انواع توکن ها کدام هستند؟

توکن و کوین چه تفاوتی با هم دارند؟

آشنایی با بازار ارزهای دیجیتال برای کاربران تازه‌وارد معمولاً با رمزارزهای بیت‌کوین و اتریوم آغاز می‌شود. اما هرچه اطلاعات بیشتری در این بازار داشته باشیم و با اصطلاحات کاربردی و رمزارزهای جدید مواجه خواهیم شد. در این مسیر یک سؤال پیش می‌آید، ارزهای دیجیتال و بلاک‌چین‌هایی که پس از بیت‌کوین معرفی شده‌اند، چه چیزهایی هستند؟ اصطلاحات پرکاربرد کوین و توکن که سرمایه‌گذاران حوزه کریپتو زیاد از آن استفاده می‌کنند چه تفاوتی با یکدیگر دارند؟ برای درک بهتر این اصطلاحات و تجربه انجام معاملات در بهترین صرافی ارز دیجیتال ایرانی، در این مقاله به معرفی و مقایسه کوین و توکن می‌پردازیم. برای درک تفاوت بین کوین و توکن خواندن این مقاله را از دست ندهید.

کوین (COIN) چیست؟

در دنیای کریپتوکارنسی به ارزهای دیجیتالی که دارای یک بلاک‌چین مستقل و پایدار هستند، مانند بیت‌کوین و اتریوم، کوین گفته می‌شود. این نکته اصلی‌ترین تفاوت کوین و توکن است. در واقع کوین‌ها از پایه و صفر، طراحی و راه‌اندازی می‌شوند. هر بلاک‌چین با یک هدفی خاص طراحی می‌شود، مانند بیت‌کوین که یک ارز دیجیتال برای ذخیره ارزش است و قصد دارد در برابر متمرکز بودن بانک‌ها مقاومت کند. ارز “BTC”،بلاک‌چین اختصاصی بیت‌کوین را در اختیار دارد.

کوین‌ها معمولاً از پروژه‌های گذشته یا سایر رمزارزها الهام می‌گیرند، اما برای راه‌اندازی از ابتدا طراحی می‌شوند. پروژه اتریوم نیز با چنین اصول و روندی شکل گرفته است. ویتالیک بوترین خالق اتریوم با بررسی ارز بیت‌کوین و پیدا کردن نقاط ضعف آن، ارز دیجیتالی را طراحی کرد که عملکرد خیلی بهتر و سریع‌تری نسبت به بیت‌کوین دارد. ارز دیجیتال “ETH”، رمزارز بومی پلتفرم قرارداد هوشمند است که بر بستر بلاک‌چین اتریوم فعالیت می‌کند.

کوین چه کاربردی دارد؟

کوین‌ها معمولاً همان کاربرد پول در دنیای واقعی را دارند. این رمز ارزها مانند دارایی ما در کیف پول و یا حساب بانکی ما عمل می‌کنند. برخی از این ارزهای دیجیتال تنها به‌عنوان پول قابل استفاده هستند و هیچ کاربرد دیگری ندارند. به کوین‌هایی که فقط به‌عنوان پول مورد استفاده قرار می‌گیرند “Cash only” گفته می‌شود. از موارد استفاده کوین‌ها پس از خرید ارز دیجیتال می‌توان به انتقال پول، ذخیره ارزش و سرمایه‌گذاری اشاره کرد. برای مثال می‌توانیم از بیت‌کوین برای پرداخت هزینه کالاها، خدمات اینترنت و یا در بسیاری از امکان‌های دنیا واقعی استفاده کنیم.

توکن (Token) چیست؟

توکن‌ها، ارزهای دیجیتالی هستند که بلاک‌چین اختصاصی خود را ندارند و از بستر بلاک‌چین‌های دیگر استفاده می‌کنند. توکن یک استفاده منحصر به فرد از یک پلتفرم قرارداد هوشمند مانند اتریوم است. این بلاک‌چین به کاربران اجازه می‌دهد که توکن‌هایی را که از مشتقات بلاک‌چین اصلی هستند، ایجاد و مدیریت کنند. کاربران برای ساخت یک توکن لازم نیست که طراحی و یا کدنویسی آن را از صفر شروع کنند و تنها باید از یک قرارداد هوشمند مانند اتریوم برای ایجاد آن استفاده کنند. این شیوه ساخت یکی از برجسته‌ترین نقاط تفاوت کوین و توکن است. برای مثال، ارز دیجیتال تتر، یک توکن”ERC-20” بر بستر بلاک‌چین اتریوم است.

توکن‌ها بخش زیاد و مهمی را از بازار کریپتوکارنسی را در اختیار دارند. سودمندی این پروژه‌ها در این است که برای اکوسیستم و پلتفرم اصلی درآمدزایی کنند. به این صورت که کارمزد هر تراکنش یک توکن، با رمزارز بومی بلاک‌چین پرداخت می‌شود. برای مثال، ارز دای (Dai) که بر بستر اتریوم ساخته شده‌است، برای انجام تراکنش از کاربران اتریوم دریافت می‌کند.

توکن ها چرا ساخته شده اند؟

همان‌طور که در ابتدا گفتیم، کوین‌ها بلاک‌چین اختصاصی خود را دارند، ولی توکن‌ها بر بستر بلاک‌چین‌های دیگر ساخته می‌شوند. تفاوت میان توکن و کوین است که ویژگی‌های مهم آنها را مشخص می‌کند. به‌طورکلی کاربران برای ساخت یک توکن به کمتر از 1 ساعت وقت نیاز دارند و هر فردی که دانش کافی درباره بلاک‌چین و قراردادهای هوشمند داشته باشد می‌تواند یک توکن منحصربه‌فرد ایجاد کند. با این وجود صرفاً ایجاد یک توکن، دلیلی بر موفقیت و ثروتمند شدن در بازار ارز دیجیتال نیست. هر توکنی برای محبوب شدن باید میان کاربران پذیرفته شده و در بازار ارزشمند محسوب شود.

برخی از پروژه‌ها ترجیح می‌دهند در ابتدا ارز دیجیتال خود را بر بستر یک بلاک‌چین دیگر راه‌اندازی کنند و در صورتی که در بازار حضور موفقی داشتند، بلاک‌چین اختصاصی خود را تهیه می‌کنند. بایننس کوین یکی از این پروژه‌ها است و ارز “BNB” در ابتدا بر بستر اتریوم فعالیت خود را شروع کرد، سپس بایننس بلاک‌چین اختصاصی “BEP2” را برای آن ساخت.

کاربرد انواع توکن

کوین‌ها معمولاً یک واسطه برای پرداخت هستند. برای مثال بیت‌کوین و اتریوم معمولاً به‌عنوان یک ارز دیجیتال که ارزش مادی دارد شناخته می‌شوند. اما توکن‌ها با یک هدف و کاربرد خاصی خلق می‌شوند. توکن تتر که پشتوانه آن یک دلار آمریکا است با هدف حفظ ارزش سرمایه کاربران در برابر نوسانات بازار به بازار عرضه شده‌است. به طور کلی توکن‌هایی که با حضور خود بتوانند یک نیاز را رفع کنند و خدمات مفیدی را ارائه دهند، شانس بیشتری برای حضور در بزار کریپتو دارند و انواع توکن‌های موجود در بازار محدود به 4 نوع می‌شوند.

