراحی هایی که با استفاده از بیهوشی عمومی انجام می شود داروی بیهوشی از طریق کانولا یا آنژیوکت به درون رگ بیمار تزریق می شود. در همان حالت اکسیژن و گازهای بیهوشی از طریق ماسکی که در جلوی دهان و بینی بیمار قرار میگیرد تا فرد بتواند تنفس کند. فرد از طریق تزریق داروهای تزریقی و گازهای تنفسی به خواب می رود که این حالت سدیشن sedition نامیده می شود. و بیمار پس از به هوش آمدن از عمل جراحی چیز زیادی به یاد نمی روندها چگونه عمل می‌کنند آورد.

عوارض ناشی از بی هوشی عمومی

در عوارض بیهوشی عمومی به این دلیل که فرد در بی هوشی کامل بوده است از این رو در زمان به هوش آمدن در اتاق ریکاوری و بعد ان ممکن است با اندک عوارضی رو به رو شود.

• لرز (هیپوترمی): در زمان به هوش آمدن کاهش دمای بدن ممکن است برخی از بیماران دچار لرز شوند.
• درد عضلات : در زمان بیهوشی عمومی دارویی جهت شل شدن عضلات تزریق می شود تا لوله ی تنفسی به راحتی وارد دهان شود و بعد از به هوش آمدن ممکن است با درد مواجه شوند.
• گیجی و خواب آلودگی : حالت گیجی یا خواب آلودگی امری کاملا طبیعی است .
• حالت تهوع و استفراغ : این مشکل هم در بیهوشی و هم در بیحسی وجود دارد.

انتخاب کادر پزشکی مجرب و متخصص بیهوشی در کاهش این قبیل عوارض بیهوشی بسیار مهم و تاثیر گذار می باشد.

روندها چگونه عمل می‌کنند

پیوند قلب Heart transplant جراحی است که به منظورجایگزینی قلب آسیب دیده یا نارسا با قلب سالم از فردی که به تازگی فوت کرده است، انجام می شود.

این نوع جراحی ممکن است زمانی توصیه شود که زندگی یک فرد به دلیل ناکارآیی قلب در خطر باشد.

علل انجام پیوند قلب چیست

اگر فردی نارسایی قلبی شدید داشته باشد و درمان‌های پزشکی کمکی در جه بهبود شرایط او نکرده باشند، ممکن است پیوند قلب به عنوان گزینه درمانی نهایی در نظر گرفته شود.

شرایطی که بیمار به پیوند قلب نیاز خواهدداشت عبارتند از:

بیماری کرونری قلب –

تجمع مواد چرب در شریان‌های تامین‌کننده قلب، که جریان خون به قلب را مسدود یا قطع می‌کند.

کاردیومیوپاتی –

جایی که دیواره های قلب کشیده، ضخیم یا سفت شده است

بیماری مادرزادی قلب –

نقایص مادرزادی که بر عملکرد طبیعی قلب تأثیر می گذارد

اگر پزشک تشخیص دهد که ممکن است فرد بیمار با پیوند قلب درمان شود، باید قبل از عمل یک ارزیابی عمیق از وضعیت جسمی بیمار انجام شود تا قبل از قرار گرفتن در لیست انتظار مشخص شود که بیمار برای انجام این عمل آمادگی دارد یا خیر.

مراحل انجام عمل پیوند قلب چگونه است ؟

پیوند قلب باید در اسرع وقت پس از پیدا شدن قلب اهداکننده انجام شود. این روش تحت بیهوشی عمومی کامل انجام می شود و در طول عمل فرد کاملا در خواب مصنوعی خواهد بود.

در حین انجام عمل ، از دستگاه بای پس قلب-ریه برای حفظ گردش خون بیمار با خون غنی از اکسیژن استفاده می شود.

یک برش در وسط سینه ایجاد می شود. سپس قلب بیمار برداشته می شود و قلب سالم اهدا کننده به شریان ها و وریدهای اصلی متصل می شود. قلب جدید باید به طور طبیعی شروع به تپیدن کند.

بهبودی پس از پیوند قلب

معمولاً پس از پیوند قلب، فردبیمار باید حدود ۲ یا ۳ هفته در بیمارستان بمانید. اکثر افراد می توانند در عرض چند ماه به بسیاری از فعالیت های عادی خود بازگردند.

