تعریف ETF سنتی

شرکت‌های پرداخت دیجیتال که در حال گسترش و پیشرفت هستند خود عامل اثبات این موضوع هستند که درواقع ارز دیجیتال غول بزرگ بعدی است. در عین حال، باید توجه داشت که چگونه تسلا، یک نام بزرگ در نوآوری، ابتکار عمل را برای پذیرش پرداخت های بیت کوین، پیش از رویگردانی از قول خود به دست گرفت. حتی اگر تسلا به وعده خود عمل نکند، این شرکت هنوز میلیاردها دارایی در حوزه ارز دیجیتال دارد.

همه چیز درباره صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترک

برخی افراد، صندوق‌های سرمایه‌گذاری را با صندوق‌های دیگر! اشتباه می‌گیرند.

پس بهتر است از اصول و پایه توضیح دهیم.

صندوق سرمایه‌گذاری چیست؟

صندوق‌های سرمایه‌گذاری عمدتا توسط کارگزاران رسمی بورس تأسیس می‌شوند و تحت نظارت سازمان بورس و با مدیریت افراد متخصص، فعالیت می‌کنند.

این صندوق‌ها، وجوهی که سرمایه‌گذاران در اختیـار آنها قرار می‌دهند را در سبد متنوعی از سهام و سایـر اوراق بهادار سرمایـه‌گذاری می کننند.

اصلی‌ترین هدف صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترک، کسب بازده مناسب برای سرمایه‌گذاران و کاهش ریسک سرمایه گذاری در بورس برای غیرحرفه‌ای‌هاست.

به افرادی که بتازگی قصد دارند وارد بورس شوند توصیه می شود بجای خرید مستقیم سهام شرکت‌ها، از طریق صندوق‌های سرمایه گذاری اقدام کنند.

شما با سرمایه‌گذاری در صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترک (از طریق خرید واحدهای سرمایه‌گذاری صندوق)، در حقیقت یک سبد سرمایه‌گذاری را تشکیل می‌دهید که این سبد، به طور دائم تحت نظارت و مدیریت افراد متخصص و خبره است.

چند نوع صندوق سرمایه‌گذاری وجود دارد؟

انواع متعددی از صندوق‌های سرمایه‌گذاری براساس نوع اوراق بهاداری که در آن سرمایه‌گذاری می‌کنند و نیز اهدافی که دنبال می‌کنند وجود دارد.

بعضی از آنها عبارتند از: صندوق‌های سرمایه‌گذاری بازار پول، صندوق‌های سرمایه‌گذاری سهام، صندوق‌های سرمایه‌گذاری اوراق با درآمد ثابت، صندوق‌های سرمایه‌گذاری بخشی، صندوق‌های سرمایه‌گذاری بین‌المللی و … در ایران صندوق‌های سرمایه‌گذاری در گروه صندوق با درآمد ثابت و صندوق سهام در حال فعالیت هستند.

صندوق‌های سرمایه‌گذاری در اوراق با درآمد ثابت چه فعالیتی را انجام می‌دهند؟

این صندوق‌ها وجوه دریافتی از سرمایه‌گذاران را در پرتفویی (سبدی) از اوراق بهادار با درآمد ثابت (شامل انواع اوراق قرضه، اوراق مشارکت و انواع اوراق بدهی) سرمایه‌گذاری و آن را اداره می‌کنند.

ویژگی خاص این صندوق‌ها این است که ریسک آنها پایین است و جریانات نقدی و زمان‌بندی پرداخت سودها و اصل سرمایه توسط آنها از اطمینان بالایی برخوردار است.

صندوق‌های سرمایه‌گذاری در بازار پول چه فعالیتی را انجام می‌دهند؟

این صندوق‌ها در اوراق بهادار بازار پول (به طور کلی اوراق بهادار با سررسید کوتاه مدت کمتر از یک‌سال که در بازار پول منتشر و معامله می‌شود) سرمایه‌گذاری می‌کنند.

ویژگی خاص برخی از این صندوق‌ها ریسک و بازدهی پایین آنهاست چون اوراق بهادار بازار پول دارای سررسید کوتاه مدت هستند و نرخ سود و ریسک پایینی دارند.

از اوراق بهادار بازار پول می‌توان گواهی سپرده بانکی، اوراق تجاری و اوراق خزانه را نام برد.

افرادی که سهام (واحد) صندوق‌های سرمایه‌گذاری را خریداری می‌کنند چه درآمدهایی عایدشان می‌شود؟

کسانی که سهام یا واحد سرمایه‌گذاری صندوق‌های سرمایه‌گذاری را خریداری نمایند از سه محل بازدهی کسب می‌کنند:

1) افزایش ارزش خالص دارایی‌ها یا NAV
2) دریافت سود تقسیمی سالانه صندوق
3) دریافت سود سرمایه‌ای حاصل از خرید و فروش اوراق بهادار توسط صندوق.

سرمایه‌گذاری در صندوق‌های سرمایه‌گذاری چه مزایایی دارد؟

مزایای ویژه این صندوق‌ها عبارتند از نقدشوندگی بالای واحدهای سرمایه‌گذاری، مدیریت تخصصی و حرفه‌ای، امکان متنوع‌سازی سرمایه‌گذاری‌ها با هزینه اندک و نیز هزینه‌های پایین مدیریت و اداره صندوق در نتیجه صرفه‌جویی در مقیاس.

در ادامه، جزییات مزایای صندوق‌های سرمایه‌گذاری را می‌خوانید.

مزیت اول: مدیریت حرفه‌ای دارایی‌ها

نخستین مزیت صندوق سرمایه گذاری، مدیریت حرفه‌ای پول شماست.

سرمایه گذاران به این دلیل در صندوق سرمایه گذاری می‌کنند که معمولا زمان و یا تخصص کافی را برای سرمایه‌گذاری به صورت انفرادی ندارند.

صندوق سرمایه‌گذاری ابزاری برای سرمایه گذاران خرد است تا بتوانند از توانایی‌ها و مهارت‌های افراد حرفه‌ای برای سرمایه گذاری و نظارت بر دارایی‌هایشان استفاده کنند. چرا که این صندوق‌ها دارای تحلیلگران و مدیران سرمایه گذاری هستند که پیوسته تلاش می‌کنند با یافتن گزینه‌های مناسب و خرید و فروش به موقع آنها، عملکرد ممتازی برای سرمایه‌گذاران خود فراهم نمایند.

مزیت دوم: کاهش ریسک سرمایه گذاری‌ها

براساس قوانین سازمان بورس، صندوق‌های سرمایه گذاری ملزم به تشکیل سبدی متنوع از دارائی‌های نقدی و اوراق بهادار هستند.

بخشی از این دارایی‌ها شامل دارایی‌های با درآمد ثابت همچون سپرده‌های بانکی و اوراق بهادار با درآمد ثابت می‌شود که ریسک سرمایه گذاری را به شکل قابل توجهی کاهش می‌دهد.

تشکیل سبدی از دارایی‌ها که اصطلاحا متنوع سازی دارایی‌ها نام دارد باعث کاهش ریسک سرمایه گذاری می‌شود، سرمایه‌گذار صندوق با پرداخت مبلغی قادر است چنین سبدی را خریداری کند و مخاطرات سرمایه‌گذاری مستقیم در بورس را کاهش دهد.

مزیت سوم: نظارت و شفافیت اطلاعاتی صندوق‌ها

صندوق‌های سرمایه گذاری در بازه‌های زمانی مشخصی توسط سه نهاد سازمان بورس و اوراق بهادار، متولی و حسابرس مورد بازرسی قرار می‌گیرند و تمامی فعالیت‌های آنان به صورت شفاف اطلاع‌رسانی می‌شوند.

متولی صندوق نیز به صورت مستمر بر عملکرد صندوق نظارت دارد.