1. توکن‌های کاربردی (Utility tokens): توکن‌های کاربردی خدماتی را ارائه می‌دهند که فقط در شبکه خودشان قابل استفاده است. نظیر توکن ” Vethor” که بر بستر بلاک‌چین Vethor فعالیت می‌کند و به‌عنوان کارمزد و سوخت شبکه استفاده می‌شود.
2. توکن های امنیتی (Security token): برخی از توکن‌ها به عنوان حق مالکیت فرد به یک دارایی دیجیتالی با غیر دیجیتالی استفاده می‌کنند. به این توکن‌ها، توکن اوراق بهادار هم گفته می‌شود و حق توزیع دارایی را در اختیار افراد قرار می‌دهد.
3. توکن‌های معاملاتی (Transactional Token): این توکن‌ها مانند ارزهای سنتی عمل می‌کنند و برای خریدوفروش کالا و خدمات مناسب هستند. استیبل کوین‌های دای و تتر در این دسته قرار می‌گیرند.
4. توکن حاکمیتی (Governance Token): داشتن توکن‌های حاکمیتی برای کاربر جهت مشارکت در شبکه حق ایجاد می‌کند. برای مثال ارز کامپ (COMP) بر بستر اتریوم ساخته شده و امکان وام‌دهی را برای کاربران فراهم می‌کند.

آخرین تفاوت کوین و توکن

یک تفاوت مهم دیگر بین توکن و کوین، کیف پول ذخیره‌سازی این دارایی‌ای دیجیتالی است. کوین‌ها برای ذخیره سازی به یک کیف پول اختصاصی با آدرس مخصوص نیاز دارند که در یک بلاک‌چین منحصر به فرد قرار دارد. یعنی کیف پول بیت‌کوین و اتریوم کاملاً از یکدیگر مجزا هستند و نمی‌توانیم دارایی بیت‌کوین را به آدرس اتریوم ارسال کرد. اما این قانون در مورد توکن‌ها اصلاً صدق نمی‌کند و کاربر می‌تواند یک توکن را به هر آدرسی در شبکه ارسال کند. گاهی ممکن است این دارایی در والت آنلاین نشان داده شود اما تراکنش تأیید شده و امکان دسترسی به آن وجود نخواهد داشت، هر چند کاهش نیاز به دانش تخصصی دارد.

جمع بندی نهایی

در این نوشتار در آنچه درباره توکن و کوین نیاز بود در حوزه ارزهای دیجیتال بدانید را مورد بررسی قرار دادیم. به طور کلی تفاوت کوین و توکن را می‌توان در چند جمله خلاصه کرد. کوین‌ها بلاک‌چین اختصاصی خود را دارند اما توکن‌ها چون در ابتدای راه هستند از بستر پلتفرم‌های دیگر استفاده می‌کنند. معمولاً کوین‌ها واسطه معاملات هستند اما توکن‌ها کاربردهای مختلفی دارند. کارمزد شبکه کوین‌ها، از خود کوین برداشته می‌شود اما کارمزد توکن‌ها معمولاً از رمزارز بومی بلاک‌چین کسر می‌شود.

در نهایت با دانستن این نکات می‌توانیم بفهمیم که کدام ارز دیجیتال کوین است و یا توکن. برای مطمئن شدن نیز می‌توانیم با مراجعه به سایت ” coinmarketcap” و با کلیک روی رمزارز موردنظر بفهمیم که این ارز یک توکن و یا کوین است.

آشنایی با انواع توکن و کاربرد آنها

آیا می دانید توکن دقیقا به چه معناست یا وقتی که چیزی تبدیل به توکن می شود چه اتفاقی برایش می افتد؟ برخلاف مفهوم توکنایز یا توکنیزه شدن (Tokenization) که به تازگی و با ظهور تکنولوژی بلاکچین، پا به عرضه وجود گذاشتند، خود مفهوم Token از سالیان دور وجود داشته است. در گذشته، Token به یک سری نشانه های فیزیکی گفته می شده که برای نشان دادن پول استفاده می شده است.

توکن (Token)

Token نمایش دیجیتال یک دارایی است. بسیاری از پروژه های کریپتو، توکن های خودشان را به عنوان یک بازنمایی از یک دارایی یا ابزاری که در اختیار آن دارایی است، صادر می کنند. سپس در قالب یک نوع حراج عمومی با نام ICO (Initial Coin Offering) یا عرضه اولیه سکه، توکن ها را به سرمایه گذاران خود ارائه می دهد. هرچند Token ها در بلاکچین ارزش دارند ولی نمی توان آنها را هم مانند coin ها یک نوع پول تلقی کرد. ارزشی که یک Token ها پیدا می کند از پروژه ای است که آن را صادر می کند.

توکن وسیله ای است برای مجازی سازی یک سری مفاهیم. برای مثال:

• امتیاز
• مهارت های یک شخصیت در یک Game
• بلیت لاتاری
• دارایی مالی مانند سهام یک شرکت
• ارز فیات مانند USD
• اونس طلا

توکن رمزارزی است که بلاکچین اختصاصی ندارد و ساخت توکن روی یک بلاکچین دیگر صورت می گیرد.

سکه (Coin)

کوین (رمزارز- ارز دیجیتال – ارز رمزنگاری شده) نوعی پول دیجیتال است که در آن، واحد پول و نقل و انتقالات آن از طریق الگوریتم‌های رمزنگاری شده کنترل می‌شوند. طراحی کوین ها طوری بوده که بتوان از آنها مانند پول برای مبادلات تجاری استفاده کرد. یعنی دارای واحد، ارزش و رسانه انتقال هستند. مهم ترین ویژگی یک کوین، داشتن بلاکچین اختصاصی و مستقل است. هر کوین در بازار ارزهای دیجیتال، برای این‌ که کارایی داشته باشد باید از بلاکچین اختصاصی خود استفاده کند. اگر کوینی بلاکچین اختصاصی نداشته باشد، نمی‌تواند در دسته کوین‌ها قرار بگیرد.

تفاوت های توکن و کوین

بستر ساخت

• کوین: بلاکچین اختصاصی دارد.
• توکن: بلاکچین اختصاصی ندارد.

کاربرد

• کوین: معادل دیجیتالی پول است و تنها واسطی برای پرداخت است.
• توکن: کاربردهای متنوعی دارد.

ذخیره‌ و انتقال

• کوین: کیف پول اختصاصی خود را دارد.
• توکن: آن‌ها را می‌توان در تمامی کیف پول‌های بلاکچین میزبان ذخیره کرد.

توزیع

• کوین: توزیع اغلب کوین‌ها از طریق فرآیند استخراج است.
• توکن: تنها از طریق فرآیندهایی مانند ICO، IEO و…. توزیع می‌‌شود.

فرآیند ساخت

• کوین: ساخت آن‌ها دشوار است.
• توکن: فرآیند ساختن آن‌ها آسان است.

کاربردهای توکن

از Token می‌توان برای اهداف مختلف استفاده کرد:

• سرمایه‌‌گذاری
• ذخیره ارزش
• خرید و فروش کالا و خدمات

اتریوم، مجبوب‌ترین بلاکچین ارائه توکن و بایننس اسمارت چین، پالیگان و استلار تعدادی از معروف‌ترین پلتفرم‌های نگهداری توکن هستند.