پزشک با بررسی وضعیت بیمار معمولا به او توصیه خواهد نمود که چه مدت ممکن است نیاز داشته باشد تا از فعالیت های خاصی در طول بهبودی خود اجتناب کند.

پس از پیوند، لازم است بیمار در فواصل زمانی منظم برای انجام معاینات به پزشک خود مراجعه نماید. فردی که تحت عمل پیوند قلب قرار گرفته است لازم است تا آخر عمر از داروهایی به نام سرکوب کننده های ایمنی استفاده کند.

بدون این داروها، بدن فرد ممکن است قلب جدید را خارجی تشخیص دهد و به آن حمله کند و به اصطلاح پیوند روندها چگونه عمل می‌کنند را پس بزند.

خطرات پیوند قلب

پیوند قلب یک روش پیچیده و پرخطر است.

عوارض احتمالی این عمل عبارتند از:

سیستم ایمنی قلب پیوندی را به عنوان خارجی تشخیص می دهد و به آن حمله می کند (پس زدن پیوند )
قلب اهدایی به درستی کار نکند (شکست پیوند)
باریک شدن شریان های تامین کننده قلب (واسکولوپاتی آلوگرافت قلبی)
عوارض جانبی داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی، مانند افزایش آسیب پذیری در برابر عفونت ها، افزایش وزن و مشکلات کلیوی
بسیاری از این مشکلات قابل درمان هستند، اگرچه گاهی اوقات در صورت امکان ممکن است پیوند قلب دیگری لازم باشد.

چشم انداز آینده زندگی فردی که تحت عمل پیوند قلب قرار گرفته است:

اکثر افرادی که تحت این عمل قرار گرفته اند می توانند در نهایت پس از پیوند به فعالیت های عادی خود بازگردند و بهبود قابل توجهی را در علائم خود برای چندین سال تجربه کنند.

اما این روش یک عمل جراحی بزرگ است و برخی از عوارض آن می تواند زندگی فرد را تهدید کند.

به طور کلی:

از هر ۱۰۰ نفر ۸۰ تا ۹۰ نفر حداقل یک سال زندگی می کنند.
از هر ۱۰۰ نفر ۷۰ تا ۷۵ نفر حداقل ۵ سال عمر خواهند کرد.
از هر ۱۰۰ نفر ۵۰ نفر حداقل ۱۰ سال عمر خواهند کرد.
برخی از افراد پس از پیوند قلب بیش از ۲۵ سال زنده مانده اند.

مراحل ارزیابی بیمار برای سنجش آمادگی پیوند قلب

لازم است در یک مرکز تخصصی پیوند قلب معاینات و آزمایشاتی انجام شود تا اطلاعات بیشتری در مورد سلامتی بیمار بدست آید. پزشک با بررسی این اطلاعات می تواند تشخیص دهد که آیا شرایط بیمار برای انجام پیوند قلب مناسب است یا خیر.

این مراحل معمولا شامل انجام چندین آزمایش است، مانند:

• آزمایش خون و آزمایش ادرار برای بررسی عفونت ها و ارزیابی سلامت اندام هایی مانند کبد
• اشعه ایکس قفسه سینه
• تست های فشار خون
• تست های عملکرد ریه
• سی تی اسکن یا اسکن MRI برای بررسی سلامت اندام هایی مانند قلب و ریه ها
• یک اسکن اولتراسوند برای ارزیابی کلیه های بیمار (داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی می توانند باعث مشکلات کلیوی شوند، بنابراین مهم است که وضعیت فعلی کلیه ها بررسی شود)
• کاتتریزاسیون قلب و آنژیوگرافی عروق کرونر، نوع خاصی از اشعه ایکس که برای مطالعه داخل قلب استفاده می شود.
• الکتروکاردیوگرام (ECG) برای اندازه گیری فعالیت الکتریکی قلب
  همچنین در طول ارزیابی بیمار این فرصت را روندها چگونه عمل می‌کنند خواهد داشت که با تیم پیوند ملاقات کند و در مورد این روش اطلاعات بیشتری کسب نماید.

بهتر است بیمار با تهیه لیستی سوالات خود را از تیم پیوند بپرسد تا نقاط ابهام او حل شوند.

آیا پیوند قلب برای همه افراد مناسب است ؟

همه کسانی که دچار مشکلات قلبی و عروقی می شوند ممکن است نتوانند از گزینه پیوند قلب برای درمان استفاده کنند.