مزیت چهارم: نقد شوندگی بالا

سرمایه‌گذاری در صندوق این امکان را به شما می‌دهد خیلی زود پول خود را نقد کنید.

در اغلب مواقع شما برای فروش واحدهای سرمایه گذاری خود با هیچ مشکلی مواجه نمی شوید. این کار توسط ضامن نقد شوندگی صندوق انجام می‌شود و شما هرزمان که تصمیم به نقد کردن دارایی خود بگیرید ضامن نقد شوندگی صندوق این وظیفه را به عهده می‌گیرد.

مزیت پنجم: صرفه جویی نسبت به مقیاس

با توجه به اینکه صندوق‌های سرمایه گذاری از گردآوری سرمایه‌های خرد تشکیل می‌شوند، بنابراین امکان استفاده از مزایای یک مجموعه سرمایه گذاری بزرگ برای دارندگان آن فراهم می‌شود.

شما شاید با 10 میلیون تومان توانایی سرمایه‌گذاری در گزینه های متنوعی را نداشته باشید.

اما با توجه به حجم بالای سرمایه در صندوق سرمایه‌گذاری، این امکان برای شما فراهم می‌شود.

ضمنا به دلیل حجم بالای سرمایه صندوق‌ها هزینه‌هایی از قبیل تحلیل، بررسی، ارزش گذاری، خرید و فروش و سایر هزینه‌ها در بین سرمایه‌گذاران سرشکن می‌شود و برای سرمایه گذار صرفه‌جویی زیادی خواهد داشت.

آیا سرمایه‌گذاری در صندوق سرمایه‌گذاری مشترک از سرمایه‌گذاری مستقیم در بورس مطمئن‌تر است؟

باتوجه به این که صندوق سرمایه‌گذاری در سهام، سرمایه تحت مدیریت را در سبدی بسیار متنوع از سهام و سایر انواع اوراق بهادار سرمایه‌گذاری می‌کند، ریسک سرمایه‌گذاری نیز کاهش می‌یابد.

بنابراین می‌توان گفت ریسک سرمایه‌گذاری در صندوق سرمایه‌گذاری مشترک از ریسک سرمایه‌گذاری مستقیم در بورس کمتر است.

البته میزان ریسک همه صندوق‌ها با هم یکسان نیست و بسته به نوع صندوق، برخی از صندوق‌ها ریسک بیشتری دارند.

آیا همه‌ی صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترک شبیه یکدیگرند؟

خیر، صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترک اهداف سرمایه‌گذاری مختلف و بنابراین، ریسک‌های متفاوتی دارند.

شما به عنوان یک سرمایه‌گذار، باید آن صندوق سرمایه‌گذاری را انتخاب کنید که با ریسک قابل قبول شما، همخوانی داشته باشد.

برای این که بتوانم صندوق‌های سرمایه‌گذاری را با هم مقایسه و بهترین آنها را برای سرمایه‌گذاری انتخاب کنم چه ملاک‌هایی را باید در نظر بگیرم؟

1. بررسی وضعیت صندوق‌ها با مراجعه به سایت www.seo.ir و استفاده از گزارش‌های عملکرد هفتگی، ماهانه، سه‌ماهه و …. صندوق‌ها.
2. بررسی روند نوسانات صندوق‌های سرمایه‌گذاری با مراجعه به نمودارهای NAV و بررسی روند آن در طول دوره‌ی فعالیت (روند اگر صعودی باشد با نوسان کم مطلوب‌تر است).
3. بررسی میزان ترکیب دارایی صندوق‌ها (صندوقی که ترکیب دارایی متنوع‌تری داشته باشد ریسکش کمتر است.
4. استفاده از راهنمایی مشاوران مالی و سرمایه‌گذاری برای تحلیل ریسک و بازدهی صندوق‌ها.

چگونه می‌توان سهام صندوق‌های سرمایه‌گذاری را خرید و فروش کرد؟

واحدها یا یونیت‌های صندوق‌های سرمایه‌گذاری توسط نمایندگان مدیر صندوق صادر و ابطال می‌شود.

بنابراین کسانی که متقاضی خرید اوراق باشند، می‌توانند با مراجعه مستقیم یا غیرمستقیم به مدیر صندوق (از طریق راهنمای سایت اینترنتی آنها و یا از طریق تماس با کارگزاران یا نمایندگان صندوق) درخواست خرید اوراق را بدهند اشخاصی که قصد خروج از صندوق‌ را داشته باشند صرفاً می‌توانند با مراجعه به نماینده صندوق درخواست ابطال اوراق را بدهند.

در این صورت مدیر صندوق اوراق را براساس NAV و پس از کسر هزینه‌های مربوط ابطال و خالص وجوه را به حساب سرمایه‌گذار واریز می‌کند.

البته سرمایه‌گذاری در ETF ها که صندوق‌های قابل معامله در بورس هستند با سهولت بیشتر و سرعت بالاتری قابل انجام است.

اگر من بخواهم در یکی از صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترک سرمایه‌گذاری کنم، چه کارهایی باید انجام دهم؟

1. مراجعه به یکی از سایت‌های فیپ ایران www.seo.ir – www.fipiran.com و یافتن لیست صندوق‌ها و مشخصات تماس و آدرس آنها؛
2. تماس تلفنی یا مراجعه حضوری به یکی از شعب صندوق
3. پرداخت وجه و تکمیل فرم‌ها با توجه به راهنمایی مدیر.

ارزش هر سهم صندوق‌های سرمایه‌گذاری چگونه مشخص می‌شود؟

ارزش خالص دارایی‌های صندوق سرمایه‌گذاری در پایان هر روز معاملاتی محاسبه می‌شود.

از تقسیم مابه‌التفاوت دارایی‌ها و بدهی‌ها بر تعداد واحدهای منتشره، ارزش هر واحد سرمایه‌گذاری مشخص می‌شود که براساس این قیمت شخص می‌تواند اوراق جدید خریداری و یا اوراق قبلی خود را ابطال نماید.

صندوق‌های سرمایه‌گذاری و شرکت‌های سرمایه‌گذاری چه تفاوت‌هایی دارند؟

میزان سرمایه در صندوق‌های سرمایه‌گذاری متغیر می‌باشد و با صدور واحدهای سرمایه‌گذاری افزایش و یا با ابطال آنها کاهش می‌یابد، اما سرمایه شرکت‌های سرمایه‌گذاری ثابت بوده و تنها با طی مراحل افزایش و یا کاهش سرمایه و با تصویب مجامع فوق‌العاده قابل تغییر است.

علاوه بر این تضمین نقدشوندگی و در مواردی تضمین حداقل سود، شفافیت و اطلاع‌رسانی بالا، نظارت دقیق بر فرآیند صدور و ابطال براساس ارزش خالص دارایی‌ها و هزینه‌های اجرایی و اداری اندک را می‌توان از دیگر وجوه متمایز صندوق‌های سرمایه‌گذاری در مقایسه با شرکت‌های تعریف ETF سنتی سرمایه‌گذاری دانست.

ETF چیست؟

“ETF” مخفف exchange traded funds یعنی صندوق‌های قابل معامله در بورس هستند.

ETF ها از انواع صندوق‌های سرمایه‌گذاری هستند که خرید و فروش آنها به دلیل اینکه در بورس انجام می‌شود با سرعت بالاتر و سهولت بیشتر همراه است.

بر خلاف صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترک که “NAV” هر واحد در پایان روز محاسبه و مبنای خرید و فروش قرار می‌گیرد،”ETF” ها را می‌توان همانند سهام در طول یک روز معاملاتی معامله کرد.

”ETF” ها از یک سو همانند صندوق‌های سرمایه‌گذاری، بر اساس خالص ارزش دارایی‌ها قیمت‌گذاری شده و معادل آن قیمت در روز معامله می‌شوند و از سوی دیگر همانند صندوق‌های سرمایه‌گذاری با سرمایه ثابت امکان دارد به قیمتی متفاوت از خالص ارزش دارایی‌هایشان معامله شوند و بنابراین ویژگی هر دو نوع صندوق سرمایه‌گذاری را دارا هستند.