انواع توکن‌

• ارزی
• دارایی
• جایزه
• بهادار
• Token رأی دهی (voting)
• کاربردی (Utility)
• توکن های استیکینگ یا سودده (staking)

استانداردهای ساخت توکن

استانداردها در توسعه توکن کمک می کنند تا وقتی یک پروژه جدید، Token خودش را ایجاد می کند، در سازگاری آن Token با صرافی های غیرمتمرکز (Dex) و سایر محصولات و خدمات مرتبط، مشکل ناسازگاری و عدم انطباق پیش نیاید.

همه استانداردهای توکن با نام ERC شروع می شوند.

ERC : Ethereum Request for Comments

رایج ترین استانداردهای توکن عبارتند از:

استاندارد ERC-20

استاندارد erc20 یک استاندارد (Standard Interface) برای توکن های قابل تبادل (fungible)، توکن های رأی دهی (live voting)، توکن های استیکینگ (staking) و ارزهای مجازی (virtual currency) می باشد. این استاندارد، قابلیت انتقال (transfer) توکن و همچنین تایید شدن توکن (approve) به منظور خرج شدن توسط شخص ثالث دیگر را فراهم می آورد.

خاصیت اصلی توکن های ERC-20 این است که، هر token دقیقاً (از لحاظ نوع و ارزش) با دیگری یکسان است. به خاطر همین خاصیت است که می گوییم token های ERC-20 قابل تبادل هستند و یک توکن ERC-20 را می توان با یک Token دیگر تبادل (swap) کرد.

استاندارد ERC-721

ERC-721 یک استاندارد (Standard Interface) برای NFT ها یا همان Token های غیر قابل تبادل (Non Fungible Tokens) را پیاده سازی می کند. این استاندارد که در سال 2018 ارائه شد، پیاده سازی کننده یک API برای NFT ها در اسمارت کانترکت می انواع توکن ها کدام هستند؟ باشد.

یک توکن ERC-721 منحصر به فرد (unique) بوده و دارای یک شناسه منحصر بفرد به نام tokenId می باشد. هر توکن nft می تواند ارزش متفاوتی نسبت به دیگری از همان قرارداد هوشمند داشته باشد. این تفاوت می تواند به خاطر سودمندی، قدمت، کمیاب بودن یا ویژگی دیگری مثل ویژگی ظاهری nft باشد. برای مثال با یک قرارداد هوشمند ERC-721 مربوط به مناطق مسکونی، می توان خانه های مختلف با tokenId های مختلف تولید کرد که هر کدام ارزش و ویژگی خاص خودشان را دارند.

در واقع ERC-721 یک استاندارد برای نشان دادن مالکیت NFT های مجزا و منحصر بفرد می باشد. هر NFT با بقیه متمایز بوده و هیچکدام شبیه هم نیستند. بنابراین به راحتی می توان مالکیت هر NFT را تشخیص داد. به عنوان چند مثال از NFT ها می توان از دارایی های فیزیکی مانند منازل مسکونی و آثار هنری نام برد و همچنین کلکسیون های مجازی مانند تصاویر خاص گربه ها یا مواردی مانند وام و قرض و … نیز نمونه هایی از NFT ها می باشند.

استاندارد ERC-721 دو سال بعد از ارائه استاندارد ERC20 معرفی شد و نسبت به ERC-20 پیچیده تر بوده و دارای چندین افزونه اختیاری است که در کانترکت های جداگانه (extensions) تقسیم بندی می شوند. استاندارد erc20 برای NFT ها کافی نبود چراکه هر دارایی NFT منحصر بفرد و خاص (distinct) بوده و هیچ NFT مثل بقیه نیست.

چند نمونه از NFT های موفق

Etherscan NFT Tracker

وظیفه این پروژه، لیست کردن NFT های تاپ روی اتریوم برحسب حجم نقل و انتقالات می باشد.

CryptoKitties

این پروژه مربوط به یک game در رابطه با موجوداتی قابل پرورش، کلکسیونی و قابل ستایش انواع توکن ها کدام هستند؟ به نام CryptoKitties است.

Sorare

این پروژه مربوط به یک بازی فوتبال فانتزی در سطح جهان است. در این بازی فوتبال بلاکچینی ، شما می توانید یک سری کالکتیبل با نسخه های محدود را جمع آوری کنید و تیم خود را مدیریت کنید و جوایزی بدست آورید.

The Ethereum Name Service (ENS)

این پروژه، روشی امن و غیرمتمرکز برای آدرس دهی منابع روی بلاکچین (on-chain) و خارج از بلاکچین (off-chain) با استفاده از نام های ساده و قابل خواندن توسط انسان را ارائه می دهد.

Unstoppable Domains

این پروژه یک شرکت مستقر در سانفرانسیسکو است که دامنه­ ها را بر روی بلاک چین می سازد. دامنه‌های بلاک چینی، آدرس‌های ارز دیجیتالی (0x32d3f…) را با اسامی ساده و قابل خواندن برای انسان (mysite.com) جایگزین می‌کنند. از این نوع نام دامنه ها می توان برای وب‌سایت‌های ضد سانسور، استفاده کرد.

Gods Unchained Cards

این پروژه یک TCG روی بلاکچین اتریوم است که از NFT ها برای ایجاد مالکیت واقعی بر دارایی های درون بازی استفاده می کند.

با آموزش های تخصصی ساخت Token و NFT امن و بهینه با ما همراه باشید.

برای یادگیری اصولی برنامه نویسی قرارداد هوشمند و ساخت توکن می توانید در دوره آموزش برنامه‌ نویسی بلاکچین، قرارداد هوشمند و ساخت توکن که در مرکز آموزش علوم نوین امیرکبیر برگزار می شود شرکت نمایید.

درباره مجید شبیری

کارشناس ارشد شبکه از دانشگاه صنعتی امیرکبیر. مدیر و مؤسس "علوم نوین امیرکبیر". متخصص شبکه، لینوکس، امنیت و برنامه نویسی. از سال 84 همزمان با شروع تحصیلات دانشگاهی، وارد حوزه تخصصی IT شدم و اکنون مشغول تحقیقات و آموزش در حوزه بلاک چین هستم و معتقدم بلاکچین به زودی فضای کسب و کارها را انواع توکن ها کدام هستند؟ منقلب خواهد کرد.

کدام ارزهای دیجیتال توکن‌سوزی انجام می‌دهند؟

اگر پیگیر اخبار رمزارزها باشید، حتماً درباره توکن سوزی شنیده‌اید. توکن سوزی روشی برای کاهش عرضه سکه است که تقریبا از سال 2017 رایج شد. در این مقاله قصد داریم شما را با ارزهای دیجیتالی که توکن‌سوزی انجام می‌دهند، آشنا کنیم. قبل از هر چیز باید بدانیم که توکن‌سوزی چیست و چرا برخی از ارزهای دیجیتال سوزانده می‌شوند؟

توکن سوزی چیست؟

برای آشنایی بهتر با ارز دیجیتالی که توکن سوزی انجام می‌دهند، لازم است ابتدا مفهوم توکن سوزی را بدانید. توکن سوزی زمانی اتفاق می‌افتد که توکن‌ها به قصد خارج شدن از چرخه‌ی معاملات به آدرس یک کیف پول غیرقابل‌ استفاده ارسال شوند. به آدرسی که مانند مثلث برمودا برای رمزارزها عمل می‌کند و توکن‌سوزی از طریق آن انجام می‌شود، «آدرس خورنده» می‌گویند. آدرس خورنده، کیف پولی است که به کسی اختصاص ندارد یا قابل‌دسترسی نیست. هنگامی که یک توکن به یک آدرس خورنده ارسال می‌شود، برای همیشه از بین می‌رود.