این امر به این دلیل است که این عمل فشار زیادی بر بدن وارد می کند و ممکن است به این معنی باشد که خطرات عمل برای برخی از افراد بیشتر از مزایای بالقوه آن است.

به عنوان مثال، افراد زیر نمی توانند تحت عمل پیوند قلب قرار گیرند:

• فرد قبلا آسیب جبران ناپذیری به سایر اندام ها مانند کلیه ها داشته باشد
• فرد عفونت فعال داشته باشد – در صورت امکان، ابتدا باید درمان شود
• فرد سرطان دارد – معمولاً قبل از در نظر گرفتن پیوند، سرطان فرد باید تحت کنترل قرار گیرد
• رگ های خونی فرد در نتیجه دیابت آسیب دیده باشد
• فرد چاق باشد زیرا روندها چگونه عمل می‌کنند ممکن است قبل از در نظر گرفتن پیوند نیاز به کاهش وزن داشته باشد
• بیش از حد الکل بنوشد یا سیگار بکشد – ممکن است لازم باشد قبل از انجام پیوند، این موارد را ترک کند

سن عاملی برای تعیین مناسب بودن پیوند قلب نیست، اگرچه پیوند قلب به ندرت در افراد بالای ۶۵ سال انجام می شود، زیرا این افراد اغلب مشکلات سلامتی دیگری دارند که به معنای خطرناک بودن پیوند است.

تصمیم گیری برای پیوند قلب

تصمیم نهایی در مورد اینکه آیا فرد می تواند تحت پیوند قلب قرار گیرد، تصمیم مشترکی است که توسط تیم پیوند گرفته می شود.

ممکن است در بیشتر مواقع تصمیم کمیسیون پزشک خیلی سریع به بیمار اعلام شود اما اگر پرونده بیمار پیچیده باشد، ممکن است چندین هفته طول بکشد تا تصمیم پزشکان به بیمار اعلام شود.

تیم پیوند ممکن است در نهایت به یکی از انواع زیر تصمیم گیری نماید:

مناسب برای پیوند و آماده قرار گرفتن در لیست انتظار
برای پیوند مناسب است، اما لزوما وضعیت بیمار نیازی به پیوند ندارد – معمولاً در صورت بدتر شدن وضعیت بیمار تحت نظر خواهد بود.
نامناسب برای پیوند – دلایل آن به طور مفصل توسط تیم پیوند به بیمار توضیح داده خواهد شد
در برخی موارد، آزمایشات بیشتری برای تصمیم گیری نهایی ضروری است، یا ممکن است بیمار برای نظر دوم به مرکز پیوند دیگری ارجاع داده شود.

مرکز پرستاری سفیر آرامش با داشتن مجوز رسمی از وزارت بهداشت و سال ها تجربه در امر ارائه خدمات مراقبت و پرستاری در منزل آمادگی دارد با کادری مجرب و متخصص به صورت شبانه روزی در خدمت همشهریان گرامی باشد.

کادر مجرب این مرکز در قالب پرستار سالمند ، پرستار بیمار و پرستار کودک همواره با در نظر گرفتن آخرین استانداردهای خدمات مراقبتی و پرستاری به ارائه خدمت پرداخته و آسایش و امنیت عزیزان شما را اولویت اصلی خویش قرار داده است.

برای دریافت اطلاعات بیشتر تنها کافی است که با کارشناسان این مرکز تماس حاصل نموده و مشاوره رایگان دریافت نمایید.
هشدار! این مطلب صرفا جنبه آموزشی دارد و برای استفاده از آن لازم است با پزشک یا متخصص مربوطه مشورت کنید.
لطفا به این مقاله امتیار دهید.

روندها چگونه عمل می‌کنند

اولین سوالی که پس از به دنیا آمدن فرزند پسر توسط پزشک پرسیده می‌شود این است که چه زمانی تمایل به ختنه فرزند خود دارید؟ انجام این عمل یکی از متداول‌ترین جراحی‌هایی است که برای پسرها انجام می‌شود.

چنانچه والدین تمایل داشته باشند که این عمل زودتر انجام گیرد، قبل از مرخص کردن نوزاد از بیمارستان، دو یا سه روز بعد از به دنیا آمدن، جراحی ختنه را انجام می‌دهند. ما در این مقاله هر آنچه را که باید در خصوص ختنه بدانید، برای شما آورده‌ایم.