از دیگر مزیت‌های “ETF” ارزان تعریف ETF سنتی بودن آنها نسبت به سایر صندوق‌های سرمایه‌گذاری می باشد، زیرا سرمایه‌گذاران خریدار “ETF” از طریق کارگزاران معاملات خود را انجام می دهند و بنابراین هزینه‌های بازاریابی برای صندوق وجود ندارد.

همچنین به استناد مفاد تبصره 1 ماده 7 “قانون توسعه ابزارها و نهاده­ای مالی جدید در راستای تسهیل اجرای سیاست­های کلی اصل44 قانون اساسی “بابت نقل و انتقال واحدهای سرمایه‌گذاری انواع صندوق‌های سرمایه‌گذاری قابل معامله و صدور و ابطال تعریف ETF سنتی آنها هیچگونه مالیاتی اخذ نمی‌شود.

برای سرمایه گذاری در صندوق‌های ETF باید کدمعاملاتی خود را از طریق یکی از کارگزاران رسمی بورس دریافت کنید و واحدهای این صندوق‌ها را مانند سهام خریداری نمایید.

با وجود تمام این توضیحات، یکی از مهم‌ترین مزیت‌های سرمایه‌گذاری مستقیم در بورس، امکان کسب سود بیشتر است. (در مقایسه با سرمایه‌گذاری در صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترک)

لطفا سوالات، نظرات و پیشنهادات خود را در بخش دیدگاه مطرح کنید.

قصد شروع سرمایه‌گذاری در بورس را دارید؟ اولین قدم این است که افتتاح حساب رایگان را در یکی از کارگزاری‌ها انجام دهید:

برای سرمایه‌گذاری و معامله موفق، نیاز به آموزش دارید. خدمات آموزشی زیر از طریق کارگزاری آگاه ارائه می‌شود:

عرضه اولیه کوین (ICO) چیست؟

عرضه اولیه کوین (ICO) اصطلاحی برای انتشار یک رمزارز جدید برای اولین بار در بازار کریپتوکارنسی است. ICO مشابه عرضه اولیه در بازار سهام است، شرکت‌ها نیز از ICO برای جذب سرمایه استفاده می‌کنند، درست مانند شرکت‌هایی که برای اولین بار وارد بازار سهام می‌شوند.

آشنایی با مفهوم عرض اولیه سکه (ICO)

اصطلاح ICO به معنی راه‌اندازی یک کوین یا رمزارز جدید در بازار بوده و یکی از مهم ترین اصطلاحات ارزهای دیجیتال محسوب می‌شود. نکته حائز اهمیت این است که بسیاری از این رمزارزها از طریق فرایندی متفاوت به نام ماینینگ ایجاد می‌شوند. ICO ها بیشتر شبیه به راه‌اندازی سهام‌های جدید عمل می‌کنند.

هنگامی که عرض اولیه کوین ICO برگزار می‌شود، گروه بزرگی از سرمایه‌گذاران می‌توانند آن ارز را خریداری کنند. کوین‌ها در ICO عموماً با استفاده از بلاکچین، فناوری پشت رمزارز و دیگر راه‌حل‌های ردیابی ارز دیجیتال ایجاد و توزیع می‌شوند. وب‌سایت Coindesk روزانه لیستی از عرض اولیه های کوین (ICO) موجود و آتی را به شما ارائه می‌دهد. با این حال، قبل از خرید، مهم است که نحوه عملکرد آنها و خطرات مرتبط با آن را درک کنید.

• اصطلاح: عرضه کوین اولیه
• مخفف: ICO
• تعریف: عرضه اولیه سکه (ICO) یک رویداد تأمین سرمایه جمعی برای جمع‌آوری پول برای یک رمزارز، شرکت یا سرمایه‌گذاری جدید است.

نحوه کار عرضه اولیه کوین

ICO معمولاً توسط یک شرکت جدید یا مطرح که به دنبال افزایش سرمایه برای رشد خود است، برگزار می‌شود. به‌طور مرسوم، بسیاری از شرکت‌ها برای جمع‌آوری سرمایه به سرمایه‌گذاران فرشته (angel investors)، سرمایه‌گذاران ریسک‌پذیر (venture capital) یا عرضه اولیه عمومی (IPO) بازار سهام روی می‌آورند.

وقتی یک کسب‌وکار یک عرض اولیه ICO راه‌اندازی می‌کند، ارز خود را به دلار می‌فروشد. این ارز جدید باید از لحاظ تئوری ارزش شرکت یا خدمات پایه آن را دنبال کند. به همین دلیل است که SEC اغلب با عرض اولیه کوین‌ها مشابه سایر اوراق بهادار رفتار کرده و آنها را ملزم به رعایت قوانین می‌کند. ICO ها می‌توانند کاملاً پر ریسک باشند. در یک مورد، SEC یک بنیان‌گذار ICO را متهم به کلاه‌برداری از سرمایه‌گذاران به‌واسطه یک ICO 42 میلیون دلاری کرد.

برخلاف سرمایه‌گذاری‌های سنتی، ICO ها ممکن است توسط شرکت حفاظت از سرمایه‌گذاران اوراق بهادار (SIPC) بیمه نشده باشند، به همین علت، در صورت کلاه‌برداری، شانس کمی برای دریافت غرامت خواهید داشت. اما در صورتی که ICO خوب پیش برود، برای همه افراد شرکت‌کننده ممکن است سود خوبی عاید شود. اتریوم با راه‌اندازی یک ICO در سال ۲۰۱۴ منتشر شد. به گفته صرافی ارز دیجیتال جمینای (Gemini)، در فروش اولیه اتریوم، هفت میلیون اتر جدید به ارزش حدود ۲.۲ میلیون دلار در ۱۲ ساعت اول ضرب شد. در زمان ICO، ارزش اتر حدود ۰.۳۰ دلار بود. اما امروز ارزش یک اتر بیش از ۳۰۰۰ دلار است.

انواع عرضه اولیه یا ICO در ارزهای دیجیتال

ICO	عرضه اولیه سکه (دارایی دیجیتال)	مثال
هدف	فروش و معرفی پروژه	پروژه CLY بر بستر BSC
نام پروژه	معرفی پروژه برای ورود به بازار	معرفی پروژه Clytie
تاریخ	تاریخ شروع ICO	۱۲ فوریه ۲۰۲۲
ارزش	ارزش کل ICO	۱۰۰ هزار دلار

ICOها معمولاً به صورت رویدادهای خصوصی یا عمومی برگزار می‌شوند. ICOهای خصوصی به سرمایه‌گذاران معتبر محدود می‌شوند و شرکت کنترل بیشتری بر سرمایه‌گذاران دارد. اما در یک عرضه اولیه کوین ICO عمومی، هرکسی می‌تواند ارز مورد نظر را از طریق یک صرافی ارز دیجیتال خریداری کند. به غیر از این دو، ممکن است با این نوع از ICO ها نیز در هنگام گشت‌وگذار در بازار برخورد کنید:

عرضه توکن اوراق بهادار (STO):

عرضه توکن اوراق بهادار بیشتر شبیه IPO است زیرا این توکن به عنوان سهام در بازار عمل می‌کند. این نوع از توکن‌ها به شدت توسط SEC نظارت و قانون‌گذاری می‌شود.

عرضه اولیه سکه تعاملی (IICO):

IICO نوعی ICO است که در آن یک محدودیت روی میزان خرید هر سرمایه‌گذار اعمال می‌شود. این باعث می‌شود افراد بیشتری بتوانند در آن شرکت کنند.

حراجی عرضه اولیه (Initial Supply Auction):

در حراجی عرضه اولیه، یک ارز با یک قیمت اولیه بالا منتشر می‌شود و تا رسیدن به یک کف قیمتی موثر کاهش پیدا می‌کند.