هرکسی که صاحب یک ارز دیجیتال است می‌تواند آن را بسوزاند، اما توصیه می‌کنیم که بدون دلیل موجه این کار را انجام ندهید، زیرا اساساً پول را دور می‌ریزید. بیشتر اوقات، این توسعه دهندگان یک ارز دیجیتال هستند که تصمیم می‌گیرند مقدار مشخصی از توکن‌ها را بسوزانند. سوزاندن کوین عرضه را کاهش می‌دهد و توکن‌های آن ارز دیجیتال را کمیاب می‌کند. این کمبود می‌تواند منجر به افزایش قیمت و سود سرمایه‌گذاران شود. در ادامه به برخی از نکات که باید دررابطه‌با توکن سوزی مدنظر قرار دهید اشاره شده است.

چند نکته مهم درباره توکن سوزی ارزهای دیجیتال

در مورد توکن سوزی انواع ارز دیجیتال چند نکته وجود دارد که باید بدانید. تضمینی برای افزایش ارزش رمزارزها نیست. در واقع، بسیاری از آن‌ها سود چندانی ندارند. سوزاندن توکن ارز دیجیتال می‌تواند برای فریب سرمایه‌گذاران مورداستفاده قرار گیرد. توسعه‌دهندگان می‌توانند ادعا کنند که توکن‌ها را می‌سوزانند، اما توکن‌ها را به کیف پولی که کنترل می‌کنند ارسال کنند. برای جلوگیری از این امر، مهم است که در مورد ارز دیجیتالی که روی آن سرمایه‌گذاری می‌کنید تحقیق کنید یا به سهام ارزهای دیجیتال امن‌تر پایبند باشید.

توسعه دهندگان همچنین توکن‌ها را به‌عنوان راهی برای مخفی کردن توسعه‌دهندگانی که بخش بزرگی از یک ارز دیجیتال را در اختیار دارند، می‌سوزانند. فرض کنید یک توسعه‌دهنده یک ارز دیجیتال را با 1 میلیارد توکن راه‌اندازی می‌کند، 100 میلیون را نگه می‌دارد و بلافاصله 600 میلیون را می‌سوزاند. به نظر می‌رسد که توسعه‌دهنده مالک 10 درصد عرضه است زیرا عرضه اولیه 1 میلیارد بوده است. اما توسعه‌دهنده واقعاً مالک 25 درصد از 400 میلیون توکنی است که هنوز در گردش هستند که بدیهی است مقدار بسیار بیشتری است.

یکی از اصلی‌ترین دلایلی که اخیراً توکن سوزی انواع ارز دیجیتال افزایش‌یافته است این است که به ارزهای دیجیتال اجازه می‌دهد با قیمت‌های ارزان شروع به کار کنند و پس از سرمایه‌گذاری افراد، ارزش آنها را به‌طور مصنوعی افزایش می‌دهد. یک ارز دیجیتال جدید می‌تواند با 1 تریلیون توکن به ارزش کسری از سنت راه‌اندازی شود و به دلیل قیمت پایین، سرمایه‌گذاران را جذب کند. بعداً، توسعه دهندگان می‌توانند میلیاردها توکن را برای افزایش قیمت بسوزانند.

چه رمزارزهایی قابل سوزاندن هستند؟

خوب است بدانید که هر نوع ارز دیجیتال قابل سوزاندن است. همه ارزهای دیجیتال را می‌توان به یک آدرس خورنده ارسال کرد. این مسئله به این معنی است که امکان سوزاندن ارزهای دیجیتال با هر یک از آنها وجود دارد.

اما برخی از انواع ارز دیجیتال برای توکن سوزی رایج هستند و توکن سوزی این نوع از ارزهای دیجیتال بیشتر توصیه می‌شود. در این بخش به چند توکن ارز دیجیتال رایج که قابلیت توکن سوزی دارند اشاره شده است:

توکن سوزی بایننس کوین

بایننس کوین ارز دیجیتالی است که توسط صرافی بایننس منتشر و با نماد BNB معامله می‌شود. BNB در ابتدا مبتنی بر شبکه اتریوم بود اما اکنون ارز اصلی در بلاک‌چین بایننس است. ارزهای دیجیتال بایننس کوین قابلیت توکن سوزی دارند. صرافی بایننس کوین در سال 2017 شروع به توکن سوزی ارزهای دیجیتال خود کرد. این صرافی متعهد شده است که این کار را تا زمانی که 50 درصد از کل عرضه بایننس کوین از گردش خارج شود انجام دهد. برای خرید بایننس کوین بر روی لینک کلیک کنید.

در واقع از زمانی که BNB و بایننس در سال 2017 راه‌اندازی شدند، بایننس متعهد شده است که 100 میلیون BNB را از طریق فرایندی به نام آدرس خورنده حذف کند. باتوجه‌به منبع داده Coin Tools، این صرافی تا به امروز نزدیک به 35 میلیون توکن را از طریق خورنده‌های سه‌ماهه از بین برده است و این برنامه را در اواخر سال 2017 آغاز کرده است.

توکن سوزی شیبا اینو

شیبا اینو (SHIBUSD) یک آلت کوین مبتنی بر اتریوم (یک ارز دیجیتال غیر از بیت‌کوین) است. این ارز دیجیتال در آگوست 2020 توسط فرد یا گروهی به نام ریوشی ایجاد شد. قیمت شیبا اینو در 29 اکتبر 2021 بیش از ده برابر شد و ارزش بازار آن 41 میلیارد دلار بود.

ارزهای دیجیتال شیبااینو نیز قابلیت توکن سوزی دارند. شیبااینو به‌عنوان بنیان‌گذار ارزهای دیجیتال اتریوم حدود 90 درصد از توکن‌های SHIB را که به او اهدا شده بود، برداشت و آنها را در یک تراکنش سوزاند که بیش از 410 تریلیون SHIB را از گردش خارج کرد. جامعه شیبااینو از آن زمان تلاش‌های خود را برای سوزاندن SHIB تقویت کرده است.

توکن سوزی دوج‌کوین

دوج‌کوین (DOGE) یک ارز دیجیتال همتا به همتا و منبع‌باز است. دوج‌کوین که در دسامبر 2013 راه‌اندازی شد، تصویر یک سگ شیبا اینو را به‌عنوان لوگوی خود دارد. عرضه و قیمت دوج‌ کوین بدون تورم است، به این معنی که سکه‌ها برای کاهش عرضه سوزانده می‌شوند. به‌ عنوان‌ مثال، در ماه جولای، این ارز رمزنگاری شده از سوزاندن 250 تریلیون سکه خبر داد.