آشنایی با عمل ختنه

پسرها هنگام تولد، پوستی روی انتهای آلت‌شان قرار گرفته که با انجام این عمل برداشته می‌شود. ختنه بیشتر در منطقه‌های مذهبی مرسوم بوده و به عنوان یکی از واجبات در اسلام است. اما در حال حاضر بیشتر کشورها این عمل را برای نوزدان انجام می‌دهند.

هنگامی که پوست انتهایی برداشته می‌شود، آلت به‌طور کامل در معرض دید قرار می‌گیرد که جهت رعایت بهداشت و تمیزی انجام می‌شود.

آمادگی برای ختنه

جهت انجام این عمل برای فرزند خود ابتدا باید در نظر بگیرید که او آمادگی لازم برای انجام این عمل را دارد یا خیر؟ باید دراین‌باره از پزشک متخصص اطفال بخواهید که نظر خود را در خصوص آمادگی فرزند شما بدهد تا بتوانید تصمیم نهایی درستی بگیرید.

در اغلب مواقع نوزادان می‌توانند چند روز پس از به دنیا آمد این جراحی را انجام دهند. اما ممکن است در برخی از کودکان به دلایل مختلفی مانند نارس بودن، انجام این عمل زود باشد. پزشک متخصص در خصوص مزایا و خطرات احتمالی توضیحات لازم را خواهد داد.

پس از آگاهی و صلاحدید پزشک می‌توانید فرم رضایت‌نامه را تکمیل کرده و رضایت خود جهت انجام این عمل برای فرزند خود اعلام کنید. هرچه انجام این عمل در کودکان زودتر انجام گیرد، برای آنها بهتر خواهد بود؛ زیرا در سنین بالاتر آنها درد بیشتری را احساس خواهند کرد.

عمل ختنه چگونه انجام می‌شود؟

در ابتدا پزشک ناحیه تناسلی را با استفاده از مواد ضدعفونی‌کننده به‌طور کامل تمیز خواهد کرد. سپس با استفاده از یک بی‌حسی عمل را آغاز می‌کند. جهت بی‌حسی و کاهش درد از راهکارهای متفاوتی استفاده می‌شود، یکی از رایج‌ترین و کم‌عارضه‌ترین آنها استفاده از کرم‌های بی‌حسی است.

در مراحل پایانی با استفاده از گاز، پماد و حلقه‌ای پلاستیکی روند عمل را خاتمه می‌دهند. حلقه جهت جلوگیری از برخورد ناحیه با پوشک و لباس نوزاد مورد استفاده قرار می‌گیرد.

مراقبت از زخم پس از انجام ختنه

پس از ختنه از گاز نرم روی زخم ایجاد شده استفاده می‌کنند. استفاده از این باندها جهت جلوگیری از برخورد آلت نوزاد با لباس استفاده می‌شود. پس از انجام عمل نیز باید مراقبت‌هایی تا زمان بهبودی انجام شود.

• پس از هربار تعویض پوشک از گاز جدیدی استفاده کنید.
• استفاده از پمادهایی که پزشک پس از عمل تجویز می‌کند پس از هر بار شستشو الزامی است.
• پوشک فرزند خود را محکم نبندید؛ چراکه نباید به آلت کودک فشاری وارد شود.
• لباس‌های راحتی به فرزند خود بپوشانید.

حمام کردن کودک پس از انجام ختنه

برخی از والدین تصور می‌کنند حمام کردن نوزاد پس از انجام ختنه مشکلی را ایجاد نمی‌کند. اکثر متخصصان اطفال توصیه می‌کنند که باید در هفته‌های ابتدایی با استفاده یک اسفنج فرزند خود را تمیز کنید. در واقع زمانی می‌توانید فرزند خود را حمام ببرید که روند بهبودی را مشاهده کنید.
مشاهده روند بهبودی به این معنی نیست که با استفاده از صابون ناحیه جراحی شده را ماساژ دهید. تنها باید با استفاده از آب گرم شستشو ملایمی انجام گیرد. پس از بهبودی کامل می‌توانید شستشو با آب و صابون را انجام دهید.

روند بهبودی پس از انجام ختنه در نوزادان

انجام این عمل علائمی به همراه خواهد داشت که ممکن است برای والدین صحنه‌ای دلخراش و نگران کننده باشد. نوزادان پس از انجام این عمل دچار عارضه‌های خفیف مانند قرمزی، تورم و خونریزی جزئی خواهند شد. تمامی این علائم پس از عمل کاملاً طبیعی است و مشکلی ایجاد نخواهد کرد.