توافق ساده برای توکن‌های آتی (SAFT):

SAFT نوعی جذب سرمایه است که برای استارتاپ‌های ارز دیجیتال به کار می‌رود و سرمایه‌گذاران معتبر را هدف قرار می‌دهد. در این روش وعده داده می‌شود که تعریف ETF سنتی هنگامی که پروژه یا شرکت به بهره‌برداری رسید، توکن‌هایی به سرمایه‌گذاران ارسال خواهد شد. تفاوت SAFT با ICO معمولی این است که در ICO توکن‌ها بلافاصله منتشر می‌شوند. اما در SAFT شرکت وعده ارسال توکن‌ در آینده را می‌دهد.

ایردراپ (Airdrop):

ایردراپ‌ روشی سرگرم‌کننده برای به دست آوردن رمزارزهای جدید است. یک شرکت با ایردراپ، تعداد کمی توکن را به صورت رایگان به شما هدیه می‌دهد تا پروژه خود را در بازار معرفی و تبلیغ کند.

نکته: در نظر داشته باشید که برخی از رمزارزها و کوین‌ها بدون ICO راه‌اندازی می‌شوند. این کوین‌ها از همان اول استخراج می‌شوند. لایت‌کوین (LTC) نمونه‌ای از یک ارز دیجیتال است که ICO ندارد.

جایگزین‌های عرضه اولیه کوین ICO

عرضه های اولیه کوین ICO یک فرصت سرمایه‌گذاری جالب، هرچند پر ریسک را ارائه می‌دهد. اگر نمی‌خواهید این ریسک را بپذیرید، انواع مختلفی تعریف ETF سنتی از گزینه‌های سرمایه‌گذاری وجود دارد. به‌جای ICO، می‌توانید بر روی رمزارزهای مختلف تمرکز کرده و منتظر بمانید تا ببینید کدام ارز بیشترین استفاده و محبوبیت را پیدا می‌کنند. برخی از کوین‌ها سقوط می‌کنند و برخی دیگر سر به فلک می‌کشند. پیش‌بینی این‌که کدام رمزارز در ابتدا خوب عمل می‌کند سخت است، بنابراین می‌توانید صبر کنید تا ببینید چه اتفاقی خواهد افتاد.

اگر تازه‌وارد هستید، بهترین گزینه برای شروع می‌تواند رمزارزهای مطرحی همچون بیت‌کوین یا اتریوم باشد. صندوق‌های ETF ارز دیجیتال و صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترک نیز می‌توانند به عنوان راهی برای ورود به بازار رمزارز عمل کنند. ما ICO ها را با IPO ها مقایسه کرده‌ایم، اما توجه به تفاوت‌های آنها نیز مهم است. در بخش زیر برخی از مزایا و معایب هر کدام آورده شده است:

مزایا و معایب ICO

توضیح مزایا

• یک سرمایه‌گذاری هیجان‌انگیز:

ICO ها و رمزارزها یک دارایی جدید با ویژگی‌های منحصربه‌فرد هستند. بسیاری از علاقه‌مندان رمزارزها را یک سرمایه‌گذاری سرگرم‌کننده و هیجان‌انگیز تلقی می‌کنند.

• آزاد برای همه افراد:

تقریباً همه افراد در جهان می‌توانند در بازار آزاد رمزارز شرکت کنند. برای شروع فقط به یک کیف پول ارز دیجیتال نیاز دارید.

• سود بالقوه بالا:

برخی از کوین‌ها سودهایی نجومی به سرمایه‌گذاران بلندمدت خود می‌دهند.

توضیح معایب

همیشه قانون‌گذاری نمی‌شوند: در حالی که ICO های اوراق بهادار باید تحت مقررات SEC قرار گیرند، اما بسیاری از ICO ها قانون‌گذاری نشده یا قوانین را زیر پا می‌گذارند.

ریسک بسیار بالا: برخلاف بازارهای سرمایه‌گذاری سنتی و قانون‌گذاری شده، اگر حادثه‌ای پیش بیاید، شانس کمی برای دریافت غرامت خواهید داشت و این خطر وجود دارد که ارزش دارایی شما به صفر برسد.

آیا عرضه اولیه کوین ها (ICO) ارزش شرکت کردن دارند؟

شرکت در ICO ها برای سرمایه‌گذارانی که به خطر سوداگرانه بازار پر نوسان و جدید ارز دیجیتال اهمیتی نمی‌دهند، ارزش دارد. برای سرمایه‌گذارانی که رویکردی محافظه‌کارانه‌ نسبت به پول خود دارند، ICO ها ایده خوبی نیست.

معنای ICO برای سرمایه‌گذاران انفرادی

بی ثباتی بازار رمزارز، آن را به مکانی ایدئال برای تریدرهای روزانه که چندین بار در روز خریدوفروش می‌کنند تبدیل کرده است. سرمایه‌گذاران منفعل یا محافظه‌کار باید رویکرد متفاوتی را اتخاذ کنند و اندوخته‌های ارز دیجیتال خود را به حداقل برسانند. حتی استراتژیست‌های مطرح در JPMorgan Chase گفته‌اند که سرمایه‌گذاران می‌توانند تنها تا ۱ درصد از سبد پرتفوی خود را در بیت‌کوین نگهداری کنند، اما آنها به ICO اشاره نکردند. اگر می‌خواهید خرید کنید و نگه دارید، نگه داشتن مقدار کمی از کوین‌ها ازجمله کوین‌های ICO لزوماً ایده بدی نیست.

نحوه دریافت ICO

اگر برای شروع اولین عرضه اولیه کوین ICO خود آماده هستید، زمان انتشار رمزارزی که می‌خواهید بخرید را پیدا کنید. یک کیف پول که از آن رمزارز پشتیبانی می‌کند تهیه کنید، یا یک حساب در صرافی ایجاد کنید که به شما امکان معامله را می‌دهد.

مراحل زیر را برای خرید رمزارز از طریق ICO دنبال کنید:

• در یک صرافی ارز دیجیتال حساب باز کنید.
• کیف پول سخت‌افزاری، نرم‌افزاری یا کاغذی تهیه کنید.
• خرید خود را از طریق وب‌سایت ICO انجام دهید و کوین‌ها را به کیف پول خود ارسال کنید.
• بیشتر ICO ها به حساب‌های صرافی نیاز دارند، اما ممکن است همه آن‌ها اینطور نباشد.

ساده است، اما انجام این مراحل برای افرادی که تجربه زیادی در زمینه کامپیوتر یا فناوری ندارند ممکن است کمی دشوار باشد.

سولات متداول

عرضه اولیه سکه ارز دیجیتال چیست؟

عرضه اولیه سکه یا Initial Coin Offering اصطلاحی است که برای انتشار یک رمز ارز جدید برای اولین بار در بازار کریپتوکارنسی استفاده می‌شود.

از چه طریقی می‌توانیم از تاریخ ICOهای بازار ارزهای دیجیتال مطلع شویم؟

از طریق سایت های معتبر ارزهای دیجیتال مانند وبسایت کوین مارکت کپ می‌توانید از تاریخ ICOهای معتبر بازار مطلع شوید.

جدیدترین پیش بینی آینده بازار ارزهای دیجیتال 2022

آینده بازار ارزهای دیجیتال در 2022

رمز ارزها، جدیدترین نوع دارایی‌های دیجیتال در سال های اخیر هستند. حوزه ارزهای دیجیتال با پیشرفت‌های قابل‌توجه ای، باعث ایجاد پیشرفت‌ در حوزه های دیگر، به ویژه در سال 2022 نقش داشته است. ارزهای رمزنگاری شده برای دستیابی به رشد شگفت ‌انگیز، سه عنصر ضروری پذیرش، نوآوری و یکپارچه ‌سازی را پشت سر گذاشته‌اند. با این حال، مهم است که به آینده ارزهای دیجیتال و تاثیری که روی زندگی انسان ها می گذارد، فکر کنیم. تغییراتی که می توانید در این حوزه در سال 2022 و آینده انتظار داشته باشید چیست؟ کارشناسان به روند آهسته رشد رمز ارزها در سال 2022 پس از رشد عظیمی که در سال 2021 اتفاق افتاد اشاره می کنند. قبل از آنکه درباره پیش بینی آینده این بازار بپردازیم، از شما عزیزان دعوت می کنیم، اگر قصد سرمایه گذاری پرسود در این حوزه را دارید، برای طراحی سایت صرافی ارز دیجیتال با آرتاراکس تماس بگیرید.