توکن سوزی ریپل

ریپل نام شرکت و یک شبکه دارای رمزارز دیجیتال XRP است. هدف XRP این است که به‌عنوان یک مکانیسم میانی مبادله بین دو ارز یا شبکه عمل کند. در واقع XRP ارز دیجیتال بومی برای محصولاتی است که توسط آزمایشگاه ریپل توسعه داده شده است. محصولات این شرکت برای سیستم‌های تسویه پرداخت، مبادله دارایی و حواله استفاده می‌شود که بیشتر شبیه سوئیفت (سرویسی برای انتقال پول و امنیت بین‌المللی که توسط شبکه‌ای از بانک‌ها و واسطه‌های مالی استفاده می‌شود) است. ارزهای دیجیتال XRP قابلیت توکن سوزی دارند. آزمایشگاه‌های ریپل می‌توانند نیمی از منبع XRP را بسوزانند. برای آگاهی بیشتر درباره ارز ریپل و قیمت لحظه ای ارز دیجیتال ریپل بر روی لینک کلیک کنید.

توکن سوزی سوایپ

برخلاف دیگر ارزهای دیجیتال، سوایپ (swipe) فقط یک پروتکل نیست که توسط یک شبکه توزیع شده پشتیبانی شود. در عوض، سوایپ هم یک نرم‌افزار و هم یک اکوسیستم کیف پول ارز دیجیتال است که با هم طراحی شده‌اند تا به کاربران اجازه خرید و خرج کردن دارایی‌های نقدی و رمزنگاری را در مکان‌های فیزیکی و دیجیتالی بدهند. ارزهای دیجیتال سوایپ نیز قابلیت سوزاندن دارند.

Joselito Lizarondo، بنیان‌گذار پلتفرم زیرساخت پرداخت کارت ارز دیجیتال سوایپ، تمام توکن‌های بنیانگذار SXP خود را به ارزش بیش از 200 میلیون دلار سوزاند. لیزاروندو گفت که سوزاندن توکن بزرگ‌ترین حرکت در تاریخ SXP بود زیرا به طور مؤثر بیش از 17 درصد از عرضه سکه را کاهش داد. ارز دیجیتال.

توکن سوزی کاردانو

کاردانو یک پلتفرم بلاک‌چین عمومی است. این پلتفرم منبع‌باز و غیرمتمرکز است و می‌تواند تراکنش‌های همتا به همتا را با ارز دیجیتال داخلی خود، یعنی ADA، تسهیل کند. کاردانو در سال 2015 توسط چارلز هاسکینسون بنیان‌گذار اتریوم تأسیس شد. پلتفرم کاردانو دارای مکانیسم‌های سوزاندن توکن است. در واقع ارزهای دیجیتال ADA قابلیت توکن سوزی را دارند.

توکن سوزی سولانا

سولانا ارز دیجیتالی با پروتکل اثبات سهام است که از قابلیت‌های قرارداد هوشمند مانند DeFi dApps و NFT پشتیبانی می‌کند. سولانا دارای توان عملیاتی 65000 تراکنش در ثانیه با کارمزد تقریباً صفر است. ارزهای دیجیتال سولانا نیز قابلیت توکن سوزی دارند. سولانا به توکن سوزی ارز دیجیتال SOL می‌پردازد. این امر فشار عرضه را بیشتر کرده و قیمت SOL را بالاتر می‌برد.

کلام آخر

همان‌طور که متوجه انواع توکن ها کدام هستند؟ شدید، سوزاندن ارزهای دیجیتال، توکن‌ها را از گردش خارج می‌کند. این کار مشابه با خرید سهام شرکت‌ها، بسته به احساسات سرمایه‌گذار و کاربر و اینکه چگونه دینامیک عرضه و تقاضا بر قیمت‌ها تأثیر می‌گذارد، می‌تواند برای ارز دیجیتال سودمند یا نتیجه معکوس داشته باشد. در صورتیکه ارز دیجیتال را در کیف پول خود در اکسبیتو دارید نیاز به انتقال آن نیست و می‌توانید در لحظه نسبت به تبدیل دارایی دیجیتال خود اقدام نمایید. همچنین با مطالعه این مقاله با انواع ارز دیجیتال که توکن سوزی انجام می‌دهند آشنا شدید. امیدواریم مطالب گفته شده در این مقاله برای شما مفید و سودمند واقع شده باشد.

آشنایی با انواع توکن و کاربرد آنها

آیا می دانید توکن دقیقا به چه معناست یا وقتی که چیزی تبدیل به توکن می شود چه اتفاقی برایش می افتد؟ برخلاف مفهوم توکنایز یا توکنیزه شدن (Tokenization) که به تازگی و با ظهور تکنولوژی بلاکچین، پا به عرضه وجود گذاشتند، خود مفهوم Token از سالیان دور وجود داشته است. در گذشته، Token به یک سری نشانه های فیزیکی گفته می شده که برای نشان دادن پول استفاده می شده است.

توکن (Token)

Token نمایش دیجیتال یک دارایی است. بسیاری از پروژه های کریپتو، توکن های خودشان را به عنوان یک بازنمایی از یک دارایی یا ابزاری که در اختیار آن دارایی است، صادر می کنند. سپس در قالب یک نوع حراج عمومی با نام ICO (Initial Coin Offering) یا عرضه اولیه سکه، توکن ها را به سرمایه گذاران خود ارائه می دهد. هرچند Token ها در بلاکچین ارزش دارند ولی نمی توان آنها را هم مانند coin ها یک نوع پول تلقی کرد. ارزشی که یک Token ها پیدا می کند از پروژه ای است که آن را صادر می کند.

توکن وسیله ای است برای مجازی سازی یک سری مفاهیم. برای مثال:

• امتیاز
• مهارت های یک شخصیت در یک Game
• بلیت لاتاری
• دارایی مالی مانند سهام یک شرکت
• ارز فیات مانند USD
• اونس طلا

توکن رمزارزی است که بلاکچین اختصاصی ندارد و ساخت توکن روی یک بلاکچین دیگر صورت می گیرد.

سکه (Coin)

کوین (رمزارز- ارز دیجیتال – ارز رمزنگاری شده) نوعی پول دیجیتال است که در آن، واحد پول و نقل و انتقالات آن از طریق الگوریتم‌های رمزنگاری شده کنترل می‌شوند. طراحی کوین ها طوری بوده که بتوان از آنها مانند پول برای مبادلات تجاری استفاده کرد. یعنی دارای واحد، ارزش و رسانه انتقال هستند. مهم ترین ویژگی یک کوین، داشتن بلاکچین اختصاصی و مستقل است. هر کوین در بازار ارزهای دیجیتال، برای این‌ که کارایی داشته باشد باید از بلاکچین اختصاصی خود استفاده کند. اگر کوینی بلاکچین اختصاصی نداشته باشد، نمی‌تواند در دسته کوین‌ها قرار بگیرد.

تفاوت های توکن و کوین

بستر ساخت

• کوین: بلاکچین اختصاصی دارد.
• توکن: بلاکچین اختصاصی ندارد.

کاربرد

• کوین: معادل دیجیتالی پول است و تنها واسطی برای پرداخت است.
• توکن: کاربردهای متنوعی دارد.

ذخیره‌ و انتقال

• کوین: کیف پول اختصاصی خود را دارد.
• توکن: آن‌ها را می‌توان در تمامی کیف پول‌های بلاکچین میزبان ذخیره کرد.

توزیع

• کوین: توزیع اغلب کوین‌ها از طریق فرآیند استخراج است.
• توکن: تنها از طریق فرآیندهایی مانند ICO، IEO و…. توزیع می‌‌شود.

فرآیند ساخت

• کوین: ساخت آن‌ها دشوار است.
• توکن: فرآیند ساختن آن‌ها آسان است.