در اغلب نوزادان روند بهبودی طی ۷ الی ۱۰ روز انجام می‌شود. در صورتی که ظرف دو هفته بهبودی را در نوزاد خود مشاهده نکردید، می‌بایست به پزشک متخصص مراجعه کنید تا معاینات لازم را انجام دهد.

نکاتی که باید در روند بهبودی به آن‌ها دقت داشته باشید

ما در این مقاله در خصوص روند و علائم طبیعی پس از انجام ختنه صحبت کرده‌ایم. خوب است که حین مراقبت از نوزاد خود، مراقب علائم غیرطبیعی نیز باشید. برخی از علائم غیرطبیعی مانند عفونت همراه با قرمزی آلت ممکن است خطراتی برای نوزاد شما به همراه داشته باشد.

چنانچه عفونت ایجاد شده همراه تب باشد، می‌بایست فوراً به پزشک مراجعه کنید. این نکته را به یاد داشته باشید که مشاهده کوچک‌ترین عفونت در نوزاد مهم است و باید سریعا پیگیری‌های لازم انجام گیرد؛ چراکه درمان آنها باید با دقت و حساسیت بیشتری انجام شود.

همچنین در برخی از مواقع نوزاد در هنگام خم شدن گریه می‌کند، در این مواقع نیز باید کلیه حالات فرزند خود را با پزشک در میان بگذارید.

آیا می‌توان ختنه را در زمان‌های بعد از نوزادی موکول کرد؟

توصیه ما به والدین این است که برای انجام ختنه فرزندان خود در دوره نوزادی آنها اقدام کنند. شاید برخی افراد تصور کنند که در نوزادی دردی احساس نمی‌شود، اما اینطور نیست. در نوزدان نیز حین انجام عمل ختنه درد وجود خواهد داشت. اما آنها نسبت به کودکان و بزرگسالان فرایند آسان‌تری را تجربه می‌کنند.

در واقع برای انجام این عمل در نوزادان تنها از بی‌حسی استفاده می‌شود و کودک کاملا هوشیار است. اما چنانچه این عمل در کودکان و بزرگسالان انجام گیرد، نمی‌توان تنها با استفاده از بی‌حسی جراحی را انجام داد. برای کودکان و بزرگسالان می‌بایست از بیهوشی استفاده کرد.
به‌طور کلی هرچه انجام ختنه به بزرگسالی موکول شود، روند بهبودی دردناک‌تر خواهد بود. در نهایت بهتر است در صورتی که شرایط مناسب باشد، در سنین نوزادی این عمل انجام گیرد.

ختنه کردن در نوزادان چه فوایدی به‌همراه دارد؟

انجام این عمل جراحی فواید زیادی دارد، در واقع این امر سبب شده که همه افراد مجاب به انجام این عمل برای فرزندان خود شوند. در ادامه مزایا انجام ختنه را ذکر خواهیم کرد:

بر اساس تحقیقات انجام شده، نوزادانی که در روزهای اولیه، ختنه را انجام می‌دهند خطر ابتلا به عفونت ادراری در آنها به‌شدت کاهش می‌یابد.
علاوه بر تأثیرات کوتاه‌مدت، تأثیرات بلندمدت نیز در انجام عمل ختنه مشاهده شده است. به عنوان مثال بیماری‌های جنسی (STI) از دیگر بیماری‌های پرخطر است، چنانچه عمل ختنه انجام شده باشد، از بروز آن جلوگیری خواهد شد.
همچنین تمیز و ضدعفونی کردن پسرانی که ختنه انجام داده‌اند بسیار راحت‌تر از سایر افراد است.
به‌طور کلی انجام این عمل علاوه بر موارد ذکر شده تأثیر بسزایی در بهداشت و جلوگیری از بسیاری از بیماری‌های دیگر خواهد داشت.

روندها چگونه عمل می‌کنند

اگر تا به حال نام «جراحی قلب باز» به گوشتان خورده اما نمی دانستید به چه نوع عمل جراحی اطلاق می شود و چگونه انجام می گیرد، با ما باشید تا در این مقاله درباره این عمل قلب اطلاعاتی را برایتان بازگو کنیم.