چشم انداز ارزهای دیجیتال

علاقه مردم به ارزهای دیجیتال در سال گذشته با حاشیه های زیادی که رخ داده، دو برابر شده است. جالب اینجاست که رمزارز دیگر موضوعی محدود به سرمایه‌گذاران نیست، زیرا بسیاری از افراد مشهور خود را با دارایی‌های کریپتو مرتبط می‌کنند. مطالب زیر به شما کمک می‌کند تا بتوانید پیش‌بینی‌های آینده ارزهای دیجیتال و پیامدهای آن برای سرمایه‌گذاران را درک کنید. درک تعریف ETF سنتی آینده احتمالی ارزهای دیجیتال می تواند به شما برای آگاهی از تغییرات در اکوسیستم کریپتو طی 5 یا 10 سال آینده کمک کند. در ادامه این مقاله کاربردی از بلاگ آرتاراکس قصد داریم اطلاعاتی درباره جدیدترین پیش بینی از آینده ارزهای دیجیتال در سال 2022 را به شما عزیزان ارائه کنیم.

پیش بینی های برتر برای آینده ارزهای دیجیتال

تکامل ارزهای دیجیتال یکی از مهم ترین رویدادهای دوران مدرن است. مردم از زمان ورود بیت کوین نسبت به ارزهای دیجیتال محتاط بوده اند. با این حال، زمان تغییر کرده است و مردم علاقه خود را به راه حل های مبتنی بر رمزنگاری نشان می دهند. وضعیت گذشته و حال حاضر ارزهای دیجیتال قطعاً پایه های مناسبی را برای پیش بینی های آینده ارزهای دیجیتال ارائه می دهد. از سوی دیگر، نوسانات ارزهای دیجیتال، دستیابی به بینشی روشن در مورد آینده آنها را دشوار می کند. برخی پیش‌ بینی‌ها در مورد رویدادهای منفی بلندمدت در فضای کریپتو دور از ذهن است و پیش بینی ها نظر مثبتی را در مورد آینده کریپتو بیان می‌کنند. در عین حال، مهم است که به دنبال جنبه هایی باشید که ممکن است آینده ارزهای دیجیتال را به وضوح تعریف کند. به عنوان مثال، مقررات کریپتو در آینده چگونه خواهد بود؟ به طور مشابه، می‌توانید به چند روند مهم دیگر برای ارزهای دیجیتال در سال 2022 توجه کنید. در اینجا خلاصه‌ای از برخی از پیش ‌بینی‌های برتر برای آینده ارزهای دیجیتال در سال 2022 و پس از آن آورده شده است.

مقررات ارزهای دیجیتال

انکار اهمیت مقررات در آینده کریپتو در 5 سال آینده غیرممکن است، حتی اگر قانون گذاران هیچ اقدام فعالی برای آن آغاز نکرده باشند. در حال حاضر، تنها چیزی که می توانید پیدا کنید صحبت های زیادی در مورد مقررات ارزهای دیجیتال است. از سوی دیگر، نمی‌توانید تحولات تدریجی در مقررات کریپتو را انکار کنید. به عنوان مثال، مقامات ایالات متحده بخشی از منافع خود را به سمت مقررات استیبل کوین هدایت می کنند. قانون‌گذاران در سراسر جهان در تلاش هستند تا روش های مناسبی را برای ایجاد مقررات در ارزهای دیجیتال، برای اطمینان سرمایه‌گذاران بیابند.

چرا قانون گذاری ارز دیجیتال مهم است؟

مقررات بزرگترین اشکال در صنعت کریپتو هستند و هر چه بیشتر به تأخیر بیفتند، کاربران کریپتو بیشتر در معرض خطر هستند. از سوی دیگر، پیش ‌بینی‌های بلندمدت ارزهای دیجیتال از نظر مقررات می‌تواند کاملا مبهم باشد. چگونه؟ درک ارزهای دیجیتال در حوزه های قضایی مختلف، مسائل مهمی را برای ایجاد مقررات یکنواخت رمزنگاری در سراسر جهان ایجاد می کند. به عنوان مثال، برخی از کشورها برای تراکنش های رمزنگاری مالیات وضع می کنند، در حالی که برخی تراکنش های کریپتو را به طور کامل ممنوع کرده اند. بنابراین، کاملاً واضح است که مقررات کریپتو یکی از موانع برجسته در رشد ارزهای دیجیتال را حل می کند. کلینیک زیبایی کرج

پذیرش ETF کریپتو

پذیرش ETF Crypto به عنوان یکی از برجسته‌ترین پیش‌بینی‌های آینده ارزهای دیجیتال برای سال 2022 و بعد از آن تبدیل شده است. پیشرفت عمده در این روند به اولین ETF بیت کوین اشاره دارد که در اکتبر 2021 در بورس اوراق بهادار نیویورک معرفی شد. یکی از نکات برجسته در تایید ETF کریپتو، به در دسترس بودن یک رویکرد جدید و مرسوم برای سرمایه گذاری های کریپتو سرمایه گذاران، که می توانند از ETF بیت کوین BITO برای خرید ارز دیجیتال به طور مستقیم از کارگزاری های سرمایه گذاری سنتی استفاده کنند. به عبارت ساده، ETF کریپتو راه جدیدی را برای ادغام کریپتو در بازارهای اصلی مالی باز می کند.

از سوی دیگر، پیش‌بینی‌های آتی ارزهای دیجیتال در مورد ETF نیز نشان می‌دهد که BITO ETF تنها راه‌حل نیست. کارشناسان عنوان کرده اند که ETF فقط با بیت کوین مرتبط است و مالکیت مستقیم ارزهای دیجیتال را ندارد. بلکه برعکس، ETF شامل قراردادهای آتی بیت کوین است که با روندهای کلی در ارزهای دیجیتال واقعی مطابقت دارد. با این حال، تایید ETF های کریپتو مانند BITO یک پیشرفت مطلوب و محرک اساسی برای آینده ارزهای دیجیتال است.

افزایش پذیرش سازمانی

مهم‌ترین نکته در میان پیش‌بینی‌های بلندمدت ارزهای دیجیتال اغلب به پذیرش سازمانی اشاره دارد. شرکت‌های اصلی صنایع مختلف تلاش‌ها و علاقه‌شان در این حوزه افزایش یافته و در نتیجه روی رمزارز و بلاک چین سرمایه‌گذاری کرده‌اند. به عنوان مثال، AMC یکی از نام‌های بزرگی است که پذیرش پرداخت‌های رمزنگاری شده را تا پایان سال 2022 اعلام کرده است. بسیاری از نمونه‌های قابل توجه دیگر شامل PayPal و Square هستند.

گسترش پرداخت با ارز دیجیتال

شرکت‌های پرداخت دیجیتال که در حال گسترش و پیشرفت هستند خود عامل اثبات این موضوع هستند که درواقع ارز دیجیتال غول بزرگ بعدی است. در عین حال، باید توجه داشت که چگونه تسلا، یک نام بزرگ در نوآوری، ابتکار عمل را برای پذیرش پرداخت های بیت کوین، پیش از رویگردانی از قول خود به دست گرفت. حتی اگر تسلا به وعده خود عمل نکند، این شرکت هنوز میلیاردها دارایی در حوزه ارز دیجیتال دارد.