کاربردهای توکن

از Token می‌توان برای اهداف مختلف استفاده انواع توکن ها کدام هستند؟ کرد:

• سرمایه‌‌گذاری
• ذخیره ارزش
• خرید و فروش کالا و خدمات

اتریوم، مجبوب‌ترین بلاکچین ارائه توکن و بایننس اسمارت چین، پالیگان و استلار تعدادی از معروف‌ترین پلتفرم‌های نگهداری توکن هستند.

انواع توکن‌

• ارزی
• دارایی
• جایزه
• بهادار
• Token رأی دهی (voting)
• کاربردی (Utility)
• توکن های استیکینگ یا سودده (staking)

استانداردهای ساخت توکن

استانداردها در توسعه توکن کمک می کنند تا وقتی یک پروژه جدید، Token خودش را ایجاد می کند، در سازگاری آن Token با صرافی های غیرمتمرکز (Dex) و سایر محصولات و خدمات مرتبط، مشکل ناسازگاری و عدم انطباق پیش نیاید.

همه استانداردهای توکن با نام ERC شروع می شوند.

ERC : Ethereum Request for Comments

رایج ترین استانداردهای توکن عبارتند از:

استاندارد ERC-20

استاندارد erc20 یک استاندارد (Standard Interface) برای توکن های قابل تبادل (fungible)، توکن های رأی دهی (live voting)، توکن های استیکینگ (staking) و ارزهای مجازی (virtual currency) می باشد. این استاندارد، قابلیت انتقال (transfer) توکن و همچنین تایید شدن توکن (approve) به منظور خرج شدن توسط شخص ثالث دیگر را فراهم می آورد.

خاصیت اصلی توکن های ERC-20 این است که، هر token دقیقاً (از لحاظ نوع و ارزش) با دیگری یکسان است. به خاطر همین خاصیت است که می گوییم token های ERC-20 قابل تبادل هستند و یک توکن ERC-20 را می توان با یک Token دیگر تبادل (swap) کرد.

استاندارد ERC-721

ERC-721 یک استاندارد (Standard Interface) برای NFT ها یا همان Token های غیر قابل تبادل (Non Fungible Tokens) را پیاده سازی می کند. این استاندارد که در سال 2018 ارائه شد، پیاده سازی کننده یک API برای NFT ها در اسمارت کانترکت می باشد.

یک توکن ERC-721 منحصر به فرد (unique) بوده و دارای یک شناسه منحصر بفرد به نام tokenId می باشد. هر توکن nft می تواند ارزش متفاوتی نسبت به دیگری از همان قرارداد هوشمند داشته باشد. این تفاوت می تواند به خاطر سودمندی، قدمت، کمیاب بودن یا ویژگی دیگری مثل ویژگی ظاهری nft باشد. برای مثال با یک قرارداد هوشمند ERC-721 مربوط به مناطق مسکونی، می توان خانه های مختلف با tokenId های مختلف تولید کرد که هر کدام ارزش و ویژگی خاص خودشان را دارند.

در واقع ERC-721 یک استاندارد برای نشان دادن مالکیت NFT های مجزا و منحصر بفرد می باشد. هر NFT با بقیه متمایز بوده و هیچکدام شبیه هم نیستند. بنابراین به راحتی می توان مالکیت هر NFT را تشخیص داد. به عنوان چند مثال از NFT ها می توان از دارایی های فیزیکی مانند منازل مسکونی و آثار هنری نام برد و همچنین کلکسیون های مجازی مانند تصاویر خاص گربه ها یا مواردی مانند وام و قرض و … نیز نمونه هایی از NFT ها می باشند.

استاندارد ERC-721 دو سال بعد از ارائه استاندارد ERC20 معرفی شد و نسبت به ERC-20 پیچیده تر بوده و دارای چندین افزونه اختیاری است که در کانترکت های جداگانه (extensions) تقسیم بندی می شوند. استاندارد erc20 برای NFT ها کافی نبود چراکه هر دارایی NFT منحصر بفرد و خاص (distinct) بوده و هیچ NFT مثل بقیه نیست.

چند نمونه از NFT های موفق

Etherscan NFT Tracker

وظیفه این پروژه، لیست کردن NFT های تاپ روی اتریوم برحسب حجم نقل و انتقالات می باشد.

CryptoKitties

این پروژه مربوط به یک game در رابطه با موجوداتی قابل پرورش، کلکسیونی و قابل ستایش به نام CryptoKitties است.

Sorare

این پروژه مربوط به یک بازی فوتبال فانتزی در سطح جهان است. در این بازی فوتبال بلاکچینی ، شما می توانید یک سری کالکتیبل با نسخه های محدود را جمع آوری کنید و تیم خود را مدیریت کنید و جوایزی بدست آورید.

The Ethereum Name Service (ENS)

این پروژه، روشی امن و غیرمتمرکز برای آدرس دهی منابع روی بلاکچین (on-chain) و خارج از بلاکچین (off-chain) با استفاده از نام های ساده و قابل خواندن توسط انسان را ارائه می دهد.

Unstoppable Domains

این پروژه یک شرکت مستقر در سانفرانسیسکو است که دامنه­ ها را بر روی بلاک چین می سازد. دامنه‌های بلاک چینی، آدرس‌های ارز دیجیتالی (0x32d3f…) را با اسامی ساده و قابل خواندن برای انسان (mysite.com) جایگزین می‌کنند. از این نوع نام دامنه ها می توان برای وب‌سایت‌های ضد سانسور، استفاده کرد.

Gods Unchained Cards

این پروژه یک TCG روی بلاکچین اتریوم است که از NFT ها برای ایجاد مالکیت واقعی بر دارایی های درون بازی استفاده می کند.

با آموزش های تخصصی ساخت Token و NFT امن و بهینه با ما همراه باشید.

برای یادگیری اصولی برنامه نویسی قرارداد هوشمند و ساخت توکن می توانید در دوره آموزش برنامه‌ نویسی بلاکچین، قرارداد هوشمند و ساخت توکن که در مرکز آموزش علوم نوین امیرکبیر برگزار می شود شرکت نمایید.انواع توکن ها کدام هستند؟

درباره مجید شبیری

کارشناس ارشد شبکه از دانشگاه صنعتی امیرکبیر. مدیر و مؤسس "علوم نوین امیرکبیر". متخصص شبکه، لینوکس، امنیت و برنامه نویسی. از سال 84 همزمان با شروع تحصیلات دانشگاهی، وارد حوزه تخصصی IT شدم و اکنون مشغول تحقیقات و آموزش در حوزه بلاک چین هستم و معتقدم بلاکچین به زودی فضای کسب و کارها را منقلب خواهد کرد.

چرا آینده به سکیوریتی توکن‌ها اختصاص دارد؟

با گذشت زمان انواع توکن ها کدام هستند؟ و به سبب رونق چشمگیر و افزایش علاقه‌مندی به رمزارزها و تکنولوژی بلاکچین، اصطلاحات و واژه‎های این حوزه و صنعت مرتبط با آن نیز بیش از پیش فراگیرتر شده و ضرورت فراگیری آنها نیز بیشتر از قبل احساس می‎شود.

در همین راستا، از میان واژگان حوزه رمزارز به اصطلاحات فراوانی بر می‎خوریم که ما در اینجا قصد داریم به مفهوم توکن، انواع آن و بطور مشخص توکن تضمینی یا اوراق بهادار که به سکیوریتی توکن (Security token) شهرت دارد، بپردازیم.