با پیشرفت روز افزون علم پزشکی و به وجود آمدن دستگاه ها و روش های جدید درمان، همچون آنژیوپلاستی و همچنین عوارض ناشی از عمل جراحی قلب باز امروزه افراد بسیار کمی در سراسر روندها چگونه عمل می‌کنند دنیا از این عمل جراحی استفاده می کنند.

– برطرف کردن نقص هایی که در عملکرد قلب به وجود آمده است
– تعویض دریچه های قلب که دچار مشکل شده اند
– آنژیو پلاستی (بازکردن عروق قلب)
– پیوند قلب
– جراحی بای پس
– ترمیم نقص مادرزادی قلبی در نوزادان
– برطرف کردن انسداد شریان های منتهی به قلب

به طور متوسط پروسه عمل جراحی قلب باز بین ۴ تا ۶ ساعت ممکن است به طول بکشد.
-ابتدا بیمار توسط متخصص بیهوشی، تحت بیهوشی قرار می گیرد. بیهوشی سبب می شود تا بیمار در طول کل زمان عمل خواب باشد و به هیچ عنوان دردی را احساس نکند.
-جراح برش ۸- ۱۰ اینچی در قفسه سینه ایجاد میکند.
-جراح برای دسترسی به قلب، تمام یا بخشی از استخوان های قفسه سینه را برش می دهد.
-هنگامی که قلب قابل مشاهده گردید، بیمار ممکن است به یک دستگاه بای پس قلب و ریه متصل شود. دستگاه خون را از قلب دور می کند به طوری که جراح بتواند عمل را انجام دهد. برخی از روش های جدیدتر از این دستگاه استفاده نمی کنند.
-جراح از یک رگ و یا عروق سالم استفاده می کند تا یک مسیر جدید در اطراف شریان مسدود شده ایجاد کند.
-جراح سینه را با سیم بسته ، و این سیم ها را در داخل بدن قرار می دهد.
-برش اصلی بخیه می گردد.
گاهی اوقات آبکاری استرنوم sternal plating برای افراد در معرض خطر، از جمله افراد با سن بالا و یا افرادی که جراحی های متعدد داشته اند انجام می شود. این زمانی است که سینه با ورق های کوچک تیتانیوم پس از عمل جراحی دوباره متصل می گردند.
عوارض عمل قلب باز

برخی از عوارض شایع عمل قلب باز بطور معمول در ساعات و روزهای اولیه بستری شدن در بیمارستان بهبود می یابند و بیمار بطور دقیق برای عوارض عمل قلب باز توسط پرسنل بیمارستان و از طریق انجام تست های آزمایشگاهی مورد بررسی قرار می گیرد.
۱- خونریزی بعد از عمل قلب باز
ممکن است در محل برش جراحی یا منطقه ای از قلب که در آن عمل جراحی انجام می شود رخ دهد.
۲- ریتم قلب غیر طبیعی
در موارد نادر یک پیس میکر خارجی موقتی، و یا داخلی دائمی ممکن است برای اصلاح این مشکل لازم باشد.
۳- آسیب ایسکمیک قلب
آسیب به بافت قلب ناشی از کمبود جریان خون به قلب

۴- مرگ
خطر مرگ در جراحی که در آن قلب متوقف گردیده است در هر روشی افزایش می یابد.
۵- لخته شدن خون
لخته شدن خون ممکن است در داخل و اطراف قلب شکل گرفته و یا از طریق جریان خون حرکت نماید.
۶- سکته مغزی
اغلب توسط لخته هایی که در خون بعد از عمل جراحی شکل گرفته اند، ایجاد می شود.
۷- از دست دادن خون
در برخی موارد، یک انتقال خون ممکن است لازم باشد.
۸- تامپوناد قلبی (تامپوناد پریکارد)
یک بیماری تهدید کننده زندگی که در آن پریکارد، کیسه اطراف قلب، پر از خون می شود. این حالت باعث می شود که عملکرد کامل قلب دشوار و یا غیر ممکن گردد.