ابزاری برای اطمینان دو جانبه

توجه زیاد به ارزهای دیجیتال یکی از مهمترین عواملی است که باعث پذیرش ارزهای دیجیتال در سازمان ها می شود. در حال حاضر، آینده ارزهای دیجیتال به این بستگی دارد که شرکت‌های بزرگ‌تر و جهانی چگونه پذیرش کریپتو را انجام دهند. مشارکت نهادهای بزرگتر ابزار مفیدی برای بهبود اعتماد و اطمینان در بین جامعه است.

سخن پایانی

در این مقاله از بلاگ آرتاراکس سعی شد مطالبی در مورد پیش بینی آینده رمز ارزها به شما عزیزان ارائه شود. به طور کل آینده ارزهای دیجیتال در سال 2022 و پس از آن به طور قابل توجهی نامشخص است. آینده این بازار با تغییرات زیادی مواجه خواهد شد که باعث می شود پیش بینی روند آن برای بسیاری از کارشناسان پیچیده گردد. بازار کریپتو در طول همه‌گیری با حاشیه‌های غیرواقعی افزایش یافت و این بازار در سال 2021 سطوح عظیمی از حجم معاملات را به ثبت رساند. پیش‌بینی‌های آتی ارزهای دیجیتال برای سال 2022 بر مقررات و تأییدیه‌های ETF کریپتو در کنار پذیرش توسط سازمان ها تأکید دارد. همه این عوامل نه تنها بر صنعت کلی رمزنگاری بلکه بر تجربه کاربران و شرکت ها نیز تأثیر می گذارد. در دراز مدت، کریپتو پتانسیل جایگزینی با ابزارهای مالی مرسوم مختلف را دارد. با این حال، می تواند به صورت موازی و در کنار خدمات مالی مانند حساب های کارگزاری سنتی نیز کار کند.

سرمایه گذاری سودآور در ارزهای دیجیتال

اگر شما هم به دنبال کسب سود از بازار رمزارزها هستید، طراحی سایت صرافی توسط آرتاراکس را به شما پیشنهاد می کنیم. با وجود ده ها نمونه کار موفق و سال ها تجربه، ما آماده ارائه بهترین خدمات طراحی سایت ارز دیجیتال به شما عزیزان هستیم. شماره های تماس ما جهت مشاوره رایگان:

یادداشت اقتصادی|پیشنهاد تاسیس ETF ارزی برای مقابله با تلاطم در بازار ارز

خبرگزاری تسنیم،‌ سالیان متمادی است که اقتصاد ایران با یک چالش جدی در حوزه سیاست‌گذاری ارزی مواجه است و اتخاذ یک رویکرد سنتی در مدیریت بازار سبب شده است که نظام ارزی کشور با یک آسیب و چه بسا با یک تهدید جدی مواجه باشد. این نقطه ضعف بزرگ در اقتصاد ایران به مثابه یک فرصت برای معماران تحریم‌ها علیه ایران بوده است که بخش عمده‌ای از تلاش‌های خود را معطوف به آسیب‌ زدن به کشور از این مسیر کرده‌اند. بدیهی است که یکی از ارکان مقاوم‌سازی اقتصاد ایران، سامان دادن به این حوزه از اقتصاد است.

مهمترین معضل نظام ارزی کشور نه کمبود ارز بلکه مدیریت تقاضا و عرضه آن است. علی رغم اینکه در مدیریت تقاضا و عرضه ضعف جدی وجود دارد و نیز تحریم‌ها تامین ارز مورد نیاز کشور را با مشکل مواجه ساخته، تراز تجاری کشور در سال‌های اخیر فرضیه کمبود ارز را رد می‌کند. با این وجود مشکل اصلی کشور در مدیریت داخلی و شیوه مدیریت بازار است. به نظر می‌رسد جدی‌ترین مشکل در مدیریت داخلی شکل گرفتن یک بازار غیرمتشکل ارزی خارج از مدیریت مستقیم بانک مرکزی است. در حالی که نرخ ارز در دنیا در بازارهای بین‌بانکی یا بازارهای مالی تعیین می‌شود و سایرین از جمله صرافی‌ها، بانک‌ها و عموم عرضه‌کنندگان و تقاضاکنندگان از آن قیمت‌ها تبعیت می‌کنند، قیمت ارز در ایران در کوچه ها، خیابان‌ها و پاساژ‌های معروف تهران تعیین می‌شود که عمدتا دلال‌ها، سفته‌بازان و سوداگران ارزی مشتریان آن هستند و بانک مرکزی جز از طریق عرضه فیزیکی ارز راه‌ دیگری برای مدیریت بازار ندارد. این راه‌کار سنتی همواره آسیب‌های زیادی را به کشور وارد آورده و بی‌تدبیری‌های صورت گرفته خسارت‌های هنگفتی را به کشور وارد آورده است.

بخش مهمی از تقاضای ارز که بازار آزاد یا رقابتی را تحت تاثیر خود قرار می‌دهد، تقاضای سفته‌بازی و دلالانه به منظور کسب سود و سرمایه‌گذاری در ارز است. بسیاری از کشورهای دنیا با توسعه‌ بازارهای مالی و استفاده از ابزارهایی به مانند آتی‌های ارزی یا اختیارات ارزی، این بازار را مدیریت می‌کنند و به جای استفاده از ارز فیزیکی، تقاضا را در بازار کاغذی پاسخ می‌دهند و عملا تسویه فیزیکی را کنار گذاشته و معاملات را به صورت نقدی تسویه می‌کنند. هزینه‌های پایین معاملاتی این بازارها همراه با جذابیت‌هایی که با خود به همراه دارد، سبب می‌شود بسیاری از دلالان و یا کسانی که تمایل به سرمایه‌گذاری در بازار ارز دارند، از طریق این بازار اقدام به سرمایه‌گذاری نمایند. طبیعی است که از نیاز به ارز فیزیکی کاسته شده و اهداف سرمایه‌گذاران برای سرمایه‌گذاری در ارز بهتر برآورده می‌شود. هر چند پیشنهاد شکل‌گیری چنین بازاری در ایران بارها مطرح شده است، اما عملا اتفاقی در این زمینه رخ نداده است.

اما یکی از راه‌هایی که اجرایی شدن آن به سرعت امکان‌پذیر بوده و بسترهای لازم برای آن به قدر کافی وجود دارد، تشکیل ETF ارزی در بازار بورس است. صندوق‌های سرمایه‌گذاری قابل معامله که امکان سرمایه‌گذاری در ارز داشته باشند، می‌تواند به منظور پاسخگویی به نیازهای سرمایه‌گذارانه و سوداگرایانه بازار ارز مورد استفاده قرار گیرند. تشکیل این صندوق و فراهم آوردن بستر قانونی برای آن به راحتی امکان پذیر است. کافی است بانک مرکزی مکلف شود بخشی از دارایی‌های ارزی خود را از طریق این صندوق به بازار عرضه نماید، بگونه‌ای که ارز فیزیکی که معمولا در بازار آزاد به فروش می‌رسد، این‌بار در اختیار صندوق‌ قرار ‌گیرد و صندوق هر بار از طریق افزایش واحدهای قابل معامله آن را در بازار به فروش رساند و مبلغ آن را در اختیار دولت قرار دهد. بدون اینکه ارزی در اختیار سرمایه‌گذاران قرار گیرد، این ارز‌ها به عنوان پشتوانه صندوق‌ها عمل می‌کنند و در اختیار صندوق قرار می‌گیرد و حتی در مواقع خاص دولت می‌تواند این ارز را از صندوق قرض بگیرد. راه‌اندازی چنین صندوقی می‌تواند نقش مهمی در مدیریت ارز داشته باشد و تقاضای سفته‌بازی ارز را تعریف ETF سنتی از بازارهای غیرمتشکل و غیررسمی به بازارهای رسمی مانند بورس انتقال دهد که اولا قابلیت مدیریت بالاتری در آن وجود دارد، ثانیا شفافیت موجود در بازار بورس از ایجاد فساد و رانت می‌کاهد، ثالثا توزیع عادلانه‌تری در درآمدهای ارزی به وجود خواهد آمد. در ادامه چند نکته قابل ذکر است:

1. مدیریت این صندوق‌ و بازارگردانی آن می‌بایست در اختیار بانک مرکزی باشد تا سیاست‌گذاری پولی و ارزی کشور دچار دوگانگی نشود.
2. این صندوق‌ها صرفا توانایی مدیریت تقاضای سفته‌بازانه یا سوداگرایانه را دارد و تقاضای واقعی می‌بایست به صورت سخت‌گیرانه‌ای از طریق صحیح و منطقی آن پاسخ داده شود.
3. در یک نگاه کلان‌تر و با یک نگاه دقیق‌تر می‌توان بانک مرکزی را مکلف کرد که بخشی از ارز‌هایی که در این سال‌ها می‌بایست سبب افزایش سهم صندوق توسعه ملی از درآمدهای نفتی می‌شد (مازاد 20 درصد) و به دلیل شرایط اقتصادی کشور متوقف گردید، از طریق این صندوق به عموم عرضه شود تا قانونی که مسیر توسعه پایدار ایران را ترسیم کرده‌ بود و وابستگی به درآمدهای نفتی را از بین می‌برد، نادیده انگاشته نشود.
4. امکان تخصیص ارز‌های صندوق توسعه ملی برای راه اندازی این صندوق امکان‌پذیر است.
5. با حفظ تدابیری این امکان وجود دارد که بخشی از سرمایه این صندوق توسط صادرکنندگان تامین شود و اجازه فروش بخشی از ارز صادراتی آن ها، از طریق این صندوق به ایشان داده شود.
6. صاحبان دارایی‌های ارزی می‌توانند با ارائه ارز فیزیکی در افزایش دارایی بورسی خود موثر باشند.
7. امکان تعریف اوراق مشتقه و تبعی بر روی این صندوق‌ها میسر است.

* دکتر عبدالمحمد کاشیان عضو هیات علمی دانشکده اقتصاد و مدیریت دانشگاه سمنان

تعریف سهام خصوصی + انواع آن

خرید سهام خصوصی (Private equity) روشی از سرمایه گذاری در شرکت های خصوصی است که در بورس اوراق بهادار نیامده است. در این نوع از سرمایه‌گذاری، شرکت‌های سهام‌خصوصی با دریافت هزینه‌ مدیریت و عملکرد از سرمایه‌گذاران یک صندوق، فعالیت شرکت خود را پیش برده و به این طریق کسب درآمد می‌کنند. سهام خصوصی را می‌توان برای تأمین مالی فناوری جدید، خرید و گسترش سرمایه در گردش برای یک تجارت مورداستفاده قرار داد. در این مقاله از گروه نرم افزار حسابداری محک به تعریف سهام خصوصی، مزایا و معایب سهام خصوصی و انواع سهام خصوصی خواهیم پرداخت.

فهرست مطالب

سهام خصوصی چیست؟

همان‌طور که گفته شد، سهام خصوصی نوعی از صندوق‌های سرمایه‌گذاری هستند که آن‌ها را به‌صورت مشارکت محدود سازماندهی، خریداری و بازسازی می‌کنند. به صورت تخصصی تر، سهام خصوصی نوعی از حقوق صاحبان سهام و یکی از طبقات دارایی جاری است. این نوع از سهام به‌صورت عمومی در بورس معامله نمی‌شود. صندوق‌های سرمایه‌گذاری خصوصی عمدتاً در شرکت‌های خصوصی سرمایه‌گذاری می‌کنند یا در خریدهای شرکت‌های دولتی مشارکت می‌کنند. این سرمایه‌گذاران نهادی و خرد هستند که سرمایه را برای سهام‌خصوصی فراهم می‌کنند و از این سرمایه می‌توان برای تأمین مالی فناوری جدید، خرید، گسترش سرمایه در گردش و تقویت و تحکیم ترازنامه استفاده کرد.

سهام خصوصی را بیشتر بشناسید!

همان‌طور که در 7 اصل سرمایه‌گذاری هوشمندانه گفته شد؛ یکی از مهم‌ترین عوامل تعیین کننده در میزان ثروتی که می‌توانید جمع‌آوری کنید، زمان شروع سرمایه‌گذاری است. حتماً ضرب‌المثل “روزی رو اول صبح میدن” شنیده‌اید! شاید بهترین استنباطی که می‌توان از این ضرب‌المثل داشت همین است که برای پول درآوردن باید زود شروع کرد. شروع زودهنگام باعث می‌شود که پول شما در طول زمان جمع شده و به طور تصاعدی رشد کند( حتی اگر در ابتدای کار سرمایه زیادی نداشته باشید).

سرمایه‌گذاری سهام‌خصوصی عمدتاً از سوی سرمایه‌گذاران نهادی و سرمایه‌گذاران معتبر انجام می‌شود. دوره‌های طولانی‌مدت اغلب برای سرمایه‌گذاری‌های سهام خصوصی برای اطمینان از تأمین شرکت‌های آسیب‌دیده یا فعال کردن رویدادهای نقدینگی مانند عرضه اولیه عمومی (IPO) یا فروش به یک شرکت دولتی مورد استفاده قرار می‌گیرد.

تاریخچه سرمایه‌گذاری سهام خصوصی چیست؟

در سال 1901، جی پی مورگان اولین خرید اهرمی شرکت فولاد کارنگی را که در آن زمان یکی از بزرگ‌ترین تولیدکنندگان فولاد در کشور بود، به مبلغ 480 میلیون دلار انجام داد.شرکت خریداری شده با شرکت فولاد فدرال و لوله ملی ادغام شد تا ایالات متحده استیل، بزرگ‌ترین شرکت جهان را ایجاد کند. قانون گلس استیگال در سال 1933 به چنین ادغام‌های بزرگی که توسط بانک‌ها مهندسی شده بود پایان داد.

شرکت‌های سهامی خاص چگونه کسب درآمد می‌کنند؟

منبع اصلی درآمد شرکت‌های سهامی خاص، هزینه‌های مدیریت است. ساختار کارمزد برای شرکت‌های سهام‌خصوصی شامل حق‌الزحمه مدیریت و کارمزد عملکرد است. برخی از شرکت‌ها سالانه 2% هزینه مدیریت را از دارایی‌های مدیریت شده دریافت می‌کنند و به 20% از سود حاصل از فروش یک شرکت نیاز دارند. در مقاله تبدیل شرکت سهامی خاص به عام به طور مفصل در مورد نحوه تبدیل و بررسی شرایط و مدارک لازم برای تبدیل شرکت سهامی خاص به پرداخته شده است.

آیا شرکت‌های سهامی خاص در جهان تحت نظارت هستند؟

در سال 2015، قانون‌گذاران ایالات متحده افزایش شفافیت در صنعت این نوع از سهام را به دلیل میزان درآمد و حقوق به‌دست‌آمده توسط کارکنان در تمام شرکت‌های سهام‌خصوصی پیشنهاد کردند. از سال 2021، قانون‌گذاران لایحه‌ها و مقرراتی را وضع کرده‌اند که اجازه می‌دهد دریچه بزرگ‌تری به فعالیت‌های داخلی شرکت‌های سهام‌خصوصی، از جمله قانون غارت وال‌استریت متوقف شود. بااین‌حال، سایر قانون‌گذاران در ساختمان کاپیتول (Capitol Hill) با استناد به محدودیت‌های دسترسی کمیسیون بورس و اوراق بهادار (SEC) به اطلاعات شرکت، عقب‌نشینی کردند.

از مزایا و معایب سهام خصوصی چه می‌دانید؟

سهام خصوصی با فراهم‌کردن دسترسی به منابع مالی از عواملی مانند سرمایه‌گذاری خطرپذیر به‌جای استفاده از ابزارهای مالی سنتی، مانند وام‌های بانکی با بهره بالا استفاده می‌کند که این موضوع باعث می‌شود تا چندین مزیت برای شرکت‌ها و استارت‌آپ‌ها ارائه شود. اگر شرکتی از بورس خارج شود، به‌وسیله تأمین مالی با سهام‌خصوصی، استراتژی‌های پیشرفت را به‌دور از بازارهای عمومی بدون فشار برای حفظ درآمد برای سرمایه‌گذاران فراهم می‌کند.

این نوع از سهام چالش‌های منحصربه‌فردی دارد زیرا انحلال دارایی‌ها در آن می‌تواند دشوار باشد. برخلاف معامله در بورس، یک شرکت باید برای فروش سرمایه یا شرکت خود به دنبال خریدار باشد. قیمت‌گذاری سهام برای یک شرکت در سهام‌خصوصی توسط نیروهای بازار تعیین نخواهد شد؛ بلکه از طریق مذاکره بین خریداران و فروشندگان حاصل می‌شود. حقوق سهام‌داران سهام‌خصوصی به‌جای یک چارچوب حاکمیتی گسترده که معمولاً حقوقی ثابت را برای سرمایه‌گذاران اعمال می‌کند، به‌صورت موردی از طریق مذاکرات تصمیم‌گیری می‌شود.

انواع سهام خصوصی کدام‌اند؟

سهام خصوصی نیز هم همچون سهام عمومی انواع مختلفی دارد که هرکدام از آن‌ها تعریف مخصوص به خود را دارد. این انواع عبارت‌اند از خریدهای اهرمی، سهام‌خصوصی املاک و مستغلات، صندوق وجوه و سرمایه خطرپذیر. در ادامه به معرفی جداگانه هرکدام می‌پردازیم.

خریدهای اهرمی چیست؟

محبوب‌ترین شکل تأمین مالی سهام‌خصوصی، خرید اهرمی یک شرکت است که از ترکیبی از بدهی و حقوق صاحبان سهام برای تأمین مالی معامله استفاده می‌کند. تأمین مالی از طریق بدهی ممکن است تا 90٪ از بودجه را تشکیل دهد. هدف بهبود کسب‌وکار و سلامت مالی آن و فروش مجدد آن برای کسب سود به یک طرف ذی‌نفع یا از طریق عرضه اولیه عمومی است.

سهام خصوصی املاک و مستغلات چیست؟

صندوق‌های سرمایه‌گذاری خصوصی املاک و مستغلات به حداقل سرمایه بالاتری برای سرمایه‌گذاری در مقایسه با سایر دسته‌های تأمین مالی در سهام خصوصی نیاز دارند. وجوه سرمایه‌گذار نیز برای چندین سال در این نوع تأمین مالی تضمین می‌شود. به گفته شرکت تحقیقاتی Preqin، انتظار می‌رود که وجوه املاک و مستغلات در سهام‌خصوصی تا سال 2023 حدود 50 درصد رشد کرده و به مقدار بازار 1.2 تریلیون دلار برسد.

صندوق وجوه چه نوع صندوقی است؟

این نوع تأمین مالی بر سرمایه‌گذاری در سایر صندوق‌ها، عمدتاً در صندوق‌های سرمایه‌گذاری متقابل و صندوق‌های تأمینی تمرکز کرده و یک راه غیرمستقیم برای سرمایه‌گذاری ارائه می‌دهد که امکان تأمین حداقل سرمایه موردنیاز در صندوق‌های سهام را ندارد.

سرمایه خطرپذیر چه نوع سرمایه‌ای است؟

سرمایه‌گذاری خطر پذیر یا مخاطره آمیز شکلی از سهام‌خصوصی است که در آن سرمایه‌گذاران، سرمایه ای را در اختیار کارآفرین ها قرار می دهند که این موضوع معمولاً در یک استارت آپ یا به عنوان تأمین مالی اولیه انجام می‌شود.

نحوه سرمایه‌گذاری در سهام خصوصی به چه صورت است؟

سرمایه‌گذاران انفرادی می‌توانند از طریق صندوق سرمایه‌گذاری، صندوق قابل معامله در بورس (ETF) یا شرکت‌های خرید باهدف ویژه (SPAC) در سهام‌خصوصی سرمایه‌گذاری کنند. صندوق سرمایه‌گذاری سهام بسیاری از شرکت‌های خصوصی را در بر می‌گیرد که در سهام‌خصوصی سرمایه‌گذاری می‌کنند. سرمایه‌گذاری در یک صندوق سهام خصوصی ممکن است مستلزم هزینه‌های اضافی باشد که به صندوق یا مدیر صندوق پرداخت می‌شود. یک سرمایه‌گذار می‌تواند در یک صندوق قابل معامله در بورس (ETF) خرید کند که شاخصی از شرکت‌های سهامی عام را که در سهام‌خصوصی سرمایه‌گذاری می‌کنند و سهام فردی را در بورس خرید می‌کنند، بدون حداقل الزامات سرمایه‌گذاری پیگیری می‌کند. SPAC ‌ها شرکت‌هایی هستند که به‌صورت عمومی معامله شده و سرمایه‌گذاری‌های سهام خصوصی را در شرکت‌های خصوصی کم‌ارزش شده انجام می‌دهند که این موضوع باعث به‌وجودآمدن ریسک بالایی برای سرمایه‌گذار خواهد شد.

آیا از تفاوت سهام خصوصی و سهام عمومی آگاه هستید؟

بازارهای عمومی این فرصت را برای سرمایه‌گذاران فراهم می‌کند تا در سهام عمومی مانند اوراق‌قرضه در بورس، با شفافیت و نقدینگی سرمایه‌گذاری کنند اما سرمایه‌گذاری‌های سهام عمومی به‌راحتی برای تمامی سرمایه‌گذاران در دسترس است.

سهام‌خصوصی در بورس عمومی معامله نمی‌شود و اغلب مستلزم تعهد زمان جهت سرمایه‌گذاری طولانی بوده و سطح پایینی از نقدینگی را فراهم می‌کند. سرمایه‌گذاران در سهام‌خصوصی سرمایه‌گذاران معتبری هستند که توسط مقررات سرمایه‌گذاری باارزش خالص مشخص تعریف شده‌اند.

سرمایه‌گذاری در سهام خصوصی ریسک بالاتری از سرمایه‌گذاری در بازار عمومی را شامل می‌شود، زیرا این نوع از سرمایه گذاری نسبت به سرمایه‌گذاری‌های دولتی مقررات کمتری دارند.

نحوه مدیریت صندوق‌های سرمایه‌گذاری خصوصی به چه صورت است؟

یک صندوق سهام‌خصوصی دارای شرکای محدود است که معمولاً 99٪ سهام یک صندوق را در اختیار دارند و دارای مسئولیت محدود هستند اما شرکای عمومی مالک 1٪ سهام هستند، مسئولیت کامل دارند و نیز مسئول اجرا و عملیات سرمایه‌گذاری هستند.

سهام خصوصی و سرمایه‌گذاری طولانی‌مدت

تا اینجا با تعریف، تاریخچه، انواع و معایب و مزایای سهام‌خصوصی آشنا شدید. شرکت‌های سهام خصوصی در شرکت‌های خصوصی که در بورس اوراق بهادار عمومی فهرست نشده‌اند، سرمایه‌گذاری می‌کنند اما صندوق‌های سرمایه‌گذاری خصوصی در شرکت‌های خصوصی یا در خرید شرکت‌های دولتی مشارکت و سرمایه‌گذاری می‌کنند. سرمایه‌گذاران معتبری که به صندوق‌های سهام‌خصوصی متعهد می‌شوند اغلب به تعهد زمانی طولانی جهت سرمایه‌گذاری نیاز دارند و سطح نقدینگی پایینی برای آنها فراهم می‌شود.