توکن چیست؟

توضیح و تعریف دقیق توکن، شاید چندان کار ساده‎ای نباشد. توکن را میتوان یک نشانه و نماد یک ارزش یا یک دارایی تایید شده قلمداد کرد. به عبارت دیگر توکن در لغت به هرگونه کالای تایید شده قابل مبادله مانند ارز، حواله طلا، آیتم‎های بازی کامپیوتری و … گفته میشود.انواع توکن ها کدام هستند؟

یک توکن را نمی‎بایست به داشتن یک نقش خاص محدود کرد و عملاً میتواند نقش‎های متعددی را در اکوسیستم خود ایفا کند. توکن‎ها انواع و اقسام مختلفی دارند که از آن جمله می توان به موارد زیر اشاره کرد:

۱- توکن‎های ارزی (Currency tokens)
۲- توکن‎‎های ابزاری (Utility tokens)
۳- توکن‎های دارایی (Asset tokens)

۴- توکن‎های سهمی (Equity tokens)
۵- توکن‎های جایزه (Reward tokens)
۶- توکن‎های سودده (Dividend tokens)
۷- توکن‎های تضمینی (Security tokens)

توکن‌های ارزی (Currency tokens)

چنانکه از اسم این نوع از توکن‎ها بر می‎آید، از این توکن‌ها به‎عنوان روشی جهت انجام پرداخت و ذخیره ارزش استفاده می‌شود، که میتواند بعداً تسویه شود. لذا کاربرد این توکن‌ها مانند سایر رمزارزها مثل بیت‌کوین است.

توکن‌های ابزاری یا یوتیلیتی توکن (Utility tokens)

پیدایش اتریوم موجب به وجود آمدن توکن‌های ابزاری یا یوتیلیتی توکن شد. به این نوع از توکن‎ها، توکن‎های اپلیکیشن هم گفته میشود. برخلاف توکن‏‌های ارزی، یوتیلیتی توکن ها به دارندگان خود امکان دسترسی به یک محصول یا سرویسی خاص را می‌دهند.

برای این که به خوبی متوجه این موضوع شوید یک کمپانی ساخت بازی‎های کامپیوتری را تصور کنید. این شرکت درحال ساخت یک بازی جدید است که هنوز پروژه ساخت آن شروع نشده است. پس این شرکت با فروش یوتیلیتی توکن‌های خود به خریداران این بازی اجازه می دهد که پس از انتشار بازی، دارندگان این توکن‌ها از منافع آن بهره‌مند شوند.

فایل کوین (Filecoin) نمونه‎ی مناسبی برای این مورد است. فایل کوین با فروش توکن‌‌های ابزاری، امکان دسترسی به پلت‌‎فرم ذخیره‌سازی اطلاعات را به مشتریان خود فراهم مینماید. این رمزارز با فروش یوتیلیتی توکن های خود در نهایت موفق به جذب سرمایه‌‌ی ۲۵۷ میلیون دلاری شد.

توکن یوتیلیتی به دارندگانش اجازه می‌دهد که از امکانات پلتفرم استفاده کرده و امکان سود بردن از شبکه را به وسیله‌ی دادن حق رای به آنها فراهم می‌کند.

یوتیلیتی توکن ها به‎طور معمول بر روی یک بلاکچین مانند شبکه بلاکچین اتریوم ساخته می‌شوند و در همان شبکه می‌توانند مورد استفاده قرار بگیرند. توکن‌هایی که در بستر شبکه بلاکچین اتریوم ساخته میشوند با نام ERC20 شناخته میشوند. از توکن‎های Ether و Sia به‎عنوان پروژه‎های موفق دیگری می‎توان یاد کرد که در گروه یوتیلیتی توکن ها (Utility Tokens) قرار میگیرند.

توکن‌های دارایی (Asset tokens)

توکن‌های دارایی، همان قالب دیجیتالی یک دارایی در یک پلتفرم یا سازمان می‎باشند. به عنوان مثال ممکن است یک توکن، نماینده و نشانگر میزان مشخصی از یک دارایی نظیر املاک یا دارایی فیزیکی همانند طلا محسوب شود.

توکن‌های سهمی (Equity tokens) از توکن‌های سهمی بیشتر به عنوان یک مفهوم تئوری استفاده می‎شود. این توکن‌ها به صاحبانشان، مالکیت سهام منتشر کننده آن توکن را می‌دهند. تقریباً چیزی شبیه به سهام یک شرکت.

توکن‌های جایزه (Reward tokens) توکن‌های جایزه یا پاداش را می‌توان معادل امتیاز وفاداری (loyalty points) یا برای پرداخت جایزه‌ تلقی کرد.

توکن‌های سودده (dividend tokens) به غیر از توکن‌های ارزی، سایر توکن‌ها نوعی قرارداد سرمایه‌گذاری با پتانسیل درآمدی قلمداد میشوند که خود در ایجاد آن هیچ نقشی ندارند. چنین درآمدی میتواند در انواع و اقسام مختلف وجود داشته باشد. به عنوان نمونه کسب سود از طریق نگهداری توکن، سرمایه‌گذاری و یا انجام عملیات ماینینگ و…

بعضی از مجموعه‌ها درآمد حاصله را با توزیع سود بین دارندگان توکن تقسیم می‌کنند. مضافاً اینکه، بلاکچین‌هایی وجود دارند که دارای ویژگی‌هایی مشابه پرداخت سود هستند که باعث می‌شود ارز آنها مشابه یک “توکن سودده” باشد.

همانند سهام شرکت‎ها، توکن‌های دارای قابلیت سوددهی، می‌توانند امتیاز رای را با خود به همراه داشته یا نداشته باشند. اما برخلاف سهام، نگهداری توکن‌های سودده تنها حق امتیاز کسب درآمد انفعالی را به دارنده آن می‌دهد و دارنده توکن نمیتواند هیچگونه ادعایی درخصوص مالکیت در سازمان مربوطه را داشته باشد.

گفتنی است proof of stake یا همان pos که میتوان مفهوم آن را تداعی کننده نگهداری و ذخیره توکن دانست، می‌تواند نوعی مفهوم سوددهی نیز تلقی گردد و دارندگان توکن در یک کیف‎پول از پیش تعیین شده، به تناسب زمانی که توکن را نگه داشته‌اند، مقداری دریافتی داشته باشند.

چرا آینده به سکیوریتی توکن‌ها اختصاص دارد؟

توکن‌های تضمینی یا سکیوریتی توکن (Securities tokens) و سرانجام به اصلی‎ترین بخش این مقاله یعنی توکن‎های تضمینی یا همان سکیوریتی توکن (Security tokens) میرسیم. توکنی که ناگزیر است تا تست هاوی (Howey) را با موفقیت پشت سر بگذارد تا آنگاه به‎عنوان اوراق بهادار شناخته شود. تست هاوی با استفاده از دو سؤال ساده تمایز بین یوتیلیتی توکن ها و سکیوریتی توکن ها را مشخص می‌‌کند.

علاوه‎بر خرید محصولات و خدمات توسط سکیوریتی توکن ها، میتوان ضمن نگهداری آنها انتظار بازده سرمایه‌گذاری و منفعت نیز داشت. این ویژگی باعث شده است تا فعالان بازار و همچنین کمیسیون بورس اوراق بهادار آمریکا (SEC) این توکن‌ها را به‎عنوان اوراق بهادار طبقه‎بندی کنند. بنابراین سکیوریتی توکن ها به‌عنوان یک قرارداد سرمایه‌گذاری و دارای پتانسیل کسب سود و درآمد انفعالی یا نوعی از درآمد که شخص سرمایه‎گذار در ایجاد آن هیچ نقشی ندارد (passive income) شناخته می‌شوند.

دارایی‌هایی که با سکیوریتی توکن ها عرضه‌ میشوند در دنیای واقعی وجود دارند و مانند پلی بین سیستم مالی فعلی و دنیای بلاکچین هستند.

گفتنی است سکیوریتی توکن‌ ها، به‎منظور سرمایه‎گذاری و پرداخت سود به سرمایه‎گذاران تولید میشوند. مادامی که سود و یا منفعتی عاید کمپانی مزبور شود، از طریق توکن اعتبار یافته خود، بخشی از این سود به سرمایه‎گذاران پرداخت میشود. همچنین دارندگان توکن‎های تضمینی، از حق مالکیت و داشتن سهام اصلی کمپانی برخوردار می‌باشند.

نکته مهم دیگری که در مورد سکیوریتی توکن وجود دارد این است که عدم مطابقت با قوانین در نظر گرفته شده، ممکن است عواقبی نظیر جریمه و یا حتی معلق شدن کل پروژه را به همراه داشته باشد.

اما در مورد توکن‎های ابزاری یا همان یوتیلیتی توکن (Utility) هیچ تضمینی به دریافت سود به سرمایه‎گذاران داده نمی شود. آنها تنها به کاربردهای مشخصی که از سوی کمپانی اعلام میشود، دسترسی خواهند داشت.

رشد ارزش یوتیلیتی توکن به‌طور مستقیم به پیشرفت پروتکل، اپلیکیشن و کارایی آن در یک پلتفرم وابسته خواهد بود. نقطه ضعف این گروه از توکن‌ها در عدم الزام آنها به رعایت قوانین است. این موضوع باعث میشود که هر کمپانی با سیاست‎هایی که در بیشتر موارد از شفافیت کافی نیز برخوردار نیست، امکان فعالیت داشته و به‎صورت سلیقه‎ای عمل نمایند. درضمن کاربران ناراضی هیچ مرجعی برای ثبت شکایت نخواهند یافت.

درهمین راستا تصریح میکند از معایب سکیوریتی توکن میتوان به محدودیت‎های ناشی از اعمال قوانین سختگیرانه اشاره کرد. به‎عنوان مثال رعایت قوانین KYC & AML (مبارزه با پولشویی و شناخت مشتری)، در واقع تعیین‎کننده افراد مبادله کننده و چگونگی انجام مبادلات است که طبیعتاً خیلی از افراد و صرافی‎ها را از صحنه مبادلات این گونه از دارایی‎ها خارج میکند.

پروژه‎های Polymath و tZERO، از جمله مواردی هستند که در گروه سکیوریتی توکن ها قرار دارند. توکن های فوق براساس قوانین SEC توزیع شده و مورد بهره‎برداری قرار خواهد گرفت. از آنجایی که این توکن‌ها، به‌عنوان توکن اوراق بهادار شناخته‌ می‌شوند، تحت قوانین اوراق بهادار و قانون‌گذاری‌های مربوطه قرار خواهند گرفت.

اهمیت دانستن نوع توکن‌ها

با اینکه توکن‌های تضمینی در مقایسه با توکن‎های ابزاری، سهم بسیار کوچکتری از بازار را در اختیار دارند، اما به‎نظر می‌رسد رفته رفته شاهد پررنگ‌تر شدن نقش توکن‌های تضمینی باشیم و این توکن‎ها به‌زودی توسط افراد مختلف جامعه پذیرفته می‌شوند. پیش‌بینی می‌شود که حجم بالایی از سرمایه، در آینده نزدیک توسط غول‌های وال استریت به شکل سکیوریتی توکن وارد بازار خواهند شد. و دلیل عمده آن را میتوان در امنیت بالاتر آن جستجو کرد.

از اواخر سال ۲۰۱۸ تاکنون فضای ICO‌ها تاحدودی غیرقابل اعتماد شده است. برخی از کشورها برگزاری ICOها را غیرقانونی اعلام کرده‌اند و به‎دلیل نبود قانون‌ مناسب در حوزه توکن‌های ابزاری، پیگیری در مواقع ضروری بی‌فایده می باشد. پس با این حساب میتوان سکیوریتی توکن ‌ها را مطمئن‌تر از هر توکن دیگری قلمداد کرد.

کارلوس دومینوگو، از فعالان حوزه رمزارزها در ارتباط با حجم بالقوه بازار توکن‌های تضمینی می‌نویسد:

سکیوریتی توکن ها همان‌طورکه بیت کوین به‌عنوان یک ارز شناخته شد، به‌عنوان یک سرمایه‌گذاری مطمئن شناخته خواهند شد. چراکه هرگونه تملکی به کمک آنها می‌تواند توکنیزه شود و این صنعت چندین تریلیون دلار سرمایه را به دنبال خواهد داشت.

حتی با اینکه سکیوریتی توکن به واسطه قانونمند بودن مورد تایید طیف وسیعی از کارشناسان سرمایه‎گذاری قرار دارد، بازهم نمیتوان سرمایه‎گذاری در این گونه از توکن‎ها را بی‎خطر دانست. از سوی دیگر توکن‎های ابزاری یا کاربردی نیز انواع توکن ها کدام هستند؟ از توانایی رشد بالقوه‎ای برخوردار هستند. بنابراین نمیتوان موفقیت یا عدم موفقیت یک توکن را به کاربردی (Utility) یا تضمینی (Security) بودن آن نسبت داد.

اهمیت تشخیص این دو گروه از توکن‎ها برای سرمایه‎ گذاران، خصوصاً کاربران ایرانی در این است که مشارکت در سرمایه‌گذاری پروژه‌های توکن‌های تضمینی مستلزم رعایت قوانین خاص مشارکت است که از سوی سازمان بورس و اوراق بهادار آمریکا تعیین شده است.

اجتناب از مشارکت در پروژه‎هایی که سرویس خود را در گروه توکن‎های ابزاری طبقه‎بندی میکنند اما عملاً جزو توکن‌های تضمینی قرار میگیرند، نیز برای تمام کاربران ضروری به‎نظر میرسد. به‎ علاوه پروژه‎هایی که تحت عنوان توکن‎های تضمینی مشغول فعالیت بوده، اما قوانین سازمان بورس و اوراق بهادار آمریکا را به‎صورت کامل به اجرا در نمی‎آورند نیز برای سرمایه‎گذاری مناسب نخواهند بود.

عدم رعایت قوانین مریوطه در هر کدام از گونه‎های ابزاری و تضمینی معمولاً عواقب سنگینی به دنبال خواهد داشت و بیشتر دامن گیر کاربران و سرمایه‎گذاران توکن مربوطه خواهد شد. همه خوب به‎خاطر داریم که ارزش توکن Centra، در پی اعلام غیرقانونی بودن فعالیت این کمپانی از سوی SEC، چگونه در طول یک روز چیزی در حدود ۱۰۰ برابر ریزش داشته و در طول ۱ ماه به طور کامل از لیست رمزارزهای مبادلاتی صرافی‎ها خارج شد.