پس از انجام عمل جراحی قلب باز بیمار احساس بهتری خواهد داشت و امکان دارد بین ۱۰ تا ۱۵ سال هیچ گونه مشکل قلبی برای وی پیش نیاید. اما در طولانی مدت ممکن تعداد دیگری از رگ ها دچار گرفتگی شوند و نیاز به عمل مجدد باشد.
اگرچه عمل جراحی بای پس، خون رسانی به قلب را بهبود می بخشد، اما بیماری های زمینه ای عروق کرونر را درمان نمی کند. نتایج اثربخش درمان، زمانی دوام خواهند داشت که شما مواردی همچون:مصرف منظم داروها برای جلوگیری از لخته شدن خون را رعایت کرده و فشارخون، کلسترول و دیابت خود را کنترل نمایید. سبک زندگی سالم، در پایداری نتایج درمان بسیار مؤثر است، ازجمله رعایت موارد زیر:
ترک سیگار .
پیروی از یک رژیم غذایی سالم، مانند رژیم غذایی دش (DASH)(یک برنامه غذایی که توسط سازمان ملی قلب، خون و ریه امریکا به بیماران توصیه می شود).
داشتن وزن متعادل.
انجام تمرینات ورزشی به طور منظم.
مدیریت استرس .
علاوه بر تغییر در شیوه زندگی، در اغلب موارد یک برنامه بازتوانی قلب توسط پزشک برای بیمار توصیه می گردد. توان بخشی قلبی، یک برنامه درمانی است که شامل تمرینات و آموزش های خاص می شود. این برنامه برای هر فردی بر اساس شرایطش به صورت خاص طراحی می شود، تا عملکرد قلبی او بهبود یابد. از برنامه بازتوانی قلبی پس از حمله های قلبی یا سایر جراحی های قلبی استفاده می شود تا به ارتقاء شرایط بیمار کمک شود. اغلب بازتوانی قلبی از زمانی که شما هنوز در بیمارستان هستید، آغاز می شود. این برنامه تحت نظارت پزشک ادامه خواهد داشت تا زمانی که شما بتوانید پس از بازگشت به منزل به راحتی آن را دنبال نمایید.

حمله قلبی و یا سکته قلبی زمانی رخ می دهد که یکی از عروق کرونر (معمولا توسط لخته خون) بسته می شود. این حمله باعث کمبود و یا فقدان خون در بخشی از قلب می شود. کمبود خون و یا فقدان می تواند باعث مرگ آن بخش از قلب شود. این بیماری یکی از انواع شایع بیماری قلبی در آمریکا بوده و سالانه حدود یک میلیون حمله قلبی در این کشور رخ می دهد.

ایمپلنت دندان چیست؟

ایمپلنت دندان(بریج یا پل)

پایه ایمپلنت در مرحله اول زمانی کاشته میشود که بیشترین احتمال پیوند با استخوان را داشته باشیم، وسپس پروتز دندان اضافه میشود.

یک ایمپلنت شامل قطعات زیر است:

عوامل موفقیت و عدم موفقیت ایمپلنت دندان چیست؟

موفقیت یا عدم موفقیت ایمپلنت دندان به سلامتی شخص، داروهای تاثیر گذار بر تشکیل بافت استخوانی و سلامت بافت های دهانی بستگی دارد.برنامه ریزی موقعیت قرارگیری و تعداد ایمپلنت ها برای سلامت بلند مدت پروتز حیاتی است.موقعیت ایمپلنت ها به مکان و زاویه دندان های کناری و‌شرایط فک بستگی دارد.

لازمه موفقیت طولانی مدت ایمپلنت دندان هایی که جذب استخوان‌شده اند استخوان و لثه ی سالم است، از آنجا که این دو میتوانند پس از کشیدن دندان تحلیل بروند، گاهی اوقات درمان های پیش نیازی مانند پیوند استخوان برای بازسازی استخوان و لثه ایده آل مورد نیاز است. سینوس لیفت(بالا بردن سینوس) نیز یکی از جراحی هایی است که در صورت پایین تر از حد بودن سینوس قبل از قرار دادن فیکسچرتوسط متخصص ایمپلنت انجام میشود.

طی ۸الی ۲۴هفته پس از کاشت ایمپلنت موفقیت یا عدم موفقیت درمان مورد ارزیابی قرار می گیرد که برای همین روند روکش ایمپلنت در این مدت با چسب موقت چسبانده می شود،تا متخصص ایمپلنت در صورت وجود مشکل متوجه آن شود.

برخی از مشکلات پیش روی ایمپلنت التهاب لثه و عفونت است که با رعایت بهداشت پایه های ایمپلنت تا آخر عمر باقی می ماند و این رعایت بهداشت شامل نکات ساده ای مانند استفاده از نخ دندان مخصوص ایمپلنت و مسواک بین دندانی و دهان شویه مناسب